مهوش (سایه) صیدال، زندانی سیاسی، پس از ۱۶ روز به اعتصاب غذای اعتراضی خود پایان داد. صیدال که از چهارم خرداد در اعتراض به وضعیت بند زنان زندان اوین اعتصاب غذا و دارو کرده بود، در بیانیه‌ای نوشت تا رفع کامل هرگونه تبعیض و نقض حقوق انسانی به مبارزه ادامه خواهد داد.
صیدال در این بیانیه که سه‌شنبه ۲۰ خرداد به ایران‌اینترنشنال رسید، با اعلام پایان اعتصاب غذای خود نوشت: «تا امروز با وجود نوسان فشار، میگرن، ضعف شدید جسمانی و پارگی کیست خونی برای تحقق مطالبات به حق خود مقاومت کردم.»
او با یادآوری این‌که اهداف این اعتصاب، یادآوری حقوق بدیهی زندانیان برای دسترسی به مراقبت‌های پزشکی استاندارد و الزام سازمان زندان‌ها به پذیرش مسئولیت کامل در قبال سلامت جسمی و روانی زندانیان بود، تاکید کرد مدیریت زندان تعهد داده برای انجام مطالبات زندانیان اقدام کند.
پیش از این و در ۱۹ خرداد، ۲۳ تن از فعالان سیاسی و مدنی و زندانیان سابق بند زنان زندان اوین در نامه‌ای از صیدال خواستند به اعتصاب غذا و داروی خود پایان دهد.
آن‌ها با تاکید بر این‌که خود سال‌هاست شاهد رنج زندانیان بیمار در سراسر کشور بوده‌اند، اضافه کردند که صیدال پیش از آن در نوشته‌ای مفصل، بر وضعیتِ نگران‌کننده بیماران زندانی و عدم رسیدگی پزشکی مناسب و به‌موقع به بیماری‌های زندانیان، شهادت داد.
صیدال در بیانیه خود نوشت: «امروز با احترام به درخواست روشن و محبت‌آمیز یاران آزادی‌خواه و زندانیان سیاسی پیشین و با تاکید بر تعهد مدیریت زندان اوین برای تحقق بخشی از خواسته‌هایم، به اعتصاب غذا و داروی خود پایان می‌دهم.»
او اعلام کرد که مدیریت زندان اوین نسبت به «استقرار پرستار برای بند زنان در همه روزهای هفته و تامین پزشک مستقر برای این بند در اسرع وقت، پرداخت کلیه هزینه‌های درمانی زندانیانی که در زندان دچار بیماری شده‌اند از سوی سازمان زندان‌ها و تسریع در اخذ مجوز و اعزام بیماران به بیمارستان‌های خارج از زندان برای موارد اورژانسی حداکثر ظرف دو روز و غیر اورژانسی حداکثر دو هفته»، متعهد شده است.
این زندانی سیاسی با اشاره به این‌که تصمیمش برای پایان اعتصاب غذا به معنای پایان مبارزه برای حقوق زندانیان نیست، اعلام کرد در صورتی که سازمان زندان‌ها از اجرای کامل تعهدات یاد شده سر باز زند، خود را محق میداند که از همه ابزارهای مسالمتآمیز مدنی بهره گیرد و صدایش را بلند کند.»
صیدال، پنجم خرداد در نامه‌ای سرگشاده از زندان اوین اعلام کرد بهدلیل نقض حق دسترسی به درمان و تحمیل محدودیتهای تنبیهی از جمله ممنوعیت ملاقات و تماس، وارد اعتصاب غذا و دارو شده است.
بسیاری از زندانیان در ایران بهناچار از اعتصاب غذا بهعنوان آخرین راه برای رسیدن به خواستههایشان استفاده میکنند و جان خود را به خطر میاندازند.
آن‌ها اغلب در اعتراض به برآورده نشدن مطالبات خود، از جمله تاخیر در رسیدگی به پرونده و مراعات نشدن حقوقشان بهعنوان زندانی، اعتصاب غذا میکنند.
