شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران گزارش داد که هاشم خواستار، فعال صنفی معلمان و زندانی سیاسی، در بند ۱/۶ زندان وکیل‌آباد مشهد تحت فشارهای شدید و شرایطی غیرانسانی به‌سر می‌برد.
بر اساس گزارش این شورا، خواستار که سابقه‌ای طولانی در دفاع از حقوق معلمان و مردم دارد، در شرایطی نگهداری می‌شود که «مصداق آشکار شکنجه روانی و نقض حقوق ابتدایی یک زندانی» است.
خواستار یکی از امضاکنندگان «بیانیه ۱۴ فعال مدنی و سیاسی برای استعفای خامنه‌ای و تغییر قانون اساسی» در تابستان سال ۹۸ است.
امضاکنندگان این بیانیه در سال‌های گذشته تحت فشار و بازداشت قرار گرفتند و تعدادی از آنها با حکم‌های چندین ساله زندان روبه‌رو شدند.
طبق گزارش‌ها، او به‌طور مداوم به صورت ایزوله نگهداری شده و از ارتباط با سایر زندانیان محروم است.
همچنین اتاق او کاملا تحت کنترل دوربین‌های مداربسته قرار دارد که این اقدام نقض حریم شخصی و کرامت انسانی او محسوب می‌شود.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران نوشت که محدودیت شدید در تماس تلفنی، نبود امکانات ابتدایی، و تنها یک ساعت هواخوری در روز، از دیگر جلوه‌های فشار سیستماتیک و غیرانسانی علیه اوست.
زندان وکیل‌آباد، یکی از زندان‌های مخوف ایران است و پیش‌تر نیز به‌دلیل شرایط غیرانسانی و رفتارهای سرکوبگرانه با زندانیان سیاسی مورد انتقاد نهادهای حقوق بشری قرار گرفته است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران هشدار داد که تداوم این وضعیت می‌تواند جان و سلامت روانی این زندانی سیاسی و سایر زندانیان را به‌طور جدی تهدید کند و مسئولیت مستقیم آن متوجه مقامات قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی خواهد بود.
این شورا ضمن حمایت از این معلم زندانی و سایر معلمان در بند، خواستار آزادی بی‌قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی شد.
استفاده از شکنجه نه یک استثنا، بلکه روشی رایج و فراگیر در زندان‌های جمهوری اسلامی است.
پیش‌تر نهادهای حقوق بشری از جامعه بین‌المللی خواسته‌اند اقداماتی فوری و قاطع برای بررسی انواع شکنجه‌ها و مرگ‌های متعاقب آن انجام دهد و جمهوری اسلامی را در برابر جنایاتش علیه زندانیان سیاسی پاسخگو کند.
برخی زندانیان سیاسی مانند سهیل عربی، هاشم خواستار و کیانوش سنجری پیش‌تر درباره شکنجه‌ها در زندان‌های جمهوری اسلامی اطلاع‌رسانی کرده‌اند.
