بازگشت چالش‌برانگیز به زمین؛ فضانوردان ناسا ۴۵ روز را صرف دوره توان‌بخشی کردند

بوچ ویلمور و سونی ویلیامز، دو فضانورد آمریکایی که قرار بود فقط هشت روز با کپسول استارلاینر در فضا بمانند، پس از ۹ ماه اقامت در ایستگاه فضایی و طی دوره توان‌بخشی، فعالیت خود را با ناسا و بوئینگ از سر گرفتند. حالا ناسا خواهان پرواز دوباره استارلاینر بدون سرنشین شده است.

خبرگزاری رویترز پنج‌شنبه هشتم خرداد در گزارشی نوشت فقدان گرانش در فضا باعث تغییرات فیزیولوژیکی گسترده در بدن انسان می‌شود؛ از جمله تحلیل عضلات، تغییر در عملکرد قلب و عروق و مواجهه با تابش‌های فضایی که بدون محافظت جو زمین، اثرگذارند.

ویلمور، ۶۲ ساله، در واکنش به تجربه اقامت اجباری طولانی مدت خود در فضا گفت: «ما تازه از دوره توان‌بخشی بعد از بازگشتمان بیرون آمده‌ایم. گرانش برای مدتی واقعا اذیت می‌کند و این دوره برای افراد مختلف متفاوت است اما در نهایت مشکلات مربوط به تعادل عصبی‌ـ‌حرکتی برطرف می‌شود.»

ویلمور و ویلیامز پس از بازگشت از فضا، در یک دوره ۴۵ روزه که برای بازیابی بدن فضانوردان پس از ماموریت‌های طولانی‌مدت طراحی شده، شرکت کردند تا رفتار عضلات، تعادل و سایر قابلیت‌های بدنی را مجددا بیاموزند.

این دو فضانورد روزانه دست‌کم دو ساعت با کارشناسان توان‌بخشی فضانوردان در واحد پزشکی ناسا تمرین کردند، در حالی که هم‌زمان به همکاری با برنامه استارلاینر بوئینگ، واحد ایستگاه فضایی ناسا در هیوستون و سایر محققان ناسا نیز ادامه دادند.

ویلیامز، ۵۹ ساله، در مصاحبه با رویترز گفت: «این چند هفته مثل یک گردباد گذشت؛ چون ما وظایفی هم در قبال همه کسانی داریم که با آن‌ها کار کردیم.»

او گفت برخی از عوارض فیزیکی پس از پرواز فضایی‌اش دیرتر از بین رفته و در مراحل پایانی بازیابی، به دلیل بازفعال شدن ده‌ها عضله مختلف، احساس خستگی بیشتری داشته است.

این موضوع باعث شده بوده که او صبح‌ها به‌سختی از خواب بیدار شود، تا این‌که حدود یک هفته پیش توانسته دوباره طبق عادت همیشگی، ساعت چهار صبح بیدار شود.

ویلمور با اشاره به این‌که پیش از پرواز به فضا با مشکلاتی در ناحیه گردن و پشت خود مواجه بوده و نمی‌توانسته سرش را به‌طور کامل بچرخاند، گفت: «اما در فضا که بدن بی‌وزن است، این مشکلات کاملا از بین رفت.»

او با خنده گفت در بازگشت به زمین، «هنوز توی کپسول و در آب معلق بودیم که درد گردنم دوباره شروع شد؛ حتی هنوز ما را بیرون نکشیده بودند!»

بدن انسان که طی میلیون‌ها سال با گرانش زمین سازگار شده، برای پرواز فضایی طراحی نشده است.

نبود گرانش باعث تحلیل عضلات، تغییرات قلبی‌ـ‌عروقی و سایر اثرات زنجیره‌ای در بدن می‌شود. محیط بسته و قرار گرفتن در معرض تابش شدید خورشید بدون محافظت جو زمین، از دیگر عوامل تاثیرگذارند.

مشکلات استارلاینر

در سال گذشته، به دلیل نقص در سیستم پیشران کپسول استارلاینر، ناسا تصمیم گرفت این فضاپیما را بدون سرنشین به زمین بازگرداند و ویلمور و ویلیامز را در چرخه معمول اقامت بلندمدت در ایستگاه فضایی بین‌المللی جای داد.

بوئینگ که تاکنون دو میلیارد دلار هزینه اضافی بابت توسعه استارلاینر متحمل شده، اکنون در انتظار تصمیم ناسا برای انجام یک پرواز آزمایشی بدون سرنشین دیگر پیش از استفاده مجدد از این کپسول برای ماموریت‌های سرنشین‌دار است.

بوئینگ پیش‌تر و در سال ۱۴۰۱، پس از شکست یک آزمایش در سال ۱۳۹۸، مبلغ ۴۱۰ میلیون دلار صرف انجام یک پرواز بدون سرنشین مشابه کرده بود.

به گفته مقام‌های ناسا، نتایج آزمایش‌های برنامه‌ریزی‌شده روی استارلاینر در طول تابستان مشخص خواهد کرد که آیا این فضاپیما می‌تواند در پرواز بعدی بار دیگر انسان حمل کند یا نه.