کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»: دفاع از حق حیات، مسئولیتی جمعی و فراملی است
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفتاد و دومین هفته خود با پیوستن گروهی از زندانیان زندان اهر به اعتصاب غذا، به ۴۷ زندان سراسر کشور گسترش یافت.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفتاد و دومین هفته خود با پیوستن گروهی از زندانیان زندان اهر به اعتصاب غذا، به ۴۷ زندان سراسر کشور گسترش یافت.
اعضای این کارزار در بیانیه‌ای با اشاره به موج تازه اعدام و سرکوب در ایران، خواستار واکنشی قاطع از سوی نهادهای حقوق بشری و بین‌المللی شدند.
در بیانیه‌ای که سه‌شنبه ۲۰ خرداد به مناسبت هفتاد و دومین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» منتشر شد، بر مخالفت اصولی، حقوقی و اخلاقی با مجازات اعدام تأکید شده است. در این بیانیه آمده: «این مخالفت بر پایه اصول شناخته‌شده حقوق بین‌الملل، تعهدات دولت‌ها نسبت به حقوق بشر و ضرورت پاسداشت کرامت ذاتی انسان بنا شده است.»
اعضای این کارزار با ابراز نگرانی شدید از تداوم و گسترش صدور احکام اعدام در ایران، خواستار توقف فوری صدور و اجرای این احکام شدند. آن‌ها از همه وجدان‌های آگاه دعوت کردند که با هر ابزار ممکن در مقابله با این روند ناعادلانه دست به اقدام عملی بزنند و به کارزار «نه به اعدام» بپیوندند.
آن‌ها تاکید کردند: «ما بر این باوریم که دفاع از حق حیات، مسئولیتی جمعی و فراملی است و تا زمانی که طناب اعدام از نظام قضایی ایران برداشته نشود، بستر آزادی و عدالت فراهم نخواهد شد و بسیاری از جرایم نیز پایان نخواهد یافت.»
هم‌زمان با ادامه این کارزار، گروه‌هایی از خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، مقابل زندان اوین در تهران تجمع کردند.
این گروه از خانواده‌های دادخواه، با در دست داشتن پلاکاردهایی با شعارهای «نه به اعدام» و تصاویر اعضای خانواده خود که از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده‌اند، خواستار توقف فوری اجرای احکام آن‌ها شدند.
در هفته‌ها و ماه‌های گذشته نیز تجمعات مشابهی در مقابل زندان اوین در تهران و دیگر شهرهای ایران شکل گرفت.
زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در بخش دیگری از بیانیه خود اعلام کردند: «حاکمان خودکامه ایران که از پاسخ‌گویی به بحران‌های کلان اقتصادی و معیشتی ناتوان‌اند، در یک سال گذشته کوشیده‌اند تا با سرکوب و اجرای احکام اعدام، بر مطالبات عمومی سرپوش بگذارند.»
آن‌ها با تاکید بر اینکه این سرکوب‌ها، دامن شهروندان افغانستانی مقیم ایران را نیز گرفته است، در بیانیه خود نوشتند: «در ماه‌های گذشته، احکام اعدام علیه شماری از شهروندان افغانستانی بیش از پیش به اجرا درآمده است؛ محکومان بی‌پناهی که صدایی برای دفاع از خود ندارند و ماشین اعدام در ایران، حق حیات را از آنان نیز سلب می‌کند.»
اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از نهم بهمن ۱۴۰۲ با درخواست توقف صدور و اجرای این احکام آغاز شد و در هفتاد و دومین هفته آن زندانیان محبوس در ۴۷ زندان سراسر ایران دست به اعتصاب غذا زده‌‌اند.
افزایش اعدام‌های سیاسی در ماه‌های گذشته با واکنش‌های گسترده داخلی و بین‌المللی روبه‌رو شده است. سازمان‌های حقوق بشری بارها خواستار توقف این اعدام‌ها و پایبندی جمهوری اسلامی به اصول دادرسی عادلانه شده‌اند.
سازمان حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۲۰ خرداد گزارش داد از اول اکتبر ۲۰۲۴، یعنی طی هشت ماه و ۱۰ روز گذشته دست‌کم هزار و ۲۰ نفر در ایران اعدام شدند؛ یعنی به طور میانگین هر شش ساعت یک نفر اعدام شد.
