یک دانشآموز در زنجان بر اثر ایست قلبی فوت کرد

یک دانشآموز پسر ۱۴ ساله در یکی از مدارس روستای سهرین زنجان بر اثر ایست قلبی جان باخت. اورژانس پس از اعزام به محل عملیات احیا انجام داد، اما تلاشها بینتیجه ماند.
یک دانشآموز پسر ۱۴ ساله در یکی از مدارس روستای سهرین زنجان بر اثر ایست قلبی جان باخت. اورژانس پس از اعزام به محل عملیات احیا انجام داد، اما تلاشها بینتیجه ماند.
احسان تقیبیگلو مدیر روابط عمومی ادارهکل آموزش و پرورش استان زنجان چهارشنبه ۹ مهر اعلام کرد این دانشآموز که در مقطع متوسطه اول مشغول به تحصیل بود هنگام تشکیل صف صبحگاهی دچار حمله قلبی شده است.
ابراهیم خسروشاهی، رییس اورژانس پیشبیمارستانی و مدیریت حوادث دانشگاه علوم پزشکی زنجان گفت: «ساعاتی پیش عوامل اورژانس پس از دریافت گزارش به محل اعزام شدند و متوجه شدند این دانشآموز دچار کاهش سطح هوشیاری شده و قلب و ریهاش از کار افتاده است.»
به گفته خسروشاهی، عملیات احیا بلافاصله آغاز و انتقال به بیمارستان انجام شد، اما متاسفانه تلاشها نتیجه نداد و این دانشآموز فوت کرد.
رییس اورژانس زنجان با اشاره به ادامه بررسیها درباره علت حادثه خاطرنشان کرد که «هنوز دلیل قطعی مرگ» مشخص نشده است.
سلامتی در مدارس
سال تحصیلی جدید در حالی آغاز شده است که بحرانهای اقتصادی ناشی از شرایط سیاسی، بیشاز پیش سلامت جسمی دانشآموزان را تحت تاثیر قرار داده است.
احمد اسماعیلزاده، مدیر بهبود تغذیه وزارت بهداشت ۲۴ شهریور درباره کمبود آهن در دختران دانشآموز با اشاره به اینکه «برنامه مکملیاری با آهن در کشور اجرا میشود» گفت: «اما متاسفانه میزان کمخونی و کمبود آهن در این گروه بسیار زیاد است.»
او افزود: «براساس گزارشهای دانشگاههای علومپزشکی، میزان کمبود آهن در مقطع متوسطه اول و دوم حدود ۱۸ درصد است.»
اسماعیلزاده همچنین گفت: «خرافات و باورهای اشتباه درباره طب سنتی و مدیران علاقهمند به طب سنتی از مشکلات توزیع مکملها در مدارس است.»
روزنامه شرق نیز ۳۰ مرداد در گزارشی درباره سوءتغذیه ناشی از فقر در میان خانوادههای دانشآموزان در مدارس عشایری و روستایی نوشت تعداد زیادی از این دانشآموزان مجبورند صبح زود از خواب بیدار شوند و با شکم خالی، مسافت طولانی بین ۲۰ دقیقه تا یک ساعت و نیم را پیادهروی کنند تا به مدرسه برسند.
این روزنامه به نقل از فعالان اجتماعی صحنههای ضعف و غش کردن دانشآموزان سر صف مدرسه را دلخراش توصیف کرد و نوشت: «این کودکان در عمل هیچ سوختی برای یادگیری ندارند و معلمان و مدیران بهدلیل نبود حتی یک بقالی در نزدیکی مدرسه، نمیتوانند برای آنها خوراکی تهیه کنند و اغلب ناچار میشوند پس از چنین اتفاقاتی، دانشآموزان را به خانه بفرستند.»