یکشنبه ۳۰ شهریور با عبور نرخ دلار در بازار آزاد ایران از مرز ۱۰۶ هزار تومان، رکورد پیشین این ارز شکسته شد و روند صعودی آن همچنان ادامه دارد. قیمت دلار که از شنبه تاکنون بیش از سه هزار تومان افزایش یافته، تا زمان تنظیم این خبر به ۱۰۶,۲۶۰ تومان رسید.
۲۹ شهریور در اولین روز کاری پس از عدم تصویب قطعنامه تعلیق دائمی تحریمهای بینالمللی علیه جمهوری اسلامی، دلار با قیمت حدود ۱۰۱ هزار و ۳۰۰ تومان گشایش یافت و تا پیش از ظهر به وقت تهران بهای آن به بیش از ۱۰۳ هزار و ۵۰۰ تومان رسید.
این تغییرات در پی افزایش احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریمهای سازمان ملل متحد علیه تهران رخ داد.
۲۸ شهریور کره جنوبی در چارچوب ساز و کار برجام، با ارائه پیشنویس قطعنامهای به شورای امنیت سازمان ملل خواستار تعلیق دائمی تحریمهای بینالمللی علیه حکومت ایران شد که این شورا آن را تصویب نکرد.
بدین ترتیب، از حدود ششم مهرماه، تمامی تحریمهای بینالمللی جمهوری اسلامی که با توافق برجام معلق شده بودند، مجددا فعال خواهند شد.
قیمت دلار در بازار ایران از زمان بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید نوسانات زیادی داشته است.
افزایش قیمت دلار پس از ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ که رییسجمهوری آمریکا فرمان از سرگیری کارزار فشار حداکثری علیه تهران را صادر کرد، آغاز شد.
اسفند ۱۴۰۳ بهدنبال انتشار خبر ارسال نامه ترامپ به علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی و تعیین ضربالاجل برای مذاکره و توافق بر سر برنامه هستهای، دومین جهش نرخ دلار رخ داد.
با وجود انتشار اخبار مذاکرات تهران و واشینگتن، در سایه استقرار هواپیماهای بی-۲ ایالات متحده در منطقه، قیمت دلار ۲۸ فروردین به رقم تاریخی ۱۰۵ هزار و ۸۹۰ تومان رسید.
پس از آن، با اخبار مثبتی که از مذاکرات به گوش میرسید، روند صعودی قیمتها تعدیل و در مقاطعی نزولی شد؛ به شکلی که ۳۰ فروردین پس از دور دوم گفتوگوهای آمریکا و جمهوری اسلامی که در رم، پایتخت ایتالیا برگزار شد، قیمت دلار تا ۸۲ هزار تومان نیز کاهش یافت.
یک روز پس از حمله اسرائیل به مقامات و اهداف نظامی جمهوری اسلامی در ایران، قیمت دلار از ۹۲ هزار تومان عبور کرد و پس از آن رشد صعودی آن ادامه داشت.
حتی پس از آتشبس، قیمت دلار در حدود ۹۳ هزار تومان تثبیت شد.
اگرچه تا ابتدای مرداد، بازار کمی تثبیت و قیمت دلار تا ۹۰ هزار تومان کاهش داشت، اما با ادامه گمانهزنیها درباره احتمال فعالسازی مکانیسم ماشه، قیمت آن در نیمه مردادماه در محدوده ۹۴ هزار تومان قرار گرفت.
خبرگزاری ایلنا یکشنبه ۳۰ شهریور در گزارشی به مشکلات بازنشستگان در استفاده از بیمههای تکمیلی پرداخت.
بر اساس این گزارش، بیمههای پایه و تکمیلی هیچکدام قادر به برطرف کردن نیاز درمانی بازنشستگان نیستند.
ایلنا به نقل از یکی از بازنشستگان کارگری با اشاره به خدمات ضعیف بیمه تکمیلی «آتیهسازان حافظ» نوشت او به دلیل بیماریاش باید هر شش ماه یکبار آزمایش دورهای بدهد.
این بازنشسته بهتازگی برای یکی از این آزمایشهای دورهای سه میلیون تومان هزینه کرده که از این میزان، تنها ۵۰۰ هزار تومان به او از سمت بیمه تکمیلی پرداخت شده است.
او در همین رابطه گفت: «هر ماه مبلغی بابت بیمه تکمیلی از حساب ما کم میشود، اما خدماتی که باید دریافت نمیکنیم. نه بیمه پایه و نه بیمه تکمیلی، هیچکدام نیازهای ما را تامین نمیکند. ۵۰۰ هزار تومان حتی پول ویزیت دکتر هم نمیشود.»
علاوه بر تورم عمومی که در همه بخشها تاثیرگذار است، حذف ارز ترجیحی دارو و تجهیزات پزشکی تاثیر دوچندانی در افزایش هزینههای درمانی گذاشته است.
محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، آذر ۱۴۰۳ از حذف ارز ترجیحی دارو و تجهیزات پزشکی خبر داد و گفت دارو قرار است با ارز نیمایی وارد شود.
از دی ۱۴۰۳، شرکتهای دارویی محصولات خود را تا پنج برابر گران کردند.
بهمن سال گذشته شهرام غفاری، معاون درمان سازمان تامین اجتماعی، از افزایش قیمت بیش از ۴۰۰ قلم از داروهای تحت پوشش این سازمان خبر داد و افزود میزان افزایش قیمت داروها از ۱۰ و ۲۰ درصد تا چند برابر متغیر است.
حذف ارز دولتی دارو و تجهیزات پزشکی در لایحه بودجه سال ۱۴۰۴، از فروردینماه اثرات خود را آشکار کرد.
۲۴ فروردین همزمان با گزارشها درباره موج جدید افزایش هزینههای درمان در ایران، مهدی پیرصالحی، رییس سازمان غذا و دارو، اعلام کرد حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی برای واردات تجهیزات پزشکی بهمعنای هفت برابر شدن نرخ ارز واردات تجهیزات پزشکی خواهد بود.
اثرات این تغییرات به سایر بخشهای درمان نیز تسری پیدا کرد. اکنون در حالی که نرخ دارو و خدمات درمانی افزایش یافته است، بیمههای تکمیلی از پرداخت هزینهها برای بیمهشدگان ناتوان هستند.
حتی بیمه تکمیلی آتیهسازان حافظ نیز که تکحوزهای و زیر مجموعه سازمان سلامت وزارت بهداشت به شمار میرود، عملکرد رضایتبخشی ندارد.
ایلنا به نقل از یک بازنشسته تحت پوشش بیمه پایه و بیمه تکمیلی آتیهسازان حافظ نوشت: «مستمری ناچیز است و خدمات درمان ضعیف؛ صندوق تامین اجتماعی که ما سالها از حقوق خود در آن ذخیره کردیم، حالا در دوره پیری آنچنان که باید دست ما را نمیگیرد.»
این نامه یکشنبه ۳۰ شهریور در کانال رونقی در پیامرسان تلگرام منتشر شد، اما زیر آن تاریخ ۲۵ شهریور درج شده است.
رونقی از ۱۲ مرداد با وجود داشتن گواهی «عدم تحمل حبس قطعی»، به زندان منتقل شده و از ۱۲ شهریور اعتصاب غذای تر خود را آغاز کرده است.
او ۳۰ شهریور وارد نوزدهمین روز اعتصاب غذای خود شد.
رونقی نامه خود را با شعری از سیاوش کسرایی در ستایش از وطن آغاز کرد و در ادامه نوشت: «ما مردم سزاوار چنین بیعدالتیها و رنجهایی در زندگی و کشور خودمان نبودیم و نیستیم. ما حتی سزاوار چنین مرگهای غیرطبیعی هولناکی هم نیستیم.»
رونقی با تاکید بر قطعی بودن سقوط جمهوری اسلامی گفت: «امروز، اکنون و در چنین شرایطی، زنده ماندن به هر قیمتی مطلوب و انتخاب من نیست؛ آن هم زیر سایه حاکمیتی خودکامه که زندگی ایرانیان برایش اهمیتی ندارد، حتی اگر زندگی شهروندی به جرعهای آب وابسته باشد.»
احمدرضا حائری، زندانی سیاسی و همبندی رونقی، ۲۹ شهریور در پیامی از زندان قزلحصار درباره وضعیت وخیم او هشدار داد و گفت رونقی در این مدت جز «چند حبه قند و مقداری نمک با مقداری آب یا چای»، چیزی نخورده و نیاشامیده است.
حائری افزود در روزهای اخیر رونقی توان مراجعه به بهداری را نداشته و فشار خون او به ۹ روی ۶ رسیده است.
رونقی در ادامه نامه خود با اشاره به جملهای از کیانوش سنجری، روزنامهنگاری که در حرکتی اعتراضی به زندگی خود پایان داد، نوشت: «ما برای زندگی میجنگیم.»
رونقی در عینحال اضافه کرد: «بسیاری از ما مردم وطندوست در راه آزادی و آبادانی ایران دست از جان شستهایم و با این حال سرشار از شوق میهن، آزادی و زندگی هستیم؛ ما بندگانِ عشقیم... عشق به این سرزمین و مردمش همیشه در قلبم هست و خواهد بود.»
این زندانی سیاسی از آرزوی خود برای پایان استبداد، فقر، بیعدالتی، اعدام و زندانی کردن شهروندان بهدلیل «اظهار نظر و داشتن عقیده متفاوت» گفت و بر ساختن دوباره وطن حتی با «فداکاری» و از جانگذشتگی تاکید کرد.
او پیشتر در نامهای از زندان قزلحصار خطاب به مردم ایران، شرایط کشور و وضعیت زندانیان سیاسی را تشریح کرده و نوشته بود که حاضر است جان خود را برای آزادی و حق حاکمیت مردم ایران فدا کند.
رونقی ۱۵ شهریور در شعبه ۲۳ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.
