رهبران گرینلند از سفر آتی هیئت بلندپایه آمریکایی به این منطقه انتقاد کردند. این سفر با توجه به مواضع اخیر دونالد ترامپ درباره تسلط ایالات متحده بر گرینلند حساسیت‌برانگیز شده است.
اعضای هیئت آمریکایی از هفتم تا دهم فروردین در گرینلند حضور خواهند داشت و قرار است در این مدت، ضمن بازدید از یک پایگاه نظامی ایالات متحده، به تماشای مسابقه سورتمه‌سواری با سگ‌ها بنشینند.
در راس این هیئت اوشا وَنس، همسر جی دی ونس، معاون ترامپ، مایک والتز، مشاور امنیت ملی کاخ سفید و کریس رایت، وزیر انرژی آمریکا، حضور دارند.
ترامپ در هفته‌های اخیر بارها خواهان پیوستن گرینلند به ایالات متحده شده و حتی احتمال استفاده از نیروی نظامی برای تحقق این موضوع را رد نکرده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، ترامپ این موضع را پس از سفر خصوصی پسر بزرگش، دونالد ترامپ جونیور، در ژانویه ۲۰۲۵ به گرینلند اتخاذ کرد.
مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا، نیز ۱۱ بهمن تاکید کرد تمایل ترامپ برای تسلط بر گرینلند «یک شوخی نیست».
در انتخابات پارلمانی گرینلند که ۲۱ اسفند برگزار شد، حزب اپوزیسیون دموکرات‌ها که طرفدار استقلال تدریجی از دانمارک است، به پیروزی رسید.
در پی اظهارات ترامپ درباره تسلط آمریکا بر گرینلند، احساسات ملی‌گرایانه در این منطقه خودمختار بالا گرفت و «استقلال» به محور اصلی انتخابات تبدیل شد.
نخست‌وزیر گرینلند: آمریکا متحد ما بود، اما آن دوران به سر آمده است
موته اگده، نخست‌وزیر گرینلند که بهزودی از قدرت در این جزیره کنار خواهد رفت، چهارم اسفند در مصاحبه با یک روزنامه محلی، سفر آتی هیئت آمریکایی را «تحریکآمیز» خواند و گفت دولت او با این هیئت دیدار نخواهد کرد.
آگده افزود: «تا همین اواخر، میتوانستیم به آمریکاییها اعتماد کنیم. آنها متحدان و دوستان ما بودند و همکاری نزدیکی با آنها داشتیم، اما آن دوران به سر آمده است.»
ینس-فردریک نیلسِن، رهبر حزب دموکرات گرینلند و پیروز انتخابات پارلمانی اخیر، نیز از سفر هیئت آمریکایی در بحبوبه مذاکرات برای تشکیل دولت ائتلافی و همچنین رقابتهای انتخابات شهرداریها در گرینلند انتقاد کرد.
او بر لزوم اتحاد سیاسی در این منطقه تاکید کرد و افزود: «ما نباید مجبور به شرکت در بازی قدرتی شویم که خودمان آن را انتخاب نکردهایم.»
گرینلند که پیشتر مستعمره دانمارک بود، از سال ۱۹۵۳ بهعنوان یک قلمرو تحت حاکمیت این کشور شناخته میشود. این سرزمین سال ۱۹۷۹ با تشکیل نخستین پارلمان به خودمختاری نسبی رسید، اما کپنهاگ همچنان کنترل سیاستهای خارجی، دفاعی و پولی آن را در اختیار دارد و سالانه کمتر از یک میلیارد دلار به اقتصاد این منطقه کمک میکند.
پس از برگزاری یک همهپرسی در سال ۲۰۰۹، گرینلند حق اعلام استقلال کامل از دانمارک را به دست آورد، اما بهدلیل نگرانی از کاهش سطح رفاه در صورت قطع حمایت اقتصادی کپنهاگ، تاکنون از عملی کردن آن خودداری کرده است.
برایان هیوز، سخنگوی شورای امنیت ملی ایالات متحده، چهارم فروردین گفت هدف از سفر آتی هیئت آمریکایی «تقویت همکاریهایی است که به حق تعیین سرنوشت گرینلند احترام میگذارد و همکاری اقتصادی را پیش میبرد».
او افزود: «این سفر بهمنظور آشنایی با گرینلند، فرهنگ، تاریخ و مردم آن انجام میشود و همچنین برای حضور در مسابقه سورتمه‌سواری با سگ‌ها است که ایالات متحده با افتخار از آن حمایت میکند.»
خبرگزاری رویترز گزارش داد در آستانه سفر مقام‌های ارشد ایالات متحده، تدابیر امنیتی در گرینلند افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش، شامگاه سوم فروردین دو هواپیمای ترابری نظامی هرکولس آمریکا در نووک، پایتخت گرینلند، فرود آمد. این دو هواپیما حامل نیروهای امنیتی و خودروهای ضد گلوله بودند.
همچنین حدود ۶۰ افسر پلیس سوم فروردین از گرینلند وارد نووک شدند.
گرینلند در میانه رقابت ژئوپلیتیک قدرتهای بزرگ برای تسلط بر منطقه قطب شمال گرفتار شده، منطقهای که ذوب شدن یخها دسترسی به منابع آن را تسهیل کرده و مسیرهای دریایی جدیدی را گشوده است.
