مطالب بیشتر
یک منبع نزدیک به خانوادههای این شهروندان بهائی به ایراناینترنشنال گفت: «افراد تهدید شده کسانی هستند که شمارههای تماسشان در لیست مخاطبان تلفنهای همراه زنان بهائی بازداشت شده بوده. آنها بعد از احضار تلفنی و چند جلسه بازجویی، تهدید شدهاند که باید علیه بازداشتشدگان شکایت کنند و بگویند که قصد اغفالشان را داشتهاند.»
به گفته این منبع مطلع، تهدیدهای این افراد شامل اخراجشان از کار، اخراج فرزندانشان از تحصیل و دانشگاه بوده و در مواردی به برخی از آنها گفتهاند: «از عکسهایی با محتوای سیاسی یا مدارکی که در گوشیهای تلفن همراهتان پیدا کنیم علیهتان پروندهسازی میکنیم.»
ندا بدخش، آرزو سبحانیان، یگانه روحبخش، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی، شانا شوقیفر، نگین خادمی و ندا عمادی، ۱۰ زن بهائی ساکن اصفهان هستند که روز اول آبان به دست نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
این شهروندان به «تبلیغ علیه دین اسلام از طریق اشاعه عقاید بهائیت» و «تشکیل تشکیلاتی با هدف اشاعه افکار بهائی» متهم شدهاند و برای هر کدام قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی صادر شده است.
یک شهروند بهائی دیگر به ایراناینترنشنال گفته است: «برخی افراد احضار شده تحت فشار و اجبار برگههایی را پر کردهاند. به آنها گفتهاند باید علیه افراد بازداشت شده شکایت کنند یا در راستای اتهامی که به آنها نسبت داده شده، علیهشان شهادت دهند.»
به گفته این شهروند بهائی، ماموران امنیتی از این طریق سعی در پروندهسازی هرچه بیشتر برای شهروندان بازداشت شده دارند تا بتوانند هر طور شده در دادگاه آنان را با حکم سنگین مواجه کنند.
منبع دیگری درباره روند بازجویی یکی از زنان بازداشت شده گفت: «بازجویان به خاطر وجود عکسی در گوشی تلفن یکی از آنها که از کف دست شخصی گرفته شده و شعار "زن، زندگی، آزادی" را نشان میدهد، ساعتها بازجوییاش کردهاند و گفتهاند باید بگویی به چه قصدی عکس گرفتی.»
به گفته این منبع، یکی دیگر از زنان بازداشت شده تنها به دلیل دعوت کردن از دو دوست غیربهائیاش و رفتن با آنها به پارک، بازجویی شده و بازجو به او گفته است: «باید هدفت را از رفتنت به پارک با آنها بگویی و بنویسی.»
از میان این افراد، تاکنون پرستو حکیم، ندا عمادی، بهاره لطفی و ندا بدخش با تودیع وثیقه آزاد شدهاند اما یگانه آگاهی، آرزو سبحانیان، یگانه روحبخش، شانا شوقیفر، مژگان شاهرضایی و نگین خادمی همچنان در بازداشت هستند.
ضبط وسایل شخصی و اسناد شماری از بهائیان قائمشهر
بر اساس گزارشهای دیگری که به ایراناینترنشنال رسیده، مدارک و اموال ضبط شده متعلق به شهروندان بهائی در قائمشهر کماکان به آنها تحویل داده نشده است.
یک منبع نزدیک به خانواده این شهروندان در خصوص جزییات این موضوع به ایراناینترنشنال گفت: «در حمله ۲۴ مهر ۱۴۰۲ به خانه شهروندان بهائی در قائمشهر و تفتیش منزل سهیل حقدوست، حسین فنائیان، سهراب لقایی، ابراهیم لقائی و فوائد لقائی، ماموران وزارت اطلاعات مجموعا ۳۷ دستگاه موبایل، سه دستگاه تبلت، دو دستگاه لپتاپ، چندین فقره اسناد ملکی، اسناد زمین، اسناد مربوط به خودرو شخصی و تعدادی لوازم قیمتی متعلق به آنان و مهمانانشان را توقیف کردند.»
به گفته این منبع آگاه، ماموران وزارت اطلاعات با یک برگ کاغذ مخدوش و بدون حکم وارد منازل شهروندان بهائی شدند و در پیگیریهای آنها که اتهاماتشان را پرسیدند، گفتند که هیچ اتهامی وجود ندارد و پیگیریهایشان کماکان بینتیجه مانده است.
تشدید سرکوب بهائیان در ایران
در هفتههای گذشته فشار نهادهای امنیتی و قضایی بر شهروندان بهائی روندی افزایشی داشته است.
در همین رابطه روز جمعه ۱۹ آبان جامعه جهانی بهائی با انتشار بیانیهای نسبت به افزایش بازداشتها و فشار نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بر شهروندان بهائی در ایران ابراز نگرانی کرد.
در این بیانیه با اشاره به تفتیش گسترده منازل شهروندان بهائی در شهرهای مختلف، آمده است که از ماه گذشته حداقل ۳۲ شهروند بهائی در سراسر کشور بازداشت شدند.
ایراناینترنشنال روز ۲۰ آبان در گزارشی از تفتیش ۳۰ خانه متعلق به بهائیان در همدان و بازداشت ۲۰ شهروند بهائی در همدان و کرج خبر داده بود.
در واکنش به این موج سرکوب، فریبا کمالآبادی، شهروند بهائی زندانی، در نامهای از زندان اوین جزییاتی از تفتیش منازل و بازداشت شماری از بهائیان همدان و کرج را روایت کرد.
پس از آن مهوش ثابت شهریاری، شهروند بهائی زندانی، در نامهای از زندان اوین، زندگی خود و دیگر شهروندان بهائی ایران در سایه جمهوری اسلامی را روایت کرد و به کنایه نوشت حکومت ایران بهائیان را برای زندگی «رد صلاحیت» کرده است.
منابع غیررسمی میگویند بیش از ۳۰۰ هزار شهروند بهائی در ایران زندگی میکنند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی تنها ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتیگری را به رسمیت میشناسد.
بهائیان بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان ایران هستند که از زمان انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ به طور سیستماتیک هدف آزار و اذیت قرار گرفتهاند.
