محمدی دوشنبه هفتم مهرماه گفت: «یک دست لباس آتشنشانی ۳۰۰ میلیون تومان شده است. برخی شهرها حتی توان خرید لباس آتشنشانی را هم ندارند و در تامین حقوق [کارکنان] خود واقعا دچار مشکل هستند.»
او خواستار برطرف کردن کمبودهای آتشنشانی از محل بودجه ملی شد و افزود: «بخش زیادی از تجهیزات آتشنشانی وارداتی است و لازم است معافیتهای گمرکی برای تجهیزات امدادی در دستور کار قرار گیرد.»
این نخستین بار نیست که آتشنشانان نسبت به کمبود تجهیزات و دشواریهای معیشتی اعتراض میکنند.
این مشکلات بهویژه در زمان بحرانهایی مانند آتشسوزی جنگلها یا حوادث ساختمانی بیش از پیش آشکار شده است.
کارشناسان میگویند مدیریت ناکارآمد، سیاستهای نادرست داخلی و خارجی و هدررفت منابع ملی باعث شده بخش عمدهای از بودجه ایران صرف برنامه هستهای و موشکی جمهوری اسلامی و همچنین حمایت از گروههای نیابتی در منطقه شود و توجه کافی به تقویت زیرساختهای غیرنظامی و خدمات عمومی از جمله آتشنشانی صورت نگیرد.
نیروهای خسته، تجهیزات فرسوده و کمبود سه هزار خودرو
پایگاه خبری رکنا در گزارشی به مناسبت هفتم مهر، روز آتشنشانی و ایمنی در ایران، «کسری نزدیک به سه هزار خودرو، تجهیزات فرسوده با بیش از ۲۵ سال عمر، کمبود نیروی متخصص و نبود امکانات ابتدایی» را از مهمترین چالشهای آتشنشانی در کشور برشمرد.
در این گزارش آمده است: «بسیاری از ایستگاهها در شهرهای کوچک حتی یک شیر هیدرانت کارآمد ندارند. در شهرکهای صنعتی، روستاها و بافتهای فرسوده، حادثه کوچک به فاجعه تبدیل میشود، چون آتشنشانان باید دهها کیلومتر مسیر را با خودروهای فرسوده طی کنند تا به صحنه برسند.»
رکنا هشدار داد در صورت وقوع زلزلهای مشابه بم، هیچ شهری در ایران «توان مقابله» نخواهد داشت و در چنین وضعیتی، آتشنشانان که خود با کمبود امکانات و تجهیزات روبهرو هستند، نخستین قربانیان خواهند بود.