شهردار کییف ضمن ابراز همبستگی با بیانیه مشترک ورزشکاران و چهرههای بینالمللی ورزش علیه حکم اعدام وفاییثانی و پیوستن به آن، تصمیم جمهوری اسلامی در ۱۲ مهرماه برای تایید این حکم را بهشدت محکوم کرد.
کلیچکو در نامه خود با اشاره به نقش ورزش در جوامع انسانی تاکید کرد: «ورزش باید الهامبخش امید، اتحاد و شجاعت باشد. اعدام یک قهرمان بهخاطر دیدگاههای سیاسیاش، حملهای مستقیم به این ارزشها و هشداری برای هر ورزشکاری است که جرات سخن گفتن دارد.»
او از سازمان ملل متحد، فدراسیونهای بینالمللی ورزشی و دولتها خواست فورا برای نجات جان وفاییثانی اقدام کنند: «جهان نباید هنگامی که ایران قهرمانانش را خاموش میکند، بیکار بنشیند. ما در کنار محمدجواد هستیم. ما برای عدالت ایستادهایم.»
پیشتر و در ۱۵ آبان نیز گروهی از ورزشکاران شناختهشده خارجی و ایرانی با انتشار بیانیهای مشترک خطاب به سازمان ملل متحد، فدراسیونهای بینالمللی ورزشی و دولتها، با اعلام قریبالوقوع بودن اعدام وفاییثانی، خواستار نجات جان این ورزشکار شده بودند.
در این بیانیه تاکید شد: «محمدجواد بیش از پنج سال است که در زندان، تحت شکنجه و حبس انفرادی بهسر میبرد؛ تنها بهخاطر شرکت در اعتراضات دموکراسیخواهانه آبان ۱۳۹۸ و حمایت از اپوزیسیون دموکراتیک سازمان مجاهدین خلق ایران.»
شهردار کییف در بخش دیگری از نامه خود هشدار داد که جمهوری اسلامی در ماههای اخیر شمار زیادی از معترضان دیگر را با اتهامات ساختگی مشابه و بدون هیچگونه پاسخگویی اعدام کرده است؛ اقدامی که به گفته او، «تلاشی بیرحمانه برای ایجاد رعب و وحشت و خاموش کردن جمعیتی است که دیگر حاضر نیست حاکمیت فاسد و سرکوبگر را بپذیرد».
کلیچکو در ادامه نوشت: «پرونده وفاییثانی یک تراژدی استثنایی نیست و ایران سابقهای تیره در اعدام ورزشکاران بهخاطر باورهایشان دارد. از جمله اعدام حبیب خبیری، کاپیتان تیم ملی فوتبال و فروزان عبدی، کاپیتان تیم ملی والیبال زنان که دومی همراه با ۳۰ هزار زندانی سیاسی دیگر در جریان کشتار سال ۱۳۶۷ اعدام شد. در سال ۱۳۹۹ نیز نوید افکاری، کشتیگیر، پس از شرکت در اعتراضات مسالمتآمیز سال ۱۳۹۶ اعدام شد.»
بابک پاکنیا، وکیل وفاییثانی، ۱۲ مهر خبر داد حکم اعدام موکلش با وجود «ایرادات فراوان» در شعبه نهم دیوان عالی کشور تایید شده است. پیشتر حکم اعدام این بوکسور چندین بار از سوی دیوان عالی کشور نقض شده بود.
نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، وفاییثانی را اسفند ۹۸ و متعاقب اعتراضات آبان خونین در مشهد بازداشت و به زندان وکیلآباد منتقل کردند.
این شهروند معترض، حدود دو سال بعد در دی ۱۴۰۰ از سوی دادگاه انقلاب مشهد به اتهام «افساد فی الارض از طریق تحریق و تخریب اموال عمومی» به اعدام محکوم شد.
در حال حاضر، علاوه بر زندانیان جرایم عمومی که روزانه در زندانهای ایران به دار آویخته میشوند، حدود ۷۰ زندانی در زندانهای سراسر کشور با اتهامات سیاسی در خطر تایید یا اجرای حکم اعدام قرار دارند.
بیش از ۱۰۰ تن نیز با اتهامات مشابه با خطر صدور حکم مرگ روبهرو هستند.