در این نامه که نسخهای از آن یکشنبه دوم آذر به ایراناینترنشنال رسید، آمده است فریدی «دیگر قربانی وحشیگری رژیم است که پس از جنگ ۱۲ روزه شدت و حدت بیشتری به خود گرفته است».
امضاکنندگان این نامه روند بازداشت فریدی را «غیرقانونی»، محاکمه او را «ناعادلانه» و دادگاه تجدیدنظر این زندانی سیاسی را کاملا «فرمالیته» دانستند و هشدار دادند جان او کاملا در خطر است.
این زندانیان تایید حکم اعدام فریدی را «زنگ خطری» برای همه فعالان حقوق بشر توصیف کردند و از آنها خواستند با توجه به این وضعیت، «فعالیت جدی و فراگیر» خود را برای «نجات جان این انسان بیگناه» و دیگر محکومان به اعدام سازماندهی کنند.
محمود بهزادیراد، وکیل فریدی، ۳۰ مهرماه گفت ۲۲ مهرماه درخواست اعاده دادرسی موکلش را ثبت کرد، ۲۳ مهر این درخواست به شعبه رفت و ساعت ۱۲:۵۰ رد شد.
این وکیل دادگستری اضافه کرد: «احتمالا هشت صفحه اعاده من را حتی نخواندهاند. احتمال میدهم برای بالا رفتن آمار آخر ماه بیتوجه پروندههای زیادی را رد میکنند که مزایایی شامل حال کارکنان آن شعبه شود.»
زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در ادامه نامه خود، بر ضرورت رساندن صدای زندانیان محکوم به اعدام به افکار عمومی تاکید کردند: «همگی باید صدای این بیصدایان باشیم و تا زمان برچیدن حکم ظالمانه اعدام و نجات همه محکومان بیگناه، دست از تلاش و کوشش برنداریم.»
این زندانیان در پایان از تمامی آزادیخواهان خواستند در برابر تایید حکم اعدام فریدی بیتفاوت نمانند و داستان بیگناهی او را به گوش جهان برسانند.
فریدی اسفند ۱۴۰۲ برای نخستین بار از سوی سازمان اطلاعات نیروی انتظامی بازداشت و مدتی بعد با وثیقه آزاد شد. او خرداد ۱۴۰۳ هنگام مراجعه به شعبه ۱۵ بازپرسی دادسرای تبریز، مجددا بازداشت و به زندان منتقل شد.
این زندانی سیاسی بهمن ۱۴۰۳ از سوی علی شیخلو، رییس شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز، به اعدام محکوم شد. این حکم دستکم سه بار به تایید دیوان عالی کشور رسیده است.
خانواده فریدی ۲۱ آبان با انتشار ویدیویی در اینستاگرام، از ملاقات با فرزندشان در پشت میلههای محل ملاقات خبر دادند.
پروین حیاتی، مادر این زندانی سیاسی، در شرح این ویدیو نوشت: «من بهعنوان مادر سوالی دارم. آیا جای احسان و احسانها پشت میلههای زندان است؟ و به کدامین جرم چنین حکمی؟»
علیرضا فریدی، پدر او، نیز در مصاحبه با سایت امتداد گفت: «بازپرس تنظیمکننده کیفرخواست، سیدعلی موسویاقدم، بعدها بهدلیل تشکیل باند فساد برکنار شد. چگونه بر پایه کیفرخواست فردی که به جرم فساد عزل شده، فرزند من به افساد فیالارض محکوم شده است؟ پسرم مستحق چنین حکمی نیست.»
در حال حاضر، علاوه بر زندانیان جرایم عمومی که روزانه در زندانهای ایران به دار آویخته میشوند، حدود ۷۰ زندانی در زندانهای سراسر کشور با اتهامات سیاسی در خطر تایید یا اجرای حکم اعدام قرار دارند.
بیش از ۱۰۰ تن نیز با اتهامات مشابه با خطر صدور حکم مرگ روبهرو هستند.