با گذشت ۱۷ روز از حمله اسرائیل به زندان اوین و انتقال زندانیان سیاسی زن و مرد به زندان‌های تهران بزرگ و قرچک ورامین، گزارش‌ها از وضعیت نامناسب، طاقت‌فرسا و غیرانسانی آن‌ها در این زندان‌ها حکایت دارد. با وجود اعتراضات این زندانیان، همچنان به مشکلات و شرایط بد آن‌ها توجهی نشده است.
بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، زندانیان سیاسی منتقل‌شده به زندان‌های تهران بزرگ و قرچک ورامین، در شرایطی طاقت‌فرسا و غیرانسانی نگهداری می‌شوند.
آن‌ها از ازدحام شدید جمعیت در بندهای محل نگهداری خود، شوری آب آشامیدنی، گرمای طاقت‌فرسا، کمبود امکانات اولیه و دارو و مناسب نبودن وضعیت بهداشت و تهویه در زندان خبر می‌دهند.
در پی حمله اسرائیل به زندان اوین در تهران در دوم تیرماه، زندانیان سیاسی زن و مرد این زندان با خشونت، به زندان‌های تهران بزرگ و قرچک منتقل شدند.
پیش‌تر، زندانیان سیاسی اوین، از مسئولان جمهوری اسلامی از جمله مقامات زندان، مسئولان قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها خواسته بودند، در شرایط جنگی، دستور آزادی یا مرخصی زندانیان را طبق قوانین صادر کنند. بر اساس گزارش رسانه‌های حکومتی در حمله اسراییل به زندان اوین دست‌کم ۸۰ نفر جان باختند.
تهران بزرگ؛ جهنم مطلق
برخی زندانیان، تیپ دو زندان تهران بزرگ را به «سگدونی» و «جهنم مطلق» تشبیه کرده‌اند و گفته‌اند اتاق‌های ۳۶ تا ۴۰ نفره، بدون تهویه و در گرمای شدید امان‌شان را بریده است.
آن‌ها می‌گویند آب آشامیدنی شور و غیرقابل‌نوشیدن است، حمام‌ها غیربهداشتی‌اند و با وجود اعتراض‌های مکرر زندانیان، هیچ بهبودی حاصل نشده است.
طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، علی یونسی، دانشجوی زندانی در بند امنیتی که اخیرا از سوی وزارت اطلاعات در زندان تهران بزرگ راه‌اندازی شده، نگهداری می‌شود.
گزارش‌های رسیده حاکی است، احمدرضا جلالی، پژوهشگر ایرانی-سوئدی و زندانی سیاسی محکوم به اعدام نیز در بند امنیتی تحت نظر وزارت اطلاعات و جدای از سایر زندانیان بهسر می‌برند و طبق دستور این نهاد امنیتی حق تماس تلفنی با خانواده‌اش از او گرفته شده است.
این گزارش‌ها بار دیگر نگرانی‌ها درباره وضعیت نگهداری زندانیان سیاسی در ایران، به‌ویژه در بازداشتگاه‌های مخفی و خارج از چارچوب نظارتی سازمان زندان‌ها را افزایش داده است.
زنان زندانی محروم از حداقل امکانات
در زندان زنان قرچک ورامین نیز، گزارش‌ها از گرمای طاقت‌فرسا، فاضلاب‌های بدون تعمیر و نبود تهویه مناسب و ماشین لباسشویی حکایت دارد و گاز غیراستاندارد و خطرناک آشپزخانه هم به یکی از نگرانی‌های اصلی‌شان تبدیل شده است.
زنان زندانی از محدودیت شدید در دسترسی به فروشگاه، باشگاه و دیگر فضاهای عمومی زندان شکایت دارند و می‌گویند ناچارند لباس‌های خود را در قابلمه بشویند و تنها یک کولر برای بند قرنطینه نصب شده است.
یک منبع نزدیک به خانواده‌های گروهی از زندانیان سیاسی منتقل‌شده به زندان قرچک با بیان اینکه آن‌ها در اتاق‌هایی کوچک با تخت‌های سه‌طبقه و بدون فضای کافی برای نشستن یا حرکت نگهداری می‌شوند، به ایران‌اینترنشنال، گفت: «مسئولان زندان بیش از دو هفته است آن‌ها را با هدف جلوگیری از ارتباط‌شان با دیگر زندانیان، در قرنطینه و محروم از امکانات اولیه نگه داشته‌اند.»
در زندان قرچک ورامین بیش از هزار و ۲۰۰ زن با اتهامات مختلف از جمله ۷۰ زندانی سیاسی بهسر می‌برند.
تعدادی از زنان زندانی در قرچک همراه با کودکانشان دوران حبس خود را می‌گذرانند و با محرومیت‌ها، محدودیت‌ها و مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم می‌کنند.
گزارش هم‌میهن از وضعیت نامناسب زندانیان
روزنامه «هم‌میهن»، پنج‌شنبه ۱۹ تیرماه در گزارشی نوشت وضعیت زندانیانی که پس از حمله اسرائیل به زندان اوین در دوم تیرماه به زندان‌های تهران بزرگ و قرچک منتقل شدند، نامناسب است.
در این گزارش، به کمبود غذا، کف‌خوابی و تعداد بالای زندانیان در بندها و اتاق‌ها و عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم و امکانات بهداشتی و درمانی مناسب اشاره شده است.
هم‌میهن نوشته با وجود دستور غلامحسین محسنی اژه‌ای، رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی برای بازگرداندن زندانیان به زندان اوین، هنوز این اتفاق نیفتاده و پاسخی به درخواست‌های مرخصی داده نشده است.
در این گزارش آمده است خانواده‌های زندانیان سیاسی و مالی که به زندان تهران بزرگ منتقل شده‌اند، از شرایط نگهداری جدید، به‌ویژه کف‌خوابی، نبود امکانات بهداشتی مناسب و اختلال در تماس‌های تلفنی ابراز نگرانی کرده‌اند.
نویسنده این گزارش با تاکید بر ادامه نگرانی خانواده‌های زندانیانی برای ملاقات با عزیزان خود به این زندان مراجعه کرده‌اند، به نقل از «ب»، مادر یکی از زندانیان نوشت وضعیت زندانیان منتقل‌شده از زندان اوین به زندان تهران بزرگ همچنان تغییری نکرده است.
مادر این زندانی گفته است: «پسرش از وضعیت زندان ناراضی است، هنوز توی گوش‌اش صدای بمب می‌آید، نتوانسته روانشناسی را از نزدیک ببیند و هوای داخل اتاق‌ها برایش نامطبوع است.»
مصطفی نیلی، وکیل دادگستری که وکیل تعدادی از زندانیان سیاسی است، در گفت‌وگو با «هم‌میهن» گفت مشکل اصلی زندان تهران بزرگ و قرچک، مکان‌یابی نامناسب این زندان‌هاست.
او با بیان اینکه این زندان‌ها آب مناسبی ندارند و در این شرایط زندگی انسانی ممکن نیست، اضافه کرد: «وضعیت تهران بزرگ و قرچک به این سادگی قابل حل‌شدن نیست و هزینه‌هایی گزاف دارد و خروجی مناسبی نخواهد داشت.»
یک منبع آگاه نیز در خصوص وضعیت زنان زندانی قرچک به «هم‌میهن» گفت: «وضعیت طوری است که زن زندانی باردار مجبور است روی طبقه سوم تخت بخوابد. حالا ۵۹ زن بند زنان زندان اوین در قرنطینه زندان قرچک، روزگار می‌گذرانند.»
طبق روایت‌های زندانیان، این بند دارای شش اتاق کوچک و فاقد تهویه مناسب، فضای کافی و آشپزخانه است و حتی فاضلاب نیز در مقاطعی به اتاق‌های زندانیان نشت کرده است.
هم‌میهن با اشاره به دیگر مشکلات زنان زندانی از جمله خراب بودن کولرها و گرمای طاقت‌فرسا، غذای بی‌کیفیت و عدم دسترسی مناسب به داروها، به نقل از یکی از زندانیان با نام اختصاری «ن»، نوشت: «اینجا مرگ تدریجی است. حاضر بودیم در اوین چادر می‌زدیم اما به اینجا منتقل نمی‌شدیم.»
