مهوش (سایه) صیدال، زندانی سیاسی، با انتقاد از وضعیت درمانی زنان در اوین نوشت نظام بهداشت زندان ابزار فرسایش روانی و جسمی زندانیان سیاسی است. او خواستار نظارت بین‌المللی، ثبت موارد نقض حقوق، و الزام جمهوری اسلامی به رفع تبعیض و رعایت استانداردهای سلامت شد.
او که دکترای حقوق بین‌الملل دارد در این زمینه به مواردی از جمله فقدان مستمر پزشک عمومی در بند زندان، عدم حضور پرستار در بند در بخش قابل توجهی از هفته، محدودسازی سیاسی در دسترسی به متخصصین پزشکی، مراکز درمانی فاقد استاندارد، روند اعزام فرسایشی و هزینه‌های درمانی نامتوازن اشاره کرد.
این زندانی سیاسی نوشت نقض این تعهدات، چه به‌صورت عامدانه یا در نتیجه کوتاهی ساختاری، مسئولیت بین‌المللی دولت را در پی دارد.
او خواستار ثبت و مستندسازی وضعیت درمانی بند زنان زندان اوین، فشار برای اعمال اصل تضمین حق بر سلامت و جلوگیری از مرگ خاموش زندانیان، گشودن مسیرهای نظارت بین‌المللی و مستقل بر وضعیت بهداشتی زندان‌ها، به‌ویژه زندان اوین، الزام جمهوری اسلامی ابه رعایت استانداردهای حداقلی سلامت در زندان‌ها و رفع تبعیض سیاسی در دسترسی به خدمات درمانی شد.
صیدال در متن خود نوشت نظام درمانی حاکم بر بند زنان زندان اوین، نه صرفا ناکارآمد، بلکه در خدمت یک سیاست مشخص جهت فرسایش جسمی و روانی زنان زندانی، خصوصاً مخالفان سیاسی قرار گرفته است.
