۳۵ سازمان و چهره حقوقبشری خواستار رسیدگی فوری پزشکی به زینب جلالیان، زندانی سیاسی شدند
۲۲ سازمان و ۱۳ چهره حقوقبشری در نامهای با ابراز نگرانی نسبت به وضعیت سلامت زینب جلالیان، قدیمیترین زندانی سیاسی زن در ایران که در هجدهمین سال حبس ابد خود در زندان یزد محبوس است، خواستار انتقال فوری او به بیمارستان و دسترسی بیقیدوشرط او به خدمات درمانی «نجاتبخش» شدند.
در این نامه که سهشنبه ۲۵ شهریور منتشر شد، تاکید شده که مقامهای جمهوری اسلامی با وجود علائم بیماری تهدیدکننده جان این زندانی سیاسی، از ارائه مراقبت کافی خودداری کرده و حتی درمان او را به امضای «توبهنامه» مشروط کردهاند.
رویکردی که نویسندگان این نامه آن را بخشی از «الگوی گسترده» مشروطکردن درمان به سکوت یا ابراز پشیمانی سیاسی توصیف کرده و گفتهاند جلالیان در برابر این ترفندها مقاومت کرده است.
جلالیان که هجدهمین سال از حبس ابد خود را در زندان یزد بدون رعایت اصل تفکیک جرائم میگذراند، ۲۲ شهریور در پیامی صوتی گفت بهزودی هجدهمین سال زندانش تمام میشود اما هیچگاه از مسیر خود پشیمان نیست.
او که طی این سالها بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به سر میبرد، تاکید کرده بود مهم نیست مبارز کجا باشد، مهم این است که در راهی که انتخاب کرده ایستادگی کند و او همچنان بر همین مسیر پایدار مانده است.
۳۵ سازمان و چهره حقوقبشری در نامه خود با اشاره به اینکه جلالیان با مشکلات کلیوی و گوارشی، ناخنک چشم، درد دستوپا،اختلال بینایی و عفونتهای دندانی دستوپنجه نرم میکند، نوشتهاند که او از ژوئن ۲۰۲۴ دچار درد شدید شکمی و و دستکم ۱۰ میومِ رحمی (فیبرومهای رحم) دارد که برایش خونریزیهای شدید ایجاد کرده است.
آنها با بیان اینکه یکی از معدود پزشکانی که جلالیان را معاینه کرده، نسبت به احتمال ابتلا به سرطان رحم و ضرورت جراحی هشدار داده، اعلام کردهاند با این حال امکان انجام آزمایشهای تکمیلی برای تشخیص دقیق فراهم نشده و «معاینه، تشخیص و درمان فوری» برای جلوگیری از آسیب جبرانناپذیر ضروری است.
بنیاد عبدالرحمن برومند، سازمان حقوق بشر اهواز، کمپین فعالین بلوچ، سازمان حقوق بشر ایران، مرکز اسناد حقوق بشر ایران، سازمان جهانی مقابله با شکنجه، محمود امیریمقدم، نازنین بنیادی، لادن برومند، رویا برومند، شیرین عبادی، کارین کارلکر، ریچارد رتکلیف و نازنین زاغری-رتکلیف برخی از سازمانها و چهرههای حقوقبشری امضاکننده این نامه هستند.
جلالیان هفتم اسفند ۱۳۸۶ بازداشت و در سال ۱۳۸۸ به اتهام «محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک» از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد. این حکم در سال ۱۳۹۰ با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد.
جلالیان در این سالها بارها با رد اتهام خود تاکید کرده در زمان بازداشت به شیوههای مختلفی مانند شلاق زدن به کف پا، مشت به شکم، کوبیدن سر به دیوار و تهدید به تجاوز، مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.
او در دوران حبس خود با وجود مشکلات جسمی، بارها میان زندانهای خوی، قرچک ورامین، اوین، کرمان، دیزلآباد کرمانشاه و یزد جابهجا شده است.
پیش از این برخی نهادهای حقوق بشری شرح شکنجههای اعمالشده بر جلالیان برای گرفتن اعتراف اجباری را منتشر کردهاند.
خبرگزاری دولتی تاس روسیه به نقل از کاخ کرملین گزارش داد جمهوری اسلامی، هند و شماری از متحدان آسیایی و آفریقایی مسکو در رزمایش مشترک روسیه و بلاروس، موسوم به «زاپاد ۲۰۲۵»، حضور دارند.
تاس سهشنبه ۲۵ شهریور نوشت «نیروهای ائتلاف» شرکتکننده در این رزمایش شامل یگانهایی از بنگلادش، بلاروس، هند و جمهوری اسلامی ایران است و نظامیانی از بورکینافاسو، کنگو و مالی نیز در این مانور مشارکت دارند.
جمهوری اسلامی یکی از متحدان اصلی روسیه در جنگ اوکراین به شمار میرود و با ارائه حمایتهای موشکی وپهپادی نقش مهمی در این کارزار ایفا میکند. این همراهی یکی از دلایلی است که حکومت ایران مشمول برخی از تحریمهای اتحادیه اروپا که در سالهای اخیر به دلیل تجاوز روسیه به اوکراین وضع شده نیز بوده است.
رزمایش گسترده روسیه و بلاروس از ۲۱ شهریور آغاز شد که بخشی از آن در قلمرو دو کشور و بخشی دیگر در حوزههای دریایی بالتیک و بارنتز برگزار میشود.
خبرگزاری رویترز این رزمایش را «نمایش قدرت» مسکو و متحد نزدیکش، مینسک، توصیف کرده است.
در شرایطی که تنش میان مسکو و کشورهای اروپایی، بهویژه پس از نقض حریم هوایی لهستان از سوی پهپادهای روسی، شدت گرفته، کرملین ۲۰ شهریور تاکید کرد این رزمایش «علیه هیچکسی» طراحی نشده است.
حضور غیرمنتظره پوتین در رزمایش زاپاد
ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه، ۲۵ شهریور در جریان بازدید غیرمنتظره از مانور مشترک با بلاروس گفت: «امروز مرحله نهایی رزمایش راهبردی زاپاد ۲۰۲۵ را برگزار میکنیم که ۱۰۰ هزار نظامی در آن حضور مییابند.»
پوتین که لباس نظامی بر تن داشت، افزود این رزمایشها با هدف «دفع تجاوز احتمالی» علیه روسیه و بلاروس انجام میگیرند.
مقامهای بلاروس پیشتر گفته بودند در بخشی از این رزمایش که در خاک این کشور برگزار میشود، هفت هزار نیرو مشارکت خواهند داشت.
رزمایش زاپاد پس از سرنگونی پهپادهای روسی در لهستان، اعضای شرقی ناتو را در حالت آمادهباش قرار داده است. لهستان در پی این رویداد، مرزهای خود را با بلاروس بست.
دونالد توسک، نخستوزیر لهستان، در همین رابطه گفت رزمایش زاپاد با هدف «شبیهسازی اشغال کریدور سووالکی» انجام میشود. کریدور سووالکی بهعنوان یکی از مناطق کلیدی و راهبردی در لهستان به شمار میآید.
به گفته او، لهستان همزمان با برگزاری رزمایش زاپاد، حدود ۴۰ هزار نیروی نظامی را در مرز با بلاروس مستقر کرده است.
مسیح علینژاد، روزنامهنگار و فعال سیاسی، در بیانیهای به مناسبت سومین سالگرد کشتهشدن ژینا مهسا امینی به دست نیروهای جمهوری اسلامی، تاکید کرد که جنبش «زن، زندگی، آزادی» امروز به نمادی جهانی از مبارزه با استبداد تبدیل شده است.
او در این بیانیه نوشت: «مهسا امینی بهخاطر جرم زن و آزاد بودن کشته شد، اما به جای خاموش شدن صدایش، آتشی از جنبش زن، زندگی، آزادی شعلهور شد.»
علینژاد شجاعت زنان و مردانی را که در ایران با وجود تهدید زندان، شکنجه و اعدام علیه استبداد ایستادگی میکنند «الهامبخش و دگرگونکننده جهان» خواند و افزود: «این همان معنای واقعی شجاعت است.»
او همچنین تاکید کرد که دیکتاتوریها سرانجام سقوط میکنند و سرعت این فروپاشی به فشار جامعه جهانی بستگی دارد: «اگر جهان آزاد چشم بر این واقعیت ببندد، استبداد باقی میماند، اما اگر کنار کسانی بایستد که همهچیزشان را به خطر انداختهاند، آزادی پیروز خواهد شد.»
علینژاد با اشاره به پیام جهانی جنبش «زن، زندگی، آزادی» گفت این شعار تنها متعلق به ایران نیست، بلکه «بیانگر مبارزهای جهانی برای کرامت انسانی است و هیچ نیرویی نمیتواند آن را متوقف کند.»
خبرگزاری رویترز به نقل از شش منبع تجاری گزارش داد که تخفیف نفت ایران در بازار چین افزایش یافته است. دلیل این افزایش، سطح بیسابقه ذخایر در یکی از قطبهای اصلی پالایش و همچنین کمبود سهمیههای واردات در آستانه پایان سال عنوان شده که خرید پالایشگران مستقل را محدود کرده است.
کاهش تقاضای پالایشگران مستقل در استان شاندونگ که به «تیپاتها» شهرت دارند، فشار بیشتری بر جمهوری اسلامی وارد کرده تا در شرایط تحریمهای غرب، که با هدف محدود کردن برنامه غنیسازی اورانیوم اعمال شده، درآمدهای نفتی خود را حفظ کند.
منابع تجاری همچنین گفتند تخفیف نفت سبک ایران برای محمولههای اکتبر که این هفته وارد چین میشوند، به بیش از ۶ دلار در هر بشکه نسبت به شاخص برنت رسیده است؛ در حالی که این رقم دو هفته پیش حدود ۵ دلار و در ماه مارس ۳ دلار بود. آنها افزودند سطح بالای ذخایر نفت خام در شاندونگ حاشیه سود پالایشگران کوچک را کاهش داده و کمبود سهمیههای وارداتی دولتی، خرید آنها را محدود کرده است.
بر اساس دادههای شرکت کپلر، تحریمهای آمریکا باعث کاهش ارسال نفت ایران به یکی از بنادر کلیدی چین شده است.
به گفته دو منبع آگاه، این پایانه پیش از تحریمها روزانه ۱۳۰ تا ۲۰۰ هزار بشکه نفت خام ایران را دریافت میکرد و از بزرگترین ورودیهای نفت ایران به چین به شمار میرفت. سه منبع مطلع دیگر نیز گفتند که این پایانه کمی پس از اعمال تحریمها فعالیت خود را متوقف کرده است.
۱۴۰ فعال و تشکل در بیانیهای بهمناسبت سومین سالگرد قتل حکومتی مهسا ژینا امینی و آغاز انقلاب «زن، زندگی، آزادی» از مردم خواستند با این پرچم «بهپاخیزند» و «ضربه نهایی را بزنند».
آنها گفتند «انقلابی که با رهبری زنان و مشارکت گسترده اقشار اجتماعی شکل گرفت»، تبدیل به آلترناتیوی برای قوانین و فرهنگ ارتجاعی شده و خواست سرنگونی جمهوری اسلامی را به واقعیتی ملموس بدل کرده است.
امضاکنندگان بر لزوم ایجاد رهبری سیاسی جمعی، متشکل و مردمی برای سازماندهی دوران گذار و تضمین نقش مستقیم مردم در تعیین آینده کشور تاکید کردند.
آنها از تمامی نیروهای آزادیخواه خواستند حول یک محور هماهنگکننده متحد شوند و از دولتها بهویژه کشورهای اروپایی خواستند جمهوری اسلامی را از مشروعیت ساقط و بهطور کامل بایکوت کنند.
امضاکنندگان همچنین از تمامی سازمانهای بینالمللی و دولتهای جهان، بهویژه دولتهای اروپایی، خواستند جمهوری اسلامی را از مشروعیت سیاسی ساقط و به طور کامل بایکوت کنند.
این بیانیه افزود: «پایان جمهوری اسلامی نزدیک است؛ انجام این امر کار ماست... امروز مسئولیت ما ساخت یک آلترناتیو سیاسی جمعی، مردمی با دخالت حداکثری همگان است.»
حساب گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی، در شبکه اجتماعی ایکس گزارش داد که روز سهشنبه ۲۵ شهریور، همزمان با سومین سالگرد کشته شدن مهسا ژینا امینی و هشتادوششمین هفته کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»، جمعی از زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین دست به تجمع زدند.
بر اساس این گزارش، این زنان با سردادن شعارهایی از جمله «مرگ بر دیکتاتور»، «زن، زندگی، آزادی»، «ژن، ژیان، ئازادی»، «نه به اعدام» و «تا لغو حکم اعدام ایستادهایم، تا پایان»، اعتراض خود را اعلام کردند.
این زندانیان سپس سرودهای «خون ارغوانها» و «سر اومد زمستون» را همخوانی کردند و برای نمایش مخالفت با اعدامهای جمهوری اسلامی، یک طناب دار را به آتش کشیدند.
این مراسم در نهایت با سوزاندن روسریها، اقدامی که یادآور نخستین روزهای جنبش «زن، زندگی، آزادی» بود، پایان یافت.