او گفت: «زمانی که سفارتخانهها در جنگ ۱۲ روزه تحمیلی تعطیل و از ایران خارج شدند، سوپروایزرهایی که مسئول نظارت بر احداث نیروگاههای حرارتی بودند نیز از کشور خارج شدند.»
رجبی مشهدی توضیح داد که عدم حضور این سوپروایزرها موجب اختلال در روند احداث نیروگاهها و بههمخوردن دوره گارانتی و تنظیم عملکرد نیروگاهها میشود. به گفته او، با تأخیر در بازگشت این ناظران، راهاندازی کامل شبکه نیز به تاخیر میافتد.
مدیرعامل توانیر تاکید کرد که گرچه عمده نیروگاهها در ایران با اتکا به توان داخلی ساخته میشود، اما اکنون سه نیروگاه حرارتی و یک نیروگاه برقآبی با حضور متخصصان خارجی در حال ساخت است که شرکتهای خارجی گارانتی آنها را برعهده دارند. او ظرفیت تولید این نیروگاهها را حدود ۱۰۰۰ مگاوات اعلام کرد.
به گفته این مقام وزارت نیرو، در حال حاضر ۹۰ درصد تجهیزات صنعت برق در داخل کشور تولید میشود و تنها حدود ۱۰ درصد تجهیزات یا نمونههایی از اقلام کنترل پستها وارداتی هستند که ممنوعیتی برای واردات آنها وجود ندارد.
بحران آبوبرق در ایران، سایه سنگین بر زندگی روزمره
به گزارش ایراناینترنشنال، در روزهای اخیر قطعیهای گسترده برق و آب، بدون اطلاع قبلی، صدها شهر در سراسر ایران را درگیر کرده است. این قطعیها در برخی مناطق حتی بیش از ۱۲ ساعت در روز ادامه داشته و اعتراض شهروندان را در شبکههای اجتماعی و رسانهها در پی داشته است.
همچنین، بسیاری از صاحبان مشاغل کوچک مانند نانواییها، سوپرمارکتها، درمانگاهها و خدمات محلی اعلام کردهاند که این وضعیت امکان فعالیت اقتصادی را از آنها گرفته و باعث زیان مالی گسترده شده است. از سوی دیگر، نوسانات شدید برق باعث سوختن تجهیزات و بروز خسارات سنگین شده است. این وضعیت، نشاندهنده فشار مضاعف بر زیرساختهای فرسوده انرژی در کشور است که وقفه در توسعه نیروگاهها آن را تشدید کرده است.
مقامهای جمهوری اسلامی کمبود شدید منابع آبی، کاهش ذخایر سدها و فشار بر شبکه برق کشور در تابستان را از عوامل اصلی این بحران اعلام کردهاند.