محمد شریقی مقدم، دبیرکل خانه پرستار ایران، اعلام کرد حرفه پرستاری در کشور در وضعیت بحرانی قرار گرفته و در حالی که نظام سلامت با کمبود شدید نیرو روبه‌رو است، بیش از ۶۰ هزار پرستار در ایران بیکارند و ظرفیت دانشکده‌های پرستاری هم سال به سال افزایش می‌یابد.
شریفی‌مقدم، دوشنبه ۱۴ مهرماه، در گفت‌وگو با سایت دیده‌بان ایران تاکید کرد که شرایط دشوار کاری، فشارهای روانی و نابرابری مزدی باعث شده بسیاری از پرستاران از این شغل دل‌زده شوند و به دنبال راهی برای خروج از بیمارستان‌ها باشند.
دبیرکل خانه پرستار با اشاره به تغییر مسیر شغلی پرستاران و رهایی از شغل‌های فرساینده، پرخطر و کم‌درآمد، گفت: «امروز دیگر پرستاران برای خروج از این حرفه به سمت یک شغل خاص نمی‌روند، بلکه هر راهی که بتوانند برای خلاص شدن از شرایط سخت پرستاری پیدا کنند، انتخاب می‌کنند.»
او اضافه کرد: «ما پرستارانی داشته‌ایم که وارد بازار آزاد شده‌اند، به سمت کارهای بیمه‌ای یا تاییدات پزشکی رفته‌اند و حتی در حوزه‌هایی مثل کاشت ناخن مشغول به کار شده‌اند. پرستارانی هم بوده‌اند که به مشاغلی مثل کار کردن در شهرداری یا رانندگی در تاکسی‌های اینترنتی روی آورده‌اند.»
پیش از این در هشتم شهریور، عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، اعلام کرده بود که ۵۷۰ پرستار در سال ۱۴۰۴ از ایران مهاجرت کرده‌اند که این موضوع خسارت‌های اقتصادی و اجتماعی فراوانی به همراه دارد.
او با اشاره به کمبود پرستار در نظام سلامت ایران گفت در حال حاضر به ۱۰۰ هزار پرستار نیاز داریم.
مهاجرت، انتخاب نخست پرستاران
شریفی‌مقدم در بخش دیگری از گفت‌وگو به مهاجرت بخش قابل‌توجهی از پرستاران اشاره کرد و گفت: «این دسته معمولا کسانی هستند که سال‌ها در این حرفه کار کرده‌اند، تجربه و مهارت دارند و با مدرک کارشناسی یا کارشناسی ارشد پرستاری به کشورهای دیگر می‌روند. تفاوت درآمد در داخل و خارج کشور بسیار چشمگیر است.»
او ادامه داد: «پرستاری که در ایران حدود ۲۰۰ دلار دریافت می‌کند، همان کار را در خارج از کشور با درآمد چهار تا شش هزار دلاری انجام می‌دهد. بنابراین مهاجرت نخستین انتخاب بسیاری از پرستاران است.»
دبیرکل خانه پرستار درباره گروه‌های دیگری از پرستاران گفت عده‌ای از پرستاران به کارهایی مثل پرستاری در منزل، فروش تجهیزات پزشکی یا تدریس بهداشت در مدارس و برخی دیگر به مشاغل کاملا غیرمرتبط مانند خرید و فروش تخم‌مرغ روی آورده‌اند.
او درباره انگیزه اصلی این خروج‌ها تاکید کرد: «بی‌تردید عامل اصلی، مسائل مالی است. پرستار وقتی می‌بیند در بیمارستان حقوق ناچیزی دریافت می‌کند، طبیعی است که به دنبال شغلی با درآمد بالاتر برود.از سوی دیگر، حرفه پرستاری یکی از سخت‌ترین و فرساینده‌ترین مشاغل است. فشار روانی و جسمی بسیار بالاست و محیط بیمارستان همواره آکنده از غم و رنج بیماران است.»
شریفی‌مقدم، ۱۰ مرداد نیز گفته بود با وجود تعداد زیادی فارغالتحصیل بیکار پرستاری، استقبال از آگهی استخدام رسمی در شهرهای بزرگ بسیار کم است و متفاضی برای استخدام ۱۰ تا ۱۲ هزار پرستار هنوز پیدا نشده است.
عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت نیز مردادماه گفته بود: «سال گذشته هزار و ۹۰۰ نفر ار پرستاران بازنشست شدند و نزدیک به دو هزار و ۱۵۰ نفر هم بنا به دلایل مختلف یا استعفا کردند یا ترک شغل کردند یا مرخصیهای طولانی مدتی گرفتند.»
بر اساس شاخصهای نظام سلامت، یا باید به ازای هر هزار شهروند باید سه نیروی پرستار در کادر درمانی کشور وجود داشته باشد، یا برای هر تخت بیمارستانی دو پرستار فعال جذب شوند.
