نشریه آمریکایی هیل در گزارشی هشدار داده که انتخابات پیش‌روی عراق، که قرار است در ۱۱ نوامبر برگزار شود، پیشاپیش به نفع جمهوری اسلامی ایران مهندسی شده و پیش از آن‌که حتی یک رای به صندوق انداخته شود، نتیجه آن در تهران رقم خورده است.
به‌نوشته این نشریه، عوامل وابسته به جمهوری اسلامی به کمیسیون عالی انتخابات عراق نفوذ کرده‌اند و از این طریق، روند رای‌گیری را پیش از آغاز، دستخوش تغییر کرده‌اند.
این عملیات به‌واسطه مکانیزمی به نام «تخصیص سهمیه» صورت می‌گیرد که طی آن کرسی‌های پارلمان، پیشاپیش میان گروه‌های شبه‌نظامی و متحدان سیاسی جمهوری اسلامی تقسیم می‌شود.
این شبکه تنها به گروه‌های شیعه محدود نیست و شامل جریان‌های کردی و سنی نیز می‌شود که در مدار نفوذ تهران قرار گرفته‌اند.
نشریه هیل با انتقاد از تداوم این روند نوشته است: «رای‌ها دیگر شمرده نمی‌شوند، بلکه طراحی می‌شوند.» در واقع، فرآیند انتخاباتی در عراق امروز، نه رقابتی میان ایده‌ها و برنامه‌ها، بلکه ابزاری برای تثبیت جایگاه بازیگران وابسته به جمهوری اسلامی است.
در ادامه این گزارش آمده است: «این عراقِ دموکراتیکی نیست که ایالات متحده پس از برکناری صدام حسین وعده‌اش را داده بود. پروژه نیمه‌تمام آمریکا، خلائی در حاکمیت به‌وجود آورد که جمهوری اسلامی با سرعت آن را پر کرد.»
به‌نوشته هیل، نتیجه این مداخله ساختاری آن است که دولت عراق، به‌جای پاسخگویی به مردم، امروز پاسخگوی مقامات جمهوری اسلامی شده است. روند دموکراتیک عملاً به پوسته‌ای ظاهری بدل شده که زیر آن، حاکمیتی موازی با مرکزیت تهران شکل گرفته است.
این گزارش با اشاره به تبعات منطقه‌ای این روند، می‌افزاید: «آمریکا امروز در برابر دو گزینه روشن قرار دارد: نخست، انفعال کامل و واگذاری عراق به آیت‌الله‌های ایران، و دوم، مقابله با این نفوذ و تقویت نهادهای دموکراتیک عراق.»
به باور نویسنده، اگر ایالات متحده در برابر این روند سکوت اختیار کند، پیامدهای آن تنها به عراق محدود نمی‌شود. در چنین حالتی، جمهوری اسلامی جسارت بیشتری برای حمایت از گروه‌های نیابتی خود خواهد یافت، تهدید علیه اسرائیل افزایش خواهد یافت و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، عقب‌نشینی آمریکا را به‌منزله مجوزی برای نزدیکی به تهران تلقی خواهند کرد.
نشریه هیل هشدار داده که این بحران، صرفاً یک مسئله منطقه‌ای نیست، بلکه آزمونی برای اعتبار جهانی ایالات متحده محسوب می‌شود. پس از سال‌ها جنگ، صرف تریلیون‌ها دلار و از دست رفتن هزاران جان، اگر آمریکا اکنون عراق را به رقیب منطقه‌ای خود واگذار کند، چه پیامی به جهان مخابره خواهد شد؟
در پایان گزارش آمده است: «مردم عراق که سال‌ها تحت سلطه دیکتاتوری، تروریسم و فساد زیسته‌اند، نباید اکنون به مهره‌هایی در بازی ژئوپلیتیک تهران بدل شوند.» در ادامه این گزارش با اشاره به اینکه «عراق هنوز این شانس را دارد که کشوری مستقل با صدایی مستقل باشد» تاکید شده که این موضوع امکان پذیر است «تنها در صورتی که واشینگتن پیش از ۱۱ نوامبر تصمیم بگیرد وارد عمل شود.» در ادامه این گزارش باردیگر تاکید شده که «آمریکا به عراق تنها وعده نداده، بلکه به آن مردم بدهکار است. اگر این فرصت از دست برود، این تاریخ دیگر نه به‌دست عراقی‌ها، بلکه به‌قلم تهران نوشته خواهد شد.»
