حسن رستگارپناه، رییس مرکز مطالعات ستاد کل نیروهای مسلح، با اشاره به افزایش تنشها و احتمال حمله اسرائیل، گفت: «در چنین شرایطی باید استحکام درونی کشور و استحکام درونی نیروهای مسلح را افزایش دهیم.»
او افزود: «باید دائما شیطنتها، فتنهها و خدعههای این حکومت را رصد کنیم و اگر کوچکترین حرکتی انجام دهند، کوبنده، هدفمند و هوشمندانه پاسخ قاطعی به آنها خواهیم داد.»
شاهین فتحی، رییس جمعیت هلال احمر، جمعه ۱۱ مهر گفت: «حوالی ساعت هشت صبح امروز، سقوط یک اتوبوس مسافربری به ته دره در جاده دماوند به فیروزکوه مقابل یک مجتمع (دهکده سیب لند)، به هلال احمر اعلام شد.»
احمد کرمیاسد، رییس پلیس راه راهور فراجا، دلیل احتمالی این سانحه را «خستگی و خوابآلودگی راننده» عنوان کرد.
به گفته او، این اتوبوس اسکانیا حامل ۳۳ مسافر بود که در محدوده امینآباد در محور فیروزکوه واژگون شد.
همزمان، ابوالفضل زمانینژاد، فرماندار فیروزکوه، شمار مسافران را ۳۴ نفر اعلام کرد.
در سالهای اخیر شمار بالای تلفات ناشی از سوانح رانندگی در ایران به یکی از دغدغههای جدی افکار عمومی تبدیل شده است.
اعزام ۲۷ مصدوم به مراکز درمانی
رسانهها در ایران گزارش دادند اتوبوس حادثهدیده در جاده دماوند از قزوین عازم مازندران بود.
فرماندار فیروزکوه در ادامه اظهارات خود گفت این حادثه ۳۰ مصدوم داشت که از میان آنها ۲۷ نفر به مراکز درمانی منتقل شدند و درمان سه تن دیگر به صورت سرپایی انجام گرفت.
زمانینژاد افزود: «خوشبختانه احتمال افزایش تعداد فوتیها پایین است.»
پیشتر خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، گزارش داد پس از سقوط اتوبوس به دره، تعدادی از مسافران در آن محبوس شده بودند.
سازمان پزشکی قانونی کشور ۲۲ اردیبهشت گزارش داد ۱۹ هزار و ۴۳۵ نفر در حوادث رانندگی سال ۱۴۰۳ جان خود را از دست دادند.
نزدیک به ۷۰ درصد سوانح رانندگی منجر به مرگ در سال گذشته، در محورهای برونشهری اتفاق افتادند.
در سال ۱۴۰۲، ثبت بیش از ۲۰ هزار مورد تلفات رکورد ۱۲ ساله مرگ و میر تصادفات جادهای را شکست.
بسیاری از کارشناسان و شهروندان جادهها و خودروهای ناایمن را از مهمترین عوامل بروز بحران تصادفات برشمردهاند.
کمپین فعالین بلوچ با اعلام این خبر گزارش داد محمودزهی در طول مدت حبس به بیماریهای کلیوی مبتلا شده بود اما مسئولان زندان از دسترسی او به خدمات پزشکی و اعزامش به مراکز درمانی خارج از زندان جلوگیری میکردند که این وضع موجب از کار افتادن کامل کلیههایش شد.
طبق این گزارش، محمودزهی نهایتا ۹ مهرماه و پس از انتقال از زندان به بیمارستان برای انجام دیالیز، جان خود را از دست داد.
محمودزهی اهل روستای پیگل از توابع شهرستان خاش بود و به مدت هشت سال با اتهامات مرتبط با مواد مخدر، در زندان ایرانشهر حبس کشید.
مرگ چند زندانی در هفتههای گذشته بار دیگر مسئله دیرینه محرومیت درمانی در زندانهای ایران را برجسته کرد.
از ۲۱ شهریور تاکنون، سمیه رشیدی، جمیله عزیزی، مریم شهرکی، سودابه اسدی، محمد منقلی، آرمان دهمرده و یوسف محمودزهی، بهدلیل خودداری مسئولان زندانهای قرچک ورامین، کچوئی کرج، یزد و زابل از ارائه خدمات درمانی به آنان، جان خود را از دست داد.
مرگ این زندانیان با اعتراضهای گسترده شهروندان در شبکههای اجتماعی همراه شد و بسیاری از کاربران با هشتگ «محرومیت از درمان» به این موضوع واکنش نشان دادند.
هفتم مهرماه نیز ۱۵۰ زندانی سیاسی سابق با انتشار بیانیهای، مرگ سمیه رشیدی، زندانی سیاسی را که بهدلیل ماهها محرومیت از درمان در زندان قرچک و تعلل در اعزام به بیمارستان جان باخت، «مرگی سیستماتیک» و حاصل «بیتوجهی عامدانه، ناکارآمدی ساختاری و سیاست سرکوب» خواندند.
سوم مهرماه هم ۴۵ تن از زندانیان سیاسی زن محبوس در زندان قرچک ورامین در بیانیهای روایتهای جمهوری اسلامی درباره علت مرگ رشیدی را «تحریفآمیز» خواندند و اعلام کردند او مدتها از رسیدگی پزشکی محروم بود.
در سالهای گذشته شماری از زندانیان در ایران جان باختهاند و جمهوری اسلامی مسئولیتی در قبال این مرگها که بهدلیل فشار، شکنجه یا عدم ارائه خدمات پزشکی رخ داده، نپذیرفته است.
بر اساس گزارش سالانه هرانا، محروم ماندن زندانیان سیاسی و عقیدتی از درمان مناسب در پنج سال گذشته نسبت به دوره پنج ساله پیش از آن، هشت برابر شده و تنها در سال ۲۰۲۴، دستکم در ۴۱۲ مورد، مقامهای زندان از ارائه خدمات پزشکی مناسب به زندانیان خودداری کردهاند.
