حسین ظفری، جمعه ۳۰ آبان در گفتوگو با خبرگزاری ایسنا گفت که استانهای خراسان رضوی، فارس، کرمان، خوزستان و اصفهان بیشترین وسعت پهنه فرونشست را در کشور دارند.
ظفری اضافه کرد که از نظر تعداد شهرهای در معرض فرونشست، استانهای اصفهان، خراسان رضوی، فارس و تهران در صدر قرار دارند.
او همچنین گفت برای کاهش پیامدهای فرونشست، تجهیز چاههای مجاز به سیستم هوشمند، مسدود کردن چاههای غیرمجاز و اجرای پروژههای آبخیزداری در جریان است.
در سالهای گذشته گزارشهای زیادی در خصوص بحران فرونشست در شهرهای ایران منتشر شده است.
در ۲۶ آبان، رضا صالحی امیری، وزیر گردشگری و میراث فرهنگی، گفت: «در ۳۰ استان کشور بهجز گیلان با مشکل فرونشست مواجه هستیم و در چند استان وضعیت بحرانی است.»
۲۶ مهر نیز علی بیتاللهی، رییس بخش زلزلهشناسی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت ۷۵۰ شهر ایران در معرض فرونشست زمین قرار دارند.
این مقام وزارت راه و شهرسازی اول شهریور نیز هشدار داده بود ایران از نظر گستردگی فرونشست زمین در رتبه سوم جهان قرار دارد.
ظفری در بخش دیگری از صحبتهای خود به نقش مستقیم برداشت بیرویه از آبهای زیرزمینی در ایجاد فرونشست اشاره کرد و گفت: «از اوایل دهه ۱۳۵۰ برداشت آب زیرزمینی شدت گرفت و توجه کشاورزان و سایر بهرهبرداران به منابع زیرزمینی افزایش یافت. به تدریج با این برداشتها و تشدید خشکسالیها، فرونشست زمین در برخی مناطق کشور شدت گرفت و این روند تاکنون ادامه دارد.»
او درباره اقدامات انجامشده برای کنترل بحران گفت: «طی چند سال گذشته بیش از ۱۰۰ هزار حلقه چاه مجاز به سیستم کنترل هوشمند مجهز شده و تنها در سال گذشته حدود ۲۰ هزار چاه غیرمجاز مسدود شده است.»
بهگفته ظفری، نقشه پهنههای فرونشست اکنون تهیه شده و ضوابط فنی برای اجرای پروژههای عمرانی در مناطق پرخطر تدوین شده است.
سخنگوی مدیریت بحران کشور در پایان تاکید کرد که اصلاح الگوی کشت، اجرای پروژههای آبخیزداری و مدیریت پایدار منابع آب، از جمله اقداماتی است که پیامدهای فرونشست را کاهش خواهد داد.
سمیه رفیعی، رییس فراکسیون محیط زیست مجلس، ۱۶ اردیبهشت هشدار داد برداشت بیرویه از آبهای زیرزمینی باعث فرونشست زمین در ۳۰ استان شده و ۶۶ درصد تالابهای کشور به کانون گرد و غبار تبدیل شدهاند.
کارشناسان هشدار دادهاند که ادامه برداشت بیرویه از آبهای زیرزمینی میتواند زیرساختهای حیاتی، خطوط ریلی، فرودگاهها و بناهای تاریخی را با خطر تخریب غیرقابلجبران روبهرو کند و به یکی از پرهزینهترین پیامدهای پدیده فرونشست بدل شود.