بر اساس این گزارش که چهارشنبه ۲۸ خرداد در وبسایت شبکه خبری سیانان منتشر شد، روابط کرملین با کشورهای خاورمیانه همواره با پیچیدگی خاصی همراه بوده است؛ از یک سو، روسیه در این منطقه متحدان دیرینه و نفوذ اقتصادی چشمگیری دارد و از سوی دیگر، بهعنوان یکی از غولهای انرژی معمولا از بیثباتی و تنشهایی که بازارهای جهانی را دچار التهاب میکنند، سود میبرد.
سیانان افزود دوگانگی موجود در سیاست مسکو را میتوان بهروشنی در رویکرد آن در قبال درگیری جمهوری اسلامی و اسرائیل مشاهده کرد.
در نگاه اول، روسیه در این بحران منافع قابل توجهی را در معرض خطر میبیند. جمهوری اسلامی برای کرملین شریکی راهبردی و کلیدی بوده؛ حکومتی که نه تنها با نفوذ و ارزشهای غربی زاویه دارد، بلکه پهپاد شاهد را در اختیار ارتش روسیه گذاشته و نقش مهمی در تداوم حملات این کشور به اوکراین ایفا کرده است.
گرچه بخش زیادی از تولید این پهپادها مدتی است به خاک روسیه منتقل شده اما با شدت گرفتن حملات پهپادی اوکراین به مراکز صنعتی در عمق خاک روسیه، ممکن است مسکو بهزودی جای خالی حمایت مستقیم تهران را احساس کند.
برای کرملین، ناتوانی یا عدم تمایل به مداخله، آن هم زمانی که یکی از مهمترین متحدانش در خاورمیانه زیر آتش سنگین قرار گرفته، با نوعی «تحقیر دردناک اما نهچندان آشکار» همراه است.
مسکو البته با صدور بیانیههایی شدیداللحن، حملات اسرائیل به تاسیسات هستهای جمهوری اسلامی را «غیرقانونی» خوانده و هشدار داده این اقدامات «تهدیدی غیرقابل قبول برای امنیت جهانی» به شمار میرود.
با آنکه روسیه ظاهرا متحد جمهوری اسلامی محسوب میشود، این اتحاد هرگز به معنای تعهد به دفاع نظامی از ایران نبوده و کرملین نیز تاکنون هیچ پیشنهادی برای حمایت نظامی ارائه نکرده است.
پیشتر و در بهمنماه، مسعود پزشکیان، رییس دولت جمهوری اسلامی، اعلام کرد طبق تفاهمنامه جامع میان ایران و روسیه، دو کشور در صورت حمله به یکی از آنها، متعهد به همکاری مشترک خواهند بود.
با این حال، تاس، خبرگزاری رسمی دولت روسیه، همان زمان گزارش داد در این معاهده، بند تعهد به دفاع متقابل گنجانده نشده است.
مسکو در میانه آشوب، بهدنبال احیای قدرت نقشآفرینی خود است
این رسانه افزود ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه، بهعنوان تنها رهبر جهانی که همزمان به ایران، اسرائیل و آمریکا دسترسی مستقیم دارد، از همین حالا در حال بهرهبرداری از موقعیت محوری خود است و با اعلام آمادگی برای ایفای نقش میانجی میکوشد تا روسیه را بهعنوان یک «واسطه مهم قدرت» در تحولات خاورمیانه معرفی کند.