زنان زندانی سیاسی در اوین، هشت مارس را یادآور تاریخ مبارزاتی زنان در بیش از ۱۰۰ سال گذشته نامیده و از آن به عنوان فرصتی برای یادآوری و گرامیداشت مبارزات پیشین و آگاهیبخشی و دستیابی به راهحلی جمعی یاد کردند.
امضاکنندگان این نامه با بیان اینکه هشتم مارس روز همبستگی جهانی در راه تحقق برابری میان زنان و مردان و مبارزه علیه تمام اشکال ستم، استثمار و تبعیض است، تاکید کردند این آرمان و همبستگی برای تمام جهان است و مختص سرزمین خاصی نیست.
نسیم سلطانبیگی، آنیشا اسداللهی، مهوش ثابت، نرگس محمدی، سپیده قلیان، ویدا ربانی، گلرخ ایرائی، جوانا سنه (وریشه مرادی)، پخشان عزیزی، فریبا کمالآبادی و محبوبه رضائی، امضاکنندگان این نامه هستند.
آنان باور دارند فضای هشت مارس بعد از جنبش «زن، زندگی، آزادی» رنگ و بوی دیگری به خود گرفته و هر روز در جامعه به ویژه در میان نوجوانان و جوانان جاری است.
زنان زندانی امضاکننده این نامه با اشاره به اینکه مجموعه قوانین و اعمال ضد زن، چنان ابعاد پیدا و پنهان و سرشت نظاممندی دارد که در تار و پود جامعه کنونی در هم تنیده شده، تاکید کردند این وضعیت در خاورمیانه به ویژه در ایران و افغانستان، زیر سایه حاکمیتهای به شدت سرکوبگر و ارتجاعی، شکل ویژهای به خود گرفته است.
آنها بخشی از توصیف و تبیین این وضعیت علیه زنان و دیگر اقلیتهای جنسی و جنسیتی را در گرو تشریح و تبیین مفهوم آپارتاید جنسیتی دانستند و در نامه خود نوشتند: «این مفهوم از نهادینه بودن سلطه گروهی بر گروه دیگر و همزمان اعمال تبعیض شدید و نظاممند از سوی قانون و حاکمیت بر زنان و اقلیتهای جنسی و جنسیتی سخن میگوید و کلیت رژیمهای ارتجاعی حاکم بر آنها را به تصویر میکشد.»
زنان زندانی در پایان این نامه که در صفحات اینستاگرام گلرخ ایرائی و نرگس محمدی منتشر شده، از «همبستگی، روشنگری، آگاهی و تشخیصِ همسرنوشتی» به عنوان راههایی برای دستیابی به «پیروزی در این نبرد تاریخی» نام بردند.
پیش از این و در روز ۱۰ اسفند، شماری از فعالان افغان و ایرانی، با مطرح کردن درخواستی در پارلمان کانادا، خواستار جرمانگاری آپارتاید جنسیتی به عنوان جنایت علیه بشریت شدند.