بیش از ۵۱ نفر بر اثر وقوع حادثه در یک معدن طبس کشته شدند
مقامات استان خراسان جنوبی اعلام کردند که بر اثر وقوع حادثه در معدن زغالسنگ معدنجوی طبس ۵۱ نفر کشته شدند.
مقامات استان خراسان جنوبی اعلام کردند که بر اثر وقوع حادثه در معدن زغالسنگ معدنجوی طبس ۵۱ نفر کشته شدند.
محمدعلی آخوندی مدیرکل مدیریت بحران استان خراسانجنوبی از کشته شدن ۵۱ کارگر بر اثر انفجار در معدن شرکت معدنجو در طبس خبر داد.
آخوندی روز یکشنبه گفت: «بر اثر حادثه انفجار در معدن زغالسنگ معدنجوی طبس، تا این لحظه ۵۱ نفر فوتی و ۲۰ نفر نیز مجروح شدهاند.»
او ارزیابی کرد که تعداد فوتیها افزایش خواهد یافت.
پیشتر علیرضا سلیمی سخنگوی هیات رییسه مجلس در گفتوگو با ایسنا از وقوع «انفجار» در یکی از کارگاههای شرکت زغالسنگ معدنجوی طبس در شامگاه شنبه ۳۱ شهریور خبر داد.
خبرگزاری ایسنا نوشت که وزرای کشور، صنعت، معدن و تجارت، بهداشت ،درمان و آموزش پزشکی و استاندار خراسان جنوبی مسئول بررسی علت وقوع حادثه در معدن معدنجوی شدند.
وقوع حوادث مرگبار در معدنهای ایران در سالهای اخیر افزایش یافته است.
در خرداد امسال، در پی وقوع حادثه ریزش معدن زغال سنگ آبنیل در روستای بیبی حیات از توابع یک معدنچی جانش را از دست داد و پنج نفر دیگر مجروح شدند.
۲۷ اردیبهشت سال جاری هم یکی از کارگاههای معدن اصلی زغال سنگ دهستانهای بخش طغرالجرد شهرستان کوهبنان در استان کرمان ریزش کرد و یک معدنچی جانش را از دست داد و ۸ روز پیش از آن هم در ۱۹ اردیبهشت، معدنچی دیگری در نتیجه ریزش معدن زغال سنگ «هشونی» ریزش جانش را از دست داد.
ناظران میگویند یکی از علتهای این حوادث فقدان نظارت کافی بر فعالیت معادن و رعایت استانداردهای ایمنی از سوی کارفرمایان است.
یک منبع کارگری هم درباره علت حادثه معدن طرزه به به خبرگزاری ایلنا گفته بود نظارت بر فعالیت این معدن بسیار کم بوده و پیش از این سانحه هم حوادث مشابهی آنجا معدن رخ داده است.
یکی از این موارد در اردیبهشت ۱۴۰۰ رُخ داد کهدو کارگر این معدن بر اثر ریزش یک تونل در این معدن جان باختند و در پی آن مدیرکل تعاون کار و رفاه اجتماعی استان سمنان مدعی شد این معدن تا تعیین تکلیف و ارزیابی قطعی وضعیت آن تعطیل شده است.
این در حالی است که دهم تیرماه ۱۴۰۲، علیحسین رعیتیفر، معاون وقت کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مدعی شده بود ۱۴ هزار و ۵۰۰ مورد بازرسی از معادن در سال ۱۴۰۱ انجام شده و قرار است سال ۱۴۰۲ ۵۰ درصد دیگر به این آمار اضافه شود.
به گفته این مقام پیشین وزارت کار، در سالهای گذشته به طور متوسط دو درصد حوادث ناشی از کار در حوزه معدن اتفاق افتاد و در سال ۱۴۰۰، تعداد فوتشدگان هنگام کار در معدن ۳۵ نفر و در سال ۱۴۰۱، ۳۲ نفر بوده است.
از دیگر حوادث بسیار مرگبار معدن در ایران اردیبهشت سال ۱۳۹۶در جریان ریزش معدن «زمستان یورت» رُخ داد که به کشته شدن ۴۳ نفر از کارگران منجر شد که موجی از خشم عمومی را به دنبال داشت.
بر اساس اطلاعات مرکز آمار ایران، در سال ۱۴۰۰ تعداد معادن در حال بهرهبرداری کشور شش هزار و ۲۵ معدن بوده که نسبت به سال قبل از آن، ۴/۲ درصد (۲۴۳ معدن) افزایش داشته است.
همچنین در سال ۱۴۰۰ تعداد افراد شاغل در معادن در حال بهرهبرداری، ۱۳۰ هزار و ۳۵۸ نفر بوده است که نسبت به سال ۱۳۹۹، برابر با ۸/۳ درصد (معادل ۱۰ هزار و ۳۱ نفر) افزایش یافته است.
روز ۱۲ شهریور امسال و به دنبال انتشار گزارشهایی درباره وخیم بودن حال این ناقض حقوق بشر، خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران، در گزارشی با رد این خبرها به نقل از نزدیکان او اعلام کرد تحت درمان است و وضعیتش تثبیت شده است.
نام سراج به دلیل مشارکت او در طرح ترورهای خارج از کشور در لیست تحریمهای وزارت خزانهداری ایالات متحده آمریکا قرار داشت.
سراج که به عنوان یکی از ناقضان جدی حقوق بشر در ایران شناخته میشد، دارای درجه «سرتیپ دوم» و یکی از فرماندهان سپاه پاسداران بود.
او در سالهای آخر زندگیاش به عنوان سخنگو و معاون ارتباطات دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی فعالیت داشت.
سراج فعالیتهای خود را از دهه ۷۰ و با عنوان بازجو آغاز کرد و مدتی بعد سربازجوی (بازجوی ارشد) اطلاعات سپاه شد.
او با نام مستعار «علوی»، سربازجوی سازمان اطلاعات سپاه و مسئول پرونده بسیاری از فعالان سیاسی و دانشجویی در ایران بود و در «اخذ اعترافات اجباری از دانشجویان و توابسازی از آنها با اعمال فشار و شکنجه»، نقش پررنگی داشت.
پس از انتصاب سراج به عنوان سخنگو و معاون فرهنگ و ارتباطات دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در دی ماه ۱۴۰۲، علی افشاری، فعال سیاسی، در مصاحبهای با ایراناینترنشنال در خصوص بازداشت خود در آذر ماه ۱۳۷۹، سراج را سربازجوی پرونده خود معرفی کرد.
به گفته افشاری، سراج که در آن زمان با نام مستعار سربازجو علوی فعالیت میکرد، ناظر بر اعمال فشار و شکنجه او به دست بازجویان بود.
سراج مدتی بعد به عنوان رییس بسیج دانشجویی منصوب شد و پس از آن به عنوان تحلیلگر و عضو هیات علمی دانشگاه، در رسانههای حکومتی حضور داشت.
به نوشته سایت دادگستر که با عنوان بانک اطلاعاتی «ناقضان حقوق بشر در ایران» شناخته میشود، سراج به عنوان رییس بسیج دانشجویی در نقض حقوق بشر صورت گرفته در زمینه سرکوب دانشجویان در جریان اعتراضات سال ۱۳۸۸ مشارکت داشته است.
این ناقض حقوق بشر، در خرداد ۱۴۰۲ به دلیل مشارکت در طرح ترورهای خارج از کشور، در لیست تحریمهای وزارت خزانهداری ایالات متحده آمریکا قرار گرفت.
بیشتر بخوانید: معاون وزارت اطلاعات و رییس واحد ۴۰۰۰ سپاه در لیست تحریمهای تازه آمریکا
سراج رییس پیشین واحد «۴۰۰۰» یا معاونت ویژه اطلاعات سپاه بود که در سال ۲۰۱۹ تشکیل شد.
او پس از افشای توطئه ترور یک اسرائیلی در قبرس برکنار شد و جواد غفاری که از سوریه اخراج شده بود، ریاست این واحد را برعهده گرفت.
بیشتر بخوانید: اختصاصی؛ افشای نقش سه معاون اطلاعات سپاه در عملیاتهای ترور جمهوری اسلامی در خارج از کشور
معاونت سیاسی قرارگاه ثارالله در تهران، ریاست سازمان بسیج دانشجویی، معاونت سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، ریاست دانشکده «پیامبر اعظم» و دانشگاه جامع «امام حسین»، برخی دیگر از مسئولیتهای او در سپاه پاسداران انقلابی اسلامی بود.
از سراج به عنوان یکی از بازجوهای حاضر در فیلم بازجویی و شکنجه فهیمه دری نوگورانی، همسر سعید امامی و یکی از فرماندهان حمله به زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین در ۲۸ فروردین ۱۳۹۳ و رقم خوردن «پنجشنبه سیاه اوین»، یاد میشود.
غلامرضا خسروی سوادجانی، زندانی سیاسی، یکی از کسانی بود که در جریان رخداد «پنجشنبه سیاه اوین» زخمی شد.
خسروی پس از این حمله، در جریان یکی از ملاقاتهای خود با خانوادهاش به آنها خبر داد سربازجو علوی (سراج) به او گفته خودش حکمش را از سه سال حبس به اعدام کشانده است.
این زندانی سیاسی همان زمان اعلام کرد سراج او را تهدید کرده که حکم اعدامش به زودی اجرا میشود.
او در نهایت کمتر از دو ماه بعد، در تاریخ ۱۱ خرداد ۱۳۹۳ در زندان رجاییشهر کرج به دار آویخته شد.
برخی فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر با انتشار مطالبی در شبکههای اجتماعی با بیان اینکه سراج با مرگش از محاکمه گریخت، یادآور شدند که مرگ او به معنای بسته شدن پرونده جنایتهایش نیست.
