در این بیانیه که پنجشنبه ۱۰ مهر منتشر شد، آمده است: «این رویداد نقطه عطف مهمی در تاریخ روابط دولتهای روسیه و ایران به شمار میرود؛ روابطی که از حیث کیفیت، به سطحی نوین از مشارکت راهبردی جامع رسیده است.»
وزارت خارجه روسیه افزود: «این سند خطوط راهنمای اصلی برای تمامی حوزههای دارای اولویت در مسیر همکاری دوجانبه بلندمدت را تعیین میکند.»
این وزارتخانه محورهای اصلی معاهده تهران و مسکو را تقویت همکاریها در عرصه بینالمللی «در چارچوب ظهور نظم نوین چندقطبی جهانی»، تلاشهای مشترک بهمنظور «تحکیم ثبات و امنیت منطقهای» و رویارویی با «چالشها و تهدیدهای مشترک» عنوان کرد.
تاکید طرف روسی بر مقابله با «تهدیدهای مشترک» در حالی مطرح میشود که در هفتههای اخیر برخی مقامهای جمهوری اسلامی از همراهی نکردن مسکو با تهران در جریان جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل سخن گفتهاند.
در آخرین اظهار نظر از این دست، محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ۹ مهر گفت جمهوری اسلامی در جریان جنگ با اسرائیل از روسیه انتظار کمک داشت اما مسکو کمکی ارائه نکرد.
یحیی رحیم صفوی، مشاور علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی نیز هفتم مهر اذعان کرد مسکو در جریان جنگ ۱۲ روزه «کمک نظامی» در اختیار تهران قرار نداد.
او افزود: «روسیه شهروندان یهودی زیادی دارد و این مساله بر مواضع مسکو اثرگذار بود.»
روسیه: معاهده راهبردی با منافع مردم ایران و روسیه همخوانی دارد
وزارت خارجه روسیه در ادامه بیانیه خود درباره لازمالاجرا شدن معاهده تهران و مسکو نوشت: «این توافق بازتابدهنده انتخاب راهبردی عالیترین رهبری سیاسی روسیه و ایران در جهت تقویت جامعتر روابط دوستانه و حسن همجواری است.»
این وزارتخانه اضافه کرد معاهده راهبردی جامع «با منافع بنیادین مردم دو کشور همخوانی دارد».
میخائیل اولیانوف، نماینده روسیه در سازمانهای بینالمللی در وین نیز ۱۰ مهر با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس، از اجرایی شدن معاهده راهبردی تهران و مسکو خبر داد.
۲۸ دی ۱۴۰۳، مسعود پزشکیان، رییس دولت جمهوری اسلامی و ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه، در مسکو با یکدیگر و معاهده راهبردی میان تهران و مسکو را به امضا رساندند.