شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران، روز ششم آبان با دادن ضربالاجلی از سازمان مدیریت و برنامهریزی و وزارت بهداشت جمهوری اسلامی خواست «فضاسازی رسانهای مسئولین و بزرگنمایی در مورد رفع مشکلات پرستاران» را تا تاریخ ۱۷ آبان مصادف با روز پرستار پایان دهند.
این تشکل صنفی با اشاره به اینکه تا امروز هیچ اقدام عملی که جامعه پرستاری آن را لمس کند رخ نداده و امیدی وجود ندارد تا ۱۷ آبان اتفاق خوبی رخ دهد، نوشت: «از تاریخ مذکور، واکنش قاطع و هماهنگ پرستاران را نسبت به فعل و ترک فعل مسئولین اعلام میداریم و بیشک عواقب این واکنش به عهده مسئولین است.»
این اطلاعیه به اشاره به اینکه نارضایتی پرستاران محدود به چند شهر نیست، از «رفع تبعیضهای پرداختی پرسنل درمان، تصحیح و افزایش محسوس رقمهای پرداختی تعرفهگذاری، افزایش حقوق و مزایا در احکام حقوقی، تامین نیروی انسانی، بهبود شرایط رفاهی، تسویه کامل معوقات و رسیدگی به وضعیت اضافهکاری اجباری و تعرفههای بسیار کم» به عنوان برخی از مطالبات پرستاران نام برد.
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت پزشکیان، روز ۲۵ مهر با تاکید بر مطالبات قانونی پرستاران و بازنشستگان و گندمکاران از دولت، گفت دولت به خاطر محدودیت بودجه توان پرداخت مطالبات آنها را ندارد.
پرستاران و اعضای کادر درمان در ایران، طی سالهای گذشته بارها در اعتراض به رسیدگی نشدن به خواستهها و مطالبات خود دست به تجمع، تحصن و اعتصاب زدند.
در یکی از آخرین نمونهها، پرستاران شهرهای مختلف کشور از روز ۱۵ مرداد، به مدت بیش از یک ماه در حدود ۵۰ شهر و ۷۰ بیمارستان ایران دست از کار کشیدند و تجمع اعتراضی برگزار کردند.
اکنون شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران هم در اطلاعیه ششم آبان خود اتحاد و اعتراض سراسری را رمز پیروزی جامعه پرستاری نامید و از اعتصاب پرستاران در روز ۱۷ آبان، مصادف با روز پرستار خبر داد.
۵۰ هزار پرستار خانهنشین هستند
محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار، روز ششم آبان در گفتوگو با «شبکه شرق» با بیان اینکه در ایران ۵۰ هزار پرستار خانهنشین داریم، گفت: «تا زیرساخت را درست نکنیم، استخدام مثل آبی است که در آبکش ریخته میشود.»
دبیرکل خانه پرستار، نگهداشت نیرو را یکی از مشکلات جامعه پرستاری برشمرد و گفت: «به همین علت نیروی جدید نیامده میرود. همه هم این موضوع را میدانند و انکارناپذیر است. مهاجرت یا ترک شغل میکنند و به مشاغل دیگر میروند.»