این پایگاه خبری حقوق بشری به نقل از منبع آگاه خود نوشت که این نیروها بامداد شنبه ۲۴ آبان با لودر و بیل مکانیکی به این منطقه یورش بردند و با استفاده از خشونت و بدون هشدار قبلی، اقدام به تخریب منازل مسکونی کردند.
بر اساس این گزارش، نیروهای نظامی پیش از آغاز تخریب مردم را تهدید کردند که در صورت اعتراض با آنان برخورد خواهد شد و هدف بازداشت و پروندهسازی قرار خواهند گرفت.
این منبع آگاه افزود: «تخریبها همچنان ادامه دارد.»
کمپین فعالین بلوچ نوشت که ارگانهای جمهوری اسلامی به بهانه «اراضی ملی» و مقابله با «زمینخواری»، زمینهای شهروندان بلوچ را در مناطق مختلف، بهویژه در زاهدان و چابهار مصادره کردهاند.
این سازمان افزود مقامات جمهوری اسلامی در حال واگذاری این زمینها به افراد وابسته به خود برای «تغییر بافت جمعیتی» در سیستان و بلوچستان هستند.
تخریب خانههای شهروندان؛ موارد مشابه
بر اساس گزارش سالانه ۲۰۲۴ کمپین فعالین بلوچ، دستکم در ۳۰ گزارش، منازل مسکونی شهروندان بلوچ به بهانههای گوناگون در مناطق مختلف سیستان و بلوچستان تخریب شده است.
همچنین سه مکتب و مسجد اهل سنت و نیز در مواردی، اموال شهروندان بلوچ بهدست نیروهای نظامی تخریب شدهاند.
هفتم اسفند ۱۴۰۳، نیروهای نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی با استفاده از سلاحهای سبک و نیمهسنگین از جمله آرپیجی به یک منزل مسکونی در شهرستان چابهار در استان سیستان و بلوچستان یورش بردند.
۹ آذر ۱۴۰۲ نیز ماموران نظامی جمهوری اسلامی با یورش گسترده به منطقه شیرآباد زاهدان، منازل شهروندان بلوچ را در این منطقه به شکلی گسترده تخریب کردند.
سایت حالوش ۱۵ آبان همان سال در گزارشی دیگر از پلمب چند مدرسه مقطع ابتدایی خصوصی در مناطق محروم و حاشیهنشین زاهدان خبر داد.
یکی از این مدارس با دستکم ۴۰۰ دانشآموز بیبضاعت، «ندای سعادت» نام داشت که در منطقه شیرآباد زیر نظر مکتب اهل سنت «سعد ابن ابی وقاص» اداره میشد.
روزنامه شرق ۹ آبان ۱۴۰۲ طی گزارشی به شرح مشکلات اهالی منطقه شیرآباد پرداخت و نوشت: «جمعیت بزرگی از بیشناسنامهها در این منطقه بیامکانات زاهدان، در حاشیههای شهری که گویا از یادها رفته و دیگر برای مدیران و دولتیها جزو جغرافیای این مرز و بوم به حساب نمیآید، با سختی بسیار زندگی میکنند.»
شیرآباد زاهدان از جمله مناطقی است که بارها شاهد اعتراضات گسترده مردمی علیه جمهوری اسلامی بوده است.
خدانور لجهای، از جانباختگان جمعه خونین زاهدان، در محله شیرآباد زندگی میکرد و همچون بسیاری از مردم سیستان و بلوچستان با مشکل نداشتن شناسنامه روبهرو بود.