حمید رسایی، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، در واکنش به سخنان اخیر مهدی فضائلی، عضو «دفتر نشر آثار» علی خامنه‌ای، تاکید کرد که نمونه‌هایی از تغییر مواضع رهبری در شرایط خاص وجود داشته و این تغییرات نتیجه فشار و بی‌عملی اطرافیان بوده است.
مهدی فضائلی اخیرا در گفتگو با خبرگزاری فارس درباره موضوع «تحمیل به رهبری» سخن گفته و نتیجه این سخن را «تضعیف رهبری و منفعل نشان دادن ایشان» دانسته است. او ضمن رد چنین چیزی، اعتقاد به آن را از سر نشناختن رهبری یا ناآگاهی یا قصد و غرض دانسته است.
رسایی در یادداشتی با عنوان «آیا تحمیل به رهبری ممکن است؟» نوشت: برخلاف ادعای فضائلی، در مقاطعی تصمیماتی گرفته شده که مطلوب رهبری نبوده اما به دلیل شرایط و اصرار برخی مقامات پذیرفته شده است. او برجام و مذاکره با آمریکا را از مهم‌ترین نمونه‌ها دانست.
به گفته رسایی، «رهبر انقلاب هیچ‌گاه از برجام دفاع نکردند» و حتی در دیدار با دانشجویان به صراحت اشاره کردند که آنچه اجرا شد با شروط اولیه مطابقت نداشت. او افزود: «این برجام، چیزی نبود که رهبری مجوزش را داده بودند.»
رسایی همچنین به سخنان علی خامنه‌ای در اسفند گذشته اشاره کرد که مذاکره با آمریکا را «غیرهوشمندانه، غیرعاقلانه و غیرشرافتمندانه» خوانده بودند. او گفت: «با وجود چنین موضع صریحی، به دلیل اصرار برخی مقامات پس از چند ماه اجازه مذاکره غیرمستقیم داده شد.»
او تاکید کرد که «تحمیل» به معنای ضعف رهبری نیست، بلکه «ناشی از ترک فعل و تحلیل‌های نادرست اطرافیان» است. او با استناد به تجربه تاریخی پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط آیت‌الله خمینی، یادآور شد که چنین تصمیم‌هایی «نتیجه شرایط خاص و فشارهاست نه انفعال شخص رهبر.»
رسایی در نوشته خود نتیجه گرفت: «نادیده گرفتن امکان تحمیل بر رهبری، به معنای تبرئه برخی مقامات و خواص جریان اصولگرا از بی‌عملی و فرصت‌طلبی است.» او هشدار داد که چنین نگاهی موجب «بی‌حسی بدنه جریان اصولگرا و انحراف مطالبه‌گری اجتماعی» خواهد شد.
در روزهای اخیر نیز رسایی، که از نمایندگان مخالف همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است گفته بود که نسخه‌ای از توافق جدید بین جمهوری اسلامی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را دیده که در آن هیچ بندی برای جلوگیری از بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه تهران در قالب مکانیسم ماشه یا اسنپ‌بک ندارد.
