نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح، با اشاره به اعتصاب غذای ناهید شیرپیشه، زندانی سیاسی و مادر دادخواه، نوشت که اعتصاب غذای او پس از اقدام به خودکشی، «شرمی بر وجدان بشریت» و «ننگی بر پیشانی حکومت» است. محمدی، اعتراض به برخورد بی‌رحمانه با دادخواهان را وظیفه همگانی دانست.
بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، شرایط جسمی ناهید شیرپیشه، مادر دادخواه پویا بختیاری، به‌دلیل ادامه اعتصاب غذا و خودداری از پذیرش غذای زندان، نگران کننده است.
پویا بختیاری از کشته‌شدگان اعتراضات خونین آبان ۹۸ است. او ۲۵ آبان ۹۸، پس از شلیک گلوله نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به جمجمه‌اش در فاز چهار مهر‌شهر کرج کشته شد.
نرگس محمدی، جمعه ۱۰ اسفند در اینستاگرام خود نوشت: «اعتصاب غذای ناهید شیرپیشه پس از اقدام به خودکشی، یک خبر نیست، شرمی است بر وجدان بشریت و ننگی است بر پیشانی حکومت.»
او تاکید کرد: «اعتراض به برخورد بی‌رحمانه با دادخواهان، وظیفه ماست.»
به گفته یکی از اعضای خانواده بختیاری، شیرپیشه دست‌کم هشت کیلو از وزن خود را از دست داده و با ادامه حبس در انفرادی زندان زنجان، از نظر روحی نیز در شرایط وخیمی قرار دارد.
او در اعتراض به خودداری مسوولان قضایی از انتقالش به زندان کچویی کرج و بیش از دو سال حبس در انفرادی و قرنطینه، در هفته‌های اخیر دو بار اقدام به خودکشی کرده و از دسترسی به خدمات پزشکی محروم مانده است.
به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبه‌رو می‌شوید که از جمله‌ها و عبارت‌هایی نشان‌دهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده می‌کنند، از آنان بخواهید با پزشک متخصص معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت می‌کنند یا فردی مورد اعتماد درباره نگرانی‌هایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر می‌کنید، در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.
نرگس محمدی درباره شرایط ناهید شیرپیشه نوشت: «شرم‌آور و بی‌رحمانه است که جمهوری اسلامی هم فرزندان آن‌ها را کشته و هم اعتراضشان را با بازداشت و زندان سرکوب می‌کند. خبرهای نگران کننده از وضعیت جسمی و روحی و روانی ناهید که منجر به خودکشی و اعتصاب غذای او شده است، غیر قابل تحمل است.»
این فعال مدنی تاکید کرد که در صورت عدم پاسخگویی و تداوم حبس و وضعیت نگران کننده ناهید شیرپیشه، اقدام به اعتراض خواهد کرد.
شیرین عبادی: ناهید شیرپیشه تاوان دادخواهی را با جانش پرداخت می‌کند
شیرین عبادی، حقوقدان و برنده جایزه نوبل صلح، با اشاره به اعتصاب غذای شیرپیشه، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط او از زندان شد و در اینستاگرام خود نوشت: «او تاوان دادخواهی را با جان خودش پرداخت می‌کند. عدم آزادی او بدون شک منجر به فاجعه خواهد شد.»
عبادی تاکید کرد که حتی جنایتکارترین حکومتها، نتوانستند مانع صدای دادخواهی مادران شوند: «در آرژانتین، شیلی، ترکیه و بسیاری کشورهای دیگر وقتی صدای اعتراض و دادخواهی مادران شنیده میشد، جبارترین دستگاههای نظامی یک قدم به عقب میرفتند.»
به گفته این فعال مدنی، در بسیاری از کشورهای جهان، «صدای سرکوب نشدنی مادران»، به جنبشهای اجتماعی «حیات دوباره» داد اما: «در ایران، جمهوری اسلامی که فریادهای "جایگاه زن و مادر در اسلامش" گوش جهان را کر کرده، هیچ خط قرمزی برای اعمال فشار بر مادران دادخواه ندارد.»
منوچهر بختیاری و ناهید شیرپیشه، پدر و مادر پویا، پس از قتل او آشکارا با جمهوری اسلامی مخالفت کردهاند.
شیرپیشه تیرماه ۱۴۰۱ به دست نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان کچویی کرج منتقل شد.
این مادر دادخواه در شهریور همان سال با حکم شعبه اول دادگاه انقلاب کرج، بابت اتهاماتی از جمله «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام» به پنج سال زندان محکوم شد.
شیرپیشه نهم آبان ۱۴۰۱ از زندان کچویی کرج به زندان زنجان منتقل شد.
منوچهر بختیاری نیز پس از دادخواهی برای فرزندش بازداشت، محکوم و زندانی شده و دوران حبس خود را در زندان قزوین سپری می‌کند.
مهرداد بختیاری، عموی پویا، در ندامتگاه مرکزی کرج و آرین شیرپیشه، دایی پویا هم در زندان اوین در حبس به سر میبرند.
مونا و احمد بختیاری، خواهر و عموی پویا نیز ماه جاری با پروندهسازی علیه خود در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی مواجه شدند.
خانوادههای دادخواه در سالهای گذشته همواره تحت فشار و آزار جمهوری اسلامی قرار داشته و با احکامی همچون حبس، جزای نقدی و مصادره اموال مواجه شدهاند.
