او روز جمعه، ۲۵ اسفند، در پستی نوشت: «شنیدن داستان مسیح علینژاد و داستانهای الهامبخش زنان و دختران در سراسر ایران، فوقالعاده است.»
پیلی به جزییات گفتوگوی خود با علینژاد اشارهای نکرد، اما افزود: «من برای فرصت تبادل نظر در مورد راههای ایستادن در کنار مردم ایران ارزش یسیار قائل هستم.»
مسیح علینژاد از جمله ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی است که در سالهای اخیر با شمار زیادی از مقامهای دولتهای غربی دیدار کرده است.
او در رسانه اجتماعی ایکس، توضیحات بیشتری درباره دیدارش با آبرام پیلی داده است.
او نوشت: «دو سال پیش، من طوماری علیه راب مالی، فرستاده ویژه سابق وزارت امور خارجه در امور ایران که اکنون در مرخصی و در انتظار تحقیقات است، به راه انداختم. از زمان خروج او، لحن میز ایران در وزارت امور خارجه تغییر کرده است، اما ما بیش از تغییر لحن به اقدام سختگیرانهتر با جمهوری اسلامی نیاز داریم.»
علینژاد نوشت: «جمهوری اسلامی نه تنها بزرگترین تهدید برای مردم ایران، بلکه برای امنیت ملی ایالات متحده است و من از فرصت تبادل نظر سازنده با معاون نماینده ویژه آمریکا در امور ایران استقبال میکنم.»
او افزود: «شکی نیست که جمهوری اسلامی بزرگترین حامی تروریسم است، حامی اصلی حماس، حزبالله و حوثیها است و به دنبال سلاح هستهای است. مماشات با جمهوری اسلامی کارساز نخواهد بود و ارائه میلیاردها دلار، فقط این رژیم را جسورتر میکند.»
مسیح علینژاد گفت: «در این جلسه من به آبرام پیلی گفتم که دولت بایدن باید نقشی رهبریکننده ایفا کند و از متحدان خود بخواهد که از جنبش دموکراسیخواه در ایران که میخواهد به جمهوری اسلامی پایان دهد، حمایت کنند.»
او افزود: «حکومتهای استبدادی متحدتر از دموکراسیها هستند و به همین دلیل است که دیکتاتورها از ایران گرفته تا روسیه و چین با یکدیگر همکاری میکنند تا مخالفان را فراتر از مرزهای خود هدف قرار دهند. سرکوب فراملی یک تهدید واقعی برای ایالات متحده است.»
علینژاد گفت: «به معاون نماینده ویژه آمریکا در امور ایران گفتم که چگونه زنان ایرانی به خاطر انتقاد از رژیم زندانی، تجاوز، کور و کشته شدند و چگونه مردان ایرانی به خاطر انتقاد از روحانیون با زندان و یا اعدام مواجه شدند. ایران بدون جمهوری اسلامی، به نفع بقیه دنیا است. اگر دولت آمریکا به دنبال ثبات است، نمیتواند با یکی از بیثباتترین رژیمهای منطقه مذاکره کند، در عوض میتواند صدای زنانی را از داخل زندان تا در تبعید بشنوند که اکنون بهطور متحد علیه آپارتاید جنسی مبارزه میکنند.»