مسعود نیکبخت، سرپرست بنیاد شهید و امور ایثارگران استان اصفهان، اعلام کرد محمد ثقفی، عضو سپاه پاسداران که در جریان جنگ ۱۲ روزه میان اسرائیل و جمهوری اسلامی در شهرضا مجروح شده و در کما بود، فوت کرده است.
به گفته او، ثقفی به همراه پنج نفر دیگر در یکم تیرماه هدف حمله اسرائیل قرار گرفت که در همان زمان، همه همراهان او کشته شدند.
شیخ شنبه ۱۵ شهريور در نشستی گفت: «با برادرنمان در وزارت نیرو بهشدت اختلاف نظر داریم و کلا اعتمادمان را نسبت به سیاستهای این وزارتخانه از دست دادهایم و حرفشان را قبول نداریم.»
او افزود وزارت نیرو باید برق پایدار برای صنایع تامین کند، اما نهتنها تاکنون این اتفاق رخ نداده، بلکه هر سال بر مشکلات افزوده شده است.
شیخ با انتقاد از قیمتگذاری برق صنایع گفت این روند باید مبتنی بر تضمین باشد، اما در شش سال گذشته هزینه برق صنعتگران شش برابر شده و با وجود همه این هزینهها، «ناترازی برق» هم کاهش پیدا نکرده است.
بر اساس نتایج پژوهش موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی که دوم شهریور منتشر شد، قیمت برق صنعتی در سال ۱۴۰۴ نسبت به سال ۱۳۹۷، بهطور رسمی حدود ۱۲ برابر و در عمل حدود ۳۰برابر افزایش داشته است.
برخلاف مقایسههای رایج مقامهای جمهوری اسلامی درباره پایین بودن نرخ برق در ایران نسبت به سایر کشورها، نتایج این پژوهش نشان میداد قیمت برق صنایع انرژی در ایران حدود سه برابر بیشتر از میانگین کشورهای حاشیه خلیج فارس است.
معاون وزیر صنعت: بهجای صنایع، برق «جاهای دیگر» را قطع کنید
معاون وزیر صنعت در ادامه اظهارات خود گفت با تداوم قطعی برق، وزارت نیرو نباید انتظار دریافت پول از صنعتگران داشته باشد و قیمت برق صنعت را هم نباید افزایش دهد.
شیخ با اشاره به «بهم ریختن برنامه صنعتگران با قطعی برق»، از «برادران وزارت نیرو» خواست «جاهای دیگر را هم برای قطعی برق مدنظر داشته باشند».
علاوه بر صنایع، قطع آب و برق خانگی در سراسر ایران، امسال زودتر از سالهای گذشته و از اردیبهشتماه آغاز شد.
تداوم قطعی و نوسان برق در ماههای گذشته جان دستکم پنج شهروند را گرفته است.
علاوه بر خاموشیهای پیوسته، شماری از شهروندان از صدور قبضهای چندین میلیون تومانی برای خانهها و کسب و کارهای خود گزارش دادهاند.
در ماههای اخیر مقامهای جمهوری اسلامی مردم را مقصر کمبود انرژی در ایران جلوه داده و در مواجهه با بحران، شهروندان را به «مصرف کمتر» و «خاموش کردن وسایل روشنایی» توصیه کردهاند.
ایران از سالها پیش بهدلیل ناکارآمدی حکمرانی در جمهوری اسلامی با بحران انرژی مواجه است، اما این بحران هر سال رو به وخامت میرود.
یک سال پیش، شنبه ۳۱ شهریور ساعت ۲۱ انفجار شدیدی در معدن زغالسنگ شرکت معدنجوی طبس رخ داد. ۵۲ کارگر کشته و ۲۲ کارگر دیگر زخمی شدند.
از همان زمان روشن شد که کارگران معدن درباره نشت گاز به مدیران معدن هشدار داده بودند؛ هشدارهایی که جدی گرفته نشد.
پس از انفجار نیز برخورد مدیران و مالکان بازماندگان را رنجاند، از جمله نحوه انتقال اجساد. مقامات محلی و استانی هم توجه چندانی نداشتند؛ با وجود مرگ ۵۲ کارگر، حتی در سطح منطقه عزای عمومی اعلام نشد.
پس از انفجار، خبرگزاریهای داخلی خبر دستور ویژه غلامحسین محسنی اژهای، رییس قوه قضائیه، برای پیگری پرونده را منتشر کردند.
احمد میدری، وزیر کار و امور اجتماعی دولت مسعود پزشکیان، قاطعانه وجود هر تخلفی در واقعه انفجار معدنجوی طبس را رد کرده بود. با این حال، ۲۹ مرداد ۱۴۰۴ رای دادگاه معدنجو اعلام شد.
اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضاییه، در نشست خبری بدون ذکر نام افراد اعلام کرد برای پنج نفر از متهمان این پرونده به اتهام «تسبیب در قتل عمدی ۵۳ نفر از کارگران» پرونده قضایی تشکیل شد.
به گفته او، در مرحله بدوی هر یک از آنان به پرداخت ۲۰ درصد دیه کامل در حق اولیای دم و سه سال حبس تعزیری بهدلیل جنبه عمومی جرم محکوم شدند.
جهانگیر اضافه کرد «با توجه به همکاری متهمان» در روند رسیدگی، نداشتن سابقه کیفری، پرداخت کامل دیه از محل بیمه و نیز پرداخت مبلغ مازاد ۳۵۰ میلیون تومان به خانواده هر جانباخته، دادگاه برای چهار نفر از متهمان قرار تعلیق مراقبتی دو ساله در اجرای حکم حبس صادر کرد و قرار حبس متهم پنجم نیز معلق شد.
مالکان همانها هستند
با اینکه بلافاصله پس از واقعه، اخبار درباره برخورد شدید با مالکان معدن منتشر شد، بررسی روزنامه رسمی نشان میدهد حدودا دو هفته پیش از دادگاه بدوی، هیات مدیره معدنجو تشکیل جلسه داده است.
در جلسه ۱۸ تیر ۱۴۰۴، عزتالله قاسمی، به نمایندگی از شرکت ندای رهاوی به سمت رییس هیات مدیره، علی شیرزاد یکتاپرست، به نمایندگی از شرکت معدنی فرآوری، به سمت نایبرییس هیات مدیره و محمد مجتهدزاده به سمت مدیرعامل شرکت تعیین شدند.
هر سه این اشخاص، در زمان وقوع انفجار در همین سمتها قرار داشتند.
هیچ خبری از بازخواست یا پیگیری قضایی آنها منتشر نشده و قوه قضاییه نیز نامی از متهمان نبرده است.
بازماندگانی که شوکه شدند
با اعتراض دو طرف دعوا، پرونده این رویداد مرگبار مجددا مورد بررسی قرار گرفت.
روزنامه شرق چهارم شهریور در گزارشی با اشاره به صدور احکام پرونده انفجار معدن طبس نوشت بسیاری از خانوادههای قربانیان و مصدومان حادثه حتی از تشکیل جلسه دادگاه خبر نداشتند و از نتایج آن هم در شوک فرو رفتهاند.
تنها تعداد انگشتشماری از خانوادهها برای پیگیری حقوق خود وکیل گرفته بودند.
این روزنامه به نقل از همسر ناصر آخوندی، یکی از کارگران جانباخته، نوشت: «برای حضور در دادگاه به ما خبر ندادند. کسی اطلاع نداد جلسه تشکیل شده است.»
او با اشاره به زندگی دشوار خود و دو فرزندش تاکید کرد: «هر حمایتی هم شود، جای خالی همسرم را پر نمیکند.»
ویدیوهای رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهد این داوطلبان در اعتراض به پایمال شدن حق خود با وجود کسب درصدهای بالا در آزمون استخدامی آموزش و پرورش، شنبه ۱۵ شهریور در مشهد و تهران دست به تجمع زدند.
این داوطلبان با اعتراض نسبت به روند برگزاری و نتایج آزمون استخدامی آموزش و پرورش، خواستار حذف ضریب شاغلان در نتایج این آزمون هستند.
جمعی از شرکتکنندگان در این آزمون با انتشار بیانیهای به سخنان علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش، مبنی بر اینکه این وزارتخانه «طبق قانون عمل کرده است»، واکنش نشان دادند.
در این بیانیه آمده است: «شیوه اعمال ضرایب به شاغلین و امتیازات تاهل به هیچ عنوان عادلانه نیست. از میان حدود ۵۰۰ هزار داوطلب، اطمینان داریم که بیش از ۴۸۰ هزار نفر عملا قربانی این ضرایب ناعادلانه شدهاند.»
به گفته امضاکنندگان بیانیه، هدف اصلی آزمون و آموزش و پرورش جذب «تعداد محدودی افراد دارای سابقه» بود و «جوانان مجرد و بدون امتیاز و ضریب» هیچ شانسی برای قبولی نداشتند.
آنها افزودند حتی در میان افراد دارای سابقه نیز کسی که دو فرزند دارد در برابر کسی که سه فرزند دارد، از شانس کمتری برخوردار بود.
وزیر آموزش و پرورش ۱۲ شهریور گفته بود در ایران «قوانین حمایتی مانند جوانی جمعیت» وجود دارد که برای افراد دارای «شرایط خاص»، امتیازات و تسهیلاتی در نظر میگیرد.
کاظمی در ادامه تمامی امتیازات در فرآیند آزمون استخدامی را «منطبق بر قانون و منطق» خوانده و تاکید کرده بود: «هیچ امتیاز غیرقانونی به داوطلبان تعلق نگرفته است».
با وجود این اظهارات، جمعی از شرکتکنندگان آزمون استخدامی آموزش و پرورش مقابل شورای عالی انقلاب فرهنگی در تهران تجمع کردند.
آنها در بیانیه خود، خواهان تجدیدنظر فوری دولت در «شیوهنامههای تبعیضآمیز» و اصلاح ضرایب و امتیازات شدند.
در سالهای گذشته شیوه گزینش آموزگاران و دبیران مدارس و رد صلاحیتهای گسترده افراد به دلایل عقیدتی و سیاسی بسیار بحثبرانگیز بوده است.
به گفته فعالان صنفی، جمهوری اسلامی میکوشد با جذب روحانیون و افراد همسو نظام آموزش و پرورش را در جهت خواست خود هدایت کند.
محمدشهاب جلیلوند، دبیر هیات عالی گزینش کشور، ۱۰ شهریور اعلام کرد برای گزینش عقیدتی افراد در سمتهای اداری و نهادهای عمومی، به صفحات آنها در شبکههای اجتماعی مانند اینستاگرام رجوع میشود.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان دیماه ۱۴۰۲ گزارش داد در آزمونهای استخدامی آموزش و پرورش جمهوری اسلامی، حدود سه تا شش هزار داوطلب به دلایل سیاسی و مذهبی در گزینش رد شدند.
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی، شنبه ۱۵ شهریور اعلام کرد حکم اعدام بهرامیان به اتهام «محاربه از طریق کشیدن سلاح کلاشینکف و سلاح شکاری» به اجرا درآمد.
منابع نزدیک به خانواده این معترض اعدامشده به ایراناینترنشنال گفتند تنها دو یا سه نفر از بستگان درجه دو او برای شناسایی پیکر فراخوانده شدند و سپس مادر و خواهران بهرامیان تحت کنترل نیروهای امنیتی به محل دفن برده و بازگردانده شدند.
به گفته نزدیکان، شهر سمیرم از شامگاه ۱۴ شهریور در پی فراخواندن خانواده بهرامیان برای ملاقات آخر با فرزندشان، شاهد حضور گسترده نیروهای یگان ویژه جمهوری اسلامی بود.
همچنین تا زمان تنظیم این گزارش به خانواده بهرامیان اجازه برگزاری هرگونه مراسم یادبودی داده نشده است.
یک منبع در همین رابطه به ایراناینترنشنال گفت: «خفقان کامل در شهر حاکم است و اجازه برگزاری مراسم ندادهاند. ماموران خانه بهرامیان را بهطور کامل محاصره کردهاند و اجازه نمیدهند حتی کسی داخل خانه برود و یک لیوان آب به دست مادر داغدارش بدهد.»
اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال حاکی از آن است که مهران بهرامیان بهمن ۱۴۰۳ پس از دو سال زندان و تحمل شکنجه، با پرداخت وثیقه ۱۰۰ میلیارد تومانی آزاد شده بود، اما هفتم مرداد مجددا بازداشت و به زندان منتقل شد.
فاضل بهرامیان، برادر مهران و یکی دیگر از بازداشتشدگان اعتراضات ۱۴۰۱، نیز از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده است و در زندان به سر میبرد.
مرکز مشاور حقوقی دادبان با اعلام اینکه خانواده فاضل بهرامیان هم برای ملاقات فراخوانده شدهاند، نوشت هنوز روشن نیست این ملاقات آخرین دیدار است یا خیر و منابعی گفتهاند حکم او از اعدام به حبس ابد تغییر یافته است.
بازداشت و شکنجه
۲۵ آبان ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات گسترده در سمیرم سه شهروند با شلیک نیروهای امنیتی کشته شدند که یکی از آنها مراد بهرامیان، برادر مهران و فاضل، بود.
مراسم چهلم آنان در ۱۰ دی همان سال به تظاهرات بزرگی علیه حکومت تبدیل شد. در درگیریهای آن روز محسن رضایی، عضو بسیج و مامور یگان ویژه، کشته شد.
پس از آن دهها تن، از جمله اعضای خانوادههای کشتهشدگان اعتراضات سال ۱۴۰۱، به دست نیروهای امنیتی در سمیرم و شهرهای اطراف بازداشت و به بازداشتگاههای امنیتی منتقل شدند.
شهروندان بازداشتشده تا اسفند ۱۴۰۱ بدون داشتن وکیل و حق ملاقات با خانواده در سلولهای انفرادی بازداشتگاههای امنیتی، از جمله بازداشتگاه اطلاعات سپاه در دولتآباد اصفهان، تحت شکنجههای شدید قرار گرفتند و نهایتا به زندان دستگرد اصفهان منتقل شدند.
پس از انتقال بازداشتشدگان به زندان مشخص شد مهران بهرامیان در اثر شکنجه دچار شکستگی دنده و پارگی پرده گوش شده و فاضل بهرامیان در ناحیه سر و صورت بهشدت آسیب دیده است.
صدور حکم
این شهروندان بهمن ۱۴۰۲ پس از ماهها شکنجه در انفرادی و بلاتکلیفی در زندان، از سوی یکی از شعب دادگاه انقلاب اصفهان محاکمه شدند. در این میان، حکم مهران و فاضل بهرامیان اعدام بود.
در این پرونده، یونس بهرامیان و داریوش ساعدی هر کدام به ۱۶ سال زندان محکوم شدند و حکمشان در دادگاه تجدیدنظر تایید شد.
بهاره شیری، مادر دادخواه علی عباسی، از جانباختگان اعتراضات نیز به هشت سال حبس محکوم شد.
پس از انتشار این خبر، کسبه و بازاریان سمیرم اعتصاب کردند، اما این اعتراضها در فضای بهشدت امنیتی شهر بهسرعت پایان یافت.
تایید حکم اعدام در دیوان عالی کشور
پرونده دو معترض محکوم به اعدام مدتی بعد و با اعتراض به رای صادر شده در دیوان عالی کشور نقض و جهت رسیدگی مجدد به دادگاه همعرض ارجاع شد.
پس از رسیدگی مجدد در دادگاه، حکم اعدام این دو زندانی سیاسی مجددا صادر و پرونده بار دیگر به دیوان عالی کشور ارجاع شد و در نهایت به تایید عالیترین مرجع قضایی ایران رسید.
در حال حاضر حدود ۷۰ زندانی در زندانهای سراسر ایران با اتهامات سیاسی در خطر تایید حکم اعدام یا اجرای آن قرار دارند.
ایراناینترنشنال از مخاطبان خود درباره دریافت شهریههای اجباری هنگام ثبتنام دانشآموزان پرسید.
مخاطبان در پاسخ با ارسال پیامهای صوتی، تصویری و متنی گزارش دادند که در مدارس دولتی، پرداختهایی با عنوان «کمک» عملا شرط ثبتنام شده و مدیران، خانوادهها را برای پرداخت وجه تحت فشار میگذارند.
یکی از شهروندان در پیامی به ایراناینترنشنال گفت: «پسرم با معدل ۱۹/۸۱ در همه آزمونهای مدارس تیزهوشان قبول شده اما من توان پرداخت ۲۰۰ میلیون تومان شهریه را ندارم.»
او در ادامه گفت: «رژیم جمهوری اسلامی حتی مدرسه و سواد را هم از ما گرفته است.»
همزمان، خانوادههای دارای دانشآموز در مدارس خاص نیز از مطالبه مبالغ سنگین خبر دادند؛ روندی که به سرگردانی والدین، بدهکار شدن خانوادهها و به خطر افتادن تداوم تحصیل انجامیده است.
پدر یکی از دانشآموزان با ارسال پیامی به ایراناینترنشنال، با بیان اینکه پس از جنگ ۱۲ روزه بیکار شده است، نوشت: «مدارس دولتی تا پول نگیرند ثبتنام نمیکنند. پول شهریه را ندارم، برای همین هنوز بچهام را ثبتنام نکردهاند. این زندگی نیست ....»
شهروندی در پیامی دیگر با مضمون مشابه نوشت ثبتنام در برخی مدارس دولتی به پرداخت پول منوط شده و خانواده بهدلیل تنگنای مالی قادر به تکمیل فرایند نیست.
یک شهروند نیز از باقیماندن بدهی ۲۳ میلیون تومانیِ سال گذشتهاش به مدرسه فرزندش خبر داد و نوشت در شرایط کنونی امکان پرداخت ندارد.
او اضافه کرد: «با این شرایط معیشت مگر میشود پول پرداخت؟ مگر داریم که بدهیم؟»
یکی از شهروندان نیز در ویدیویی گفت: «فرزندم با معدل ۱۹/۲۶ در مدرسه استعدادهای درخشان درس میخواند. دولت باید از دانشآموزان نخبه حمایت کند اما به جای آن ۱۴ میلیون تومان شهریه از ما خواستهاند.»
او تاکید کرد که در چنین شرایطی، مهاجرت نخبگان از کشور قابل پیشبینی است.
اعضای یک خانواده با بیان اینکه به پنج یا شش مدرسه دولتی در آبادان و خرمشهر مراجعه کردهاند، از مطالبه مبالغ ورودی برای دبیرستان و نیز هزینههای متعدد برای پیشدبستانی خبر دادند.
مخاطب فرستنده این پیام نوشت: «برای دبیرستان میگفتند باید ۱۵ میلیون تومان بدهید، یکیشان گفت ۳۵ میلیون تومان. برای پیشدبستانی گفتند بروید یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان فرم بگیرید. بعد از آن ورودی هشت میلیون تومان .... فقط دو میلیون و ۳۰۰ هزار تومان هم لوازمالتحریر خواستند.»
یک شهروند در پیامی به ایراناینترنشنال گفت: «پیشدبستانی اجباری نیست اما موقع ثبتنام پسرم که میخواهد به کلاس اول برود، گفتند باید حتما یک ماه با پرداخت هزینه به پیشدبستانی هم برود.»
او ادامه داد: «مدیر مدرسه طلبکارانه گفت کافی است پول را بدهید و بعد حتی اگر فرزندتان فقط یک جلسه هم بیاید کافی است.»
یکی از شهروندان خبر داد که مدیران مدارس با تاکید بر «غیرالزامی» بودن پرداختها، مبالغی را تحت عنوان «کمک برای بهبود خدمات» دریافت کرده و ثبتنام را به آن گره زدهاند.
مخاطب دیگری نوشت یک مدرسه سمپاد، برخلاف انتظار رایگان بودن، از خانوادهها ۵۰ میلیون تومان شهریه گرفته است.
یکی از شهروندان هم در پیامی گفت: «پسرم به مدرسه دولتی میرود. خردادماه، پیش از دریافت کارنامه، گفتند باید برای سال جدید و گرفتن کارنامه نفری دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان پرداخت کنیم. این مبلغ اجباری بود و در صورت نپرداختن، ثبتنام سال جدید انجام نمیشد و کارنامه را هم نمیدادند.»
او اضافه کرد: «هزینه روپوش حدود یک میلیون تومان شد و بابت سرویس مدرسه هم ۱۳ میلیون تومان پرداخت کردیم. در طول سال نیز هزینههای دیگری دریافت میشود. هنوز کتابها را ندادهاند و دفترهایی که باید بخریم بهصورت سیمی آماده شده که همین سیمیکردن بیش از یک میلیون تومان هزینه دارد.»
افزایش شهریه دانشگاهها
مخاطبان ایراناینترنشنال همچنین گفتهاند افزایش هزینهها محدود به مدارس نیست و برخی دانشگاهها نیز با جهش شهریههای ثابت و متغیر، ثبتنام ترم جدید را دشوار کردهاند.
بر پایه پیامهای دریافتی، نتیجه این وضعیت، تعویق ثبتنام، انصراف اجباری و چشمانداز ترکتحصیل بهویژه برای خانوادههای کمدرآمد است.
یک دانشجوی ترم پنج مدیریت در دانشگاه پیامنور اعلام کرد شهریه متغیر در نیمسال اول ۱۴۰۴–۱۴۰۵ حدود ۱۰۰ درصد افزایش یافته و امکان ثبتنام را برای او مختل کرده است.
او به ایراناینترنشنال توضیح داد: «ترمهای قبل برای ۱۹ واحد سه میلیون و ۲۰۰ هزار تومان پرداخت میکردم ولی الان برای ۲۰ واحد هفت میلیون تومان میخواهند. ما در این وضع اقتصادی امکان پرداخت چنین مبلغی را نداریم.»
یکی از مخاطبان از مشهد نیز نوشت شهریه متغیر دانشگاه آزاد در این شهر حداقل ۷۰ درصد نسبت به ترم قبل افزایش یافته است.
شهروندی نیز در پاسخ خود با اشاره به تابستان سال جاری نوشت در فاصله سه ماه منتهی به ترم مهر، شهریه دانشگاهها بهطور محسوسی افزایش یافته است.
او نوشت: «شهریه دانشگاهها برای ترم مهرماه سر به فلک کشیده است.»
در روزهای گذشته نیز گزارشهایی درباره افزایش شهریه در دانشگاههای آزاد و بهشتی منتشر شد.
۱۳ شهریور، سمیرا راهی، روزنامهنگار، در گفتوگو با ایراناینترنشنال گفت: «افزایش چندبرابری شهریههای دانشگاه در تمامی رشتهها شوک روانی و مالی به دانشجویان وارد کرده و میتواند منجر به انصراف از ادامه تحصیل شود.»
همزمانی جهش شهریه در مدارس و دانشگاهها و افزایشهای اعلامی در تعرفههای جدید فنیوحرفهای نشان میدهد آموزش عالی و مهارتآموزی در ایران بیش از پیش در مسیر کالایی شدن حرکت میکند.
