نشنالپست در گزارشی نوشت که جمهوری اسلامی در سالهای اخیر از سازمانهای تبهکار از جمله کارتلهای مواد مخدر و باندهای باشگاههای موتورسواری برای هدف قرار دادن یهودیان و مخالفان خود استفاده کرده است.
موسسه امنیت اورشلیم در گزارشی نوشت که استفاده از باندهای تبهکار امکان انکار نقش داشتن در این حملات را برای جمهوری اسلامی فراهم میکند.
این تشکلها بر آزادی بیقیدوشرط همه زندانیان سیاسی تاکید کردند.
امضاکنندگان این بیانیه که شنبه ۲۹ شهریور منتشر شد، موج تازه سرکوب و صدور و تایید احکام اعدام پس از جنگ ۱۲ روزه جمهوری اسلامی و اسرائیل را محکوم کرده و نوشتند این احکام برای «تقلا جهت بقا» و ایجاد ترس در جامعه بهکار گرفته شدهاند.
نویسندگان این بیانیه، ضمن محکوم کردن کلیت مجازات اعدام و احکام صادر شده برای فعالان و دانشجویان، مطالبات خود را لغو فوری احکام اعدام محمدی، فریدی و دیگر محکومان سیاسی، آزادی بیقیدوشرط تمامی زندانیان سیاسی و گذار از سیاست سرکوب و توقف چرخه تهدید و اعدام علیه معترضان، عنوان کردند.
محمدی، فعال کارگری زندانی، ۱۴ تیر ۱۴۰۳ در شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست درویشگفتار به اعدام محکوم و این حکم ۲۵ مرداد در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید شد.
فریدی، دانشجوی رشته مهندسی ساخت و تولید دانشکده فنی دانشگاه تبریز نیز ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ بازداشت و از سوی علی شیخلو، رییس شعبه سوم دادگاه انقلاب این شهر به اتهام «افساد فیالارض» به اعدام محکوم شد.
تشکلها و جمعهای دانشجویی در بخش دیگری از بیانیه خود با یادآوری اعدامهای اخیر در ایران، از خشم عمومی، اعتصاب در سمیرم و واکنشهای اعتراضی سخن گفته و یادآوری کردند که حمایت جهانی از محمدی رو به گسترش است.
آنها با بیان اینکه جامعه در سطحی کلان در حال رویارویی با حکومت است و اعتراضات ۲۵ شهریور به مناسبت سومین سالگرد خیزش «زن، زندگی، آزادی» نشانهای از تداوم همین رویارویی است، اعلام کردند تجربههای پیشین نشان داده اقدام هماهنگ توانسته جلوی اجرای برخی احکام از جمله پرونده «شهرک اکباتان» را بگیرد.
مطالبات و خواستهها
امضاکنندگان این بیانیه با تاکید بر اینکه مخالفت با اعدام باید از سطح بیان موضع به «اقدام عملی و جمعی» ارتقا یابد، خواستار پیوند و همبستگی سراسری با خانوادههای محکومان به اعدام و زندانیان سیاسی، گسترش کنشهای اعتراضی کمهزینه مانند شعارنویسی، پخش تراکت و نصب پوستر شدند.
صدور بیانیهها و اعلام حمایتهای علنی از محکومان و زندانیان سیاسی، برگزاری تجمعات اعتراضی علیه اعدامها، سازماندهی اعتصابات دانشجویی با آغاز سال تحصیلی و پیوستن وسیعتر به کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»، بخش دیگری از اقدامات پیشنهادی این بیانیه است.
تشکل دانشجویان پیشرو، کمیته سراسری دانشجویان کردستان، نهاد دانشگاه آزاد تهران شمال، انجمن آزادیخواهان دانشگاه بهشتی، اتحاد دانشگاه صنعتی اصفهان، نهاد دانشجویان دانشگاه آزاد اصفهان، اتحاد دانشجویان دانشگاه الزهرا و صدای آزاد دانشگاه هنر اصفهان، تشکلها، نهادها و گروههای امضاکننده این بیانیه هستند.
این بیانیه از سوی جمعهای دانشجویی در دانشگاههای اصفهان، علوم پزشکی اصفهان، علوم پزشکی ارومیه، سنندج، دانشکده فنی یزدانپناه کردستان و دانشکده فنی دخترانه سنندج نیز به امضا رسیده است.
امضاکنندگان، ریشه «اعدام، زندان مخالفان و ابر بحرانهای آب، برق و فقر اقتصادی» را در ساختار سیاسی حاکم دانسته و بر «نیاز به رهبری سیاسی جمعی و سازمانیافته» برای تحقق اهداف جنبش «زن، زندگی، آزادی» تاکید کردند.
آنان اعلام کردند راه رهایی جامعه اصلاح موقت یا عقبنشینیهای مقطعی حکومت نیست بلکه نابودی کامل آن است.
این بیانیه همچنین بر نقش محوری دانشجویان برای سازماندهی در دانشگاهها با پرچم «زن، زندگی، آزادی»، ایجاد همگرایی میان جنبشهای اعتراضی مختلف و نزدیکسازی جریانهای سیاسی همسو برای شکل دادن به رهبری جمعی و تضمین دموکراسی، تاکید کرده است.
طرح تشدید مجازات جاسوسی به مجلس برگشت
هادی طحان نظیف،، سخنگوی شورای نگهبان، اعلام کرد طرح «تشدید مجازات جاسوسی و همکاری با اسرائیل و کشورهای متخاصم»، بهدلیل وجود یک ابهام به مجلس برگشت داده میشود.
پیش از این در ۱۱ تیرماه، ۵۷ نفر از استادان دانشگاه، وکلا و حقوقدانان کشور در بیانیهای با انتقاد از این طرح مجلس، آن را «فاجعهای برای نظام قانونی و قضایی کشور» توصیف کرده و خواستار کنار گذاشتن آن شده بودند.
بر اساس این طرح، هرگونه اقدام به نفع اسرائیل یا دولت «متخاصم»، مصداق «افساد فیالارض» شناخته میشود و فعالیتهای فرهنگی، سیاسی، تبلیغی یا رسانهای که باعث «ترس یا تفرقه» در جامعه شوند، جرم محسوب خواهند شد.
اتهام «افساد فیالارض» میتواند به صدور حکم اعدام برای شهروندان منجر شود.
در حال حاضر حدود ۷۰ زندانی در زندانهای سراسر ایران با اتهامات سیاسی در خطر تایید یا اجرای حکم اعدام و بیش از ۱۰۰ تن نیز با اتهامات مشابه در خطر صدور حکم مرگ قرار دارند.
صالحیامیری، شنبه ۲۹ شهریور در گفتوگو با خبرگزاری ایلنا با اشاره به افزایش نگرانیها درباره فرونشست زمین و آسیب جدی این پدیده به بناهای تاریخی، گفت: «مدتی قبل یک گزارش در خصوص این موضوع در دولت ارائه دادم. فرونشست موضوع میراث فرهنگی نیست اما تاثیر فرونشست بر بناهای تاریخی و میراث فرهنگی مسئله ماست.»
او اضافه کرد که دولت تصویب کرده است ستادی برای مدیریت بحران فرونشست به ریاست محمدرضا عارف، معاون اول مسعود پزشکیان و با حضور همه دستگاها از جمله وزارت نیرو، وزارت راه و شهرسازی، سازمان محیط زیست و وزارت میراث فرهنگی شکل بگیرد.
فرونشست زمین در ایران طی سالهای اخیر از «سطح هشدار» عبور کرده و به ابربحرانی خاموش و فرساینده بدل شده که سفرههای آب، زیرساختها، اراضی کشاورزی، آثار تاریخی و بافتهای ثبتشده ملی و امنیت زیستی شهرها و روستاها را تهدید میکند.
علی بیتاللهی، رییس بخش خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، ۲۰ شهریور خبر داد که با گسترش پدیده فرونشست زمین، یک شهرک و ۴۰ مدرسه در شمال اصفهان تخلیه شدهاند.
این مقام وزارت راه و شهرسازی اول شهریور نیز خبر داده بود ایران از نظر گستردگی فرونشست زمین در رتبه سوم جهان قرار دارد.
پیش از این مهدی زارع، استاد زمینشناسی، در گفتوگو با سایت رکنا درباره بحران فرونشست در ایران هشدار داد که برداشت بیرویه آبهای زیرزمینی، شبکههای فرسوده آب و فاضلاب و حفاریهای مترو، تهران و اصفهان را به یک بمب ساعتی محیط زیستی تبدیل کرده است.
زارع با بیان اینکه در دشتهای جنوبی تهران، نرخ فرونشست زمین از ۳۰ سانتیمتر در سال فراتر رفته و مناطق حساس اصفهان، بهویژه حاشیه خشک زایندهرود، با هر لرزش تونل مترو در معرض فروچالههای ناگهانی قرار دارند، گفت فروچالهها دیگر یک تهدید ساده نیستند و نشانه مرگ خاموش کلانشهرها در قلب ایراناند.
او اضافه کرد که شهرهای بزرگی مانند اصفهان، تهران، شیراز، کرمان و مشهد، بر روی دشتهایی با نرخ فرونشست بسیار بالا (گاهی بیش از ۲۵ سانتیمتر در سال) قرار گرفتهاند.
این استاد پژوهشگاه زلزلهشناسی، هشتم شهریور نیز هشدار داده بود تخلیه آبهای زیرزمینی علاوه بر فرونشست زمین میتواند به «تغییر تنش بر گسلهای فعال» بینجامد.
عیسی بزرگزاده، سخنگوی صنعت آب ایران هم ۲۱ مرداد هشدار داد ۷۰ درصد دشتهای ایران در وضعیت «ممنوعه» یا «ممنوعه بحرانی» قرار دارند و بیش از ۳۰۰ دشت، از جمله تهران، با خطر جدی فرونشست زمین مواجه هستند.
