پسران معاون اول سابق قوه قضاییه جمعا به حدود ۲۶ سال زندان محکوم شدند
امیرحسین و محمدصادق، پسران محمد مصدق کهنمویی، معاون اول سابق قوه قضاییه، در پرونده فساد اقتصادی در مجموع به ۲۵ سال و ۹ ماه زندان محکوم شدند.
امیرحسین و محمدصادق، پسران محمد مصدق کهنمویی، معاون اول سابق قوه قضاییه، در پرونده فساد اقتصادی در مجموع به ۲۵ سال و ۹ ماه زندان محکوم شدند.
قوه قضاییه اعلام کرد که الف.م (امیرحسین مصدق) به دلیل جرایمی چون «اعمال نفوذ غیرقانونی و مشارکت در رشوه»، به ۱۷ سال و ۹ ماه حبس و پرداخت ۸۲۵ میلیون تومان جریمه محکوم شد.
همچنین م.م (محمدصادق مصدق) به دلیل سوءاستفاده و مشارکت در هشت مورد پولشویی، به هشت سال زندان محکوم شد.
بر اساس کیفرخواست، یکی از موارد اتهامی در پرونده فرزندان معاون اول سابق رییس قوه قضاییه مربوط به واگذاری ورزشگاه «شهدای قیطریه» به یک برجساز معروف در تهران بوده که سهم فرزندان معاون اول سابق قوه، ۲۰ درصد یعنی معادل ۱۴۰ میلیارد تومان بوده است.
یکی دیگر از اتهامات امیرحسین و محمدصادق مصدق کهنمویی، اعمال نفوذ در پرونده محمد رستمی صفا، بدهکار بانکی و کسب ۲۰۰ میلیارد تومان بوده است.
گروه رستمی صفا با مدیریت محمد رستمی صفا، به اذعان خود قوه قضاییه از سال ۱۳۸۲ در پروندههای متعدد به دریافت تسهیلات کلان و عدم استرداد این تسهیلات متهم بوده است.
محمد مصدق کهنمویی، معاون اول قوه قضاییه، اسفند ۱۴۰۲ و پس از مطرح شدن پرونده فساد پسرانش از سمت خود استعفا داد.
بر اساس کیفرخواست، اسناد یک ویلا در شمال کشور، چند خودروی خاص همچون مازراتی، بنز و لکسوس، در پرونده طی چند مرحله در میان اعضای باند دست به دست شده و فرزندان این مقام قضایی از صاحبان آنها وکالت فروش دریافت کردهاند.
به گفته نماینده دادستان، متهمان مجموعهای را به منظور اعمال نفوذ بر پروندههای قضایی از جمله پروندههای کلان اقتصادی تشکیل داده و با سوءاستفاده از افراد صاحب منصب، اقدام به دریافت وجوه میکردهاند.
رضا ولیزاده، خبرنگار پیشین رادیو فردا و شهروند دوتابعیتی ایرانی-آمریکایی که با تازگی در دادگاه انقلاب به ۱۰ سال حبس محکوم شده است، از سوی قوه قضاییه جمهوری اسلامی برای انجام مصاحبه و «اعترافات تلویزیونی» تحت فشار قرار گرفته است.
منابع مطلع به رادیو فردا گفتهاند ولیزاده هفته گذشته از سوی مقامهای زندان به دفتر ریاست قوه قضاییه اعزام شده است تا در برابر دوربینهای تلویزیونی به پرسشهایی در مورد دوران فعالیتش در این رسانه پاسخ دهد.
به گفته این منابع آگاه در روز چهارشنبه پنج دی ماه، ولیزاده در این محل با یکی از خبرنگاران برنامه ۲۰:۳۰ صدا و سیمای جمهوری اسلامی مواجه شده اما حاضر به همکاری و پاسخ دادن به پرسشها نشده است.
این اولین بار نیست که جمهوری اسلامی تلاش میکند با گرفتن اعتراف اجباری از بازداشتشدگان و زندانیان سیاسی، آنان را به شهادت دادن علیه خود و تایید مواضع حکومت وادار کند.
حکومت ایران از ابتدای استقرار خود در سال ۵۷ این شیوه را در پیش گرفته است.
پخش اعترافات اجباری نوید افکاری، کشتیگیر و معترض اعدام شده، علی یونسی و امیرحسین مرادی، دو دانشجوی زندانی و احمدرضا جلالی، پزشک ایرانی-سوئدی از جمله اعترافات اجباری بودهاند که در سالهای اخیر اخذ و منتشر شدهاند.
بیشتر بخوانید: خواهر شهروند فرانسوی زندانی در ایران: دیدن اعتراف اجباری خواهرم بدترین روز زندگیام بود
ولیزاده، ۲۴ آذر از سوی ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «همکاری با دولت متخاصم آمریکا» به ۱۰ سال حبس محکوم شد.
به گفته محمدحسین آقاسی، وکیل دادگستری، موکل او، عبدالرضا ولیزاده، علاوه بر حبس، به منع اقامت در استان تهران و استانهای همجوار، منع خروج از کشور و عضویت در احزاب به مدت دو سال محکوم شده است.
این وکیل دادگستری ۲۴ آذر با بیان این که این مجازات «به جرم اشتغال ولیزاده در رادیو فردا» صادر شده است، در شبکه ایکس نوشت: «با وجود پایان تحقیقات مقدماتی و صدور حکم بدوی، همچنان از اعزام موکلم به بند عمومی و دادن اجازه ملاقات آزاد با او خودداری میشود.»
رادیو فردا همان روز در گزارشی نوشت ولیزاده با وجود ابلاغ این حکم، هنوز در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری میشود و از دسترسی به امکانات معمولی و حق ملاقات محروم مانده است.
پیش از این و در ۲۱ آبان، اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، بازداشت ولیزاده را تایید کرد و گفت که برای پیگیری این موضوع با نهادهای ذیربط در تماس است.
ولیزاده ۲۳ مرداد سال جاری در آخرین مطلب خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «در تاریخ ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ وارد تهران شدم. پیش از آن مذاکرات نیمهکارهای با سازمان اطلاعات سپاه داشتم. در نهایت با مسئولیت خودم و بدون اماننامه حتی شفاهی پس از ۱۴ سال به کشورم بازگشتم.»
رادیو فردا در گزارشی با اعلام این که ۲۴ مهر از بازداشت ولیزاده مطلع شده، به نقل از یکی از نزدیکان این روزنامهنگار نوشت: «رضا ولیزاده با اتهاماتی از جمله همکاری با رسانههای فارسیزبان خارج از کشور روبهرو است.»
پس از انتشار خبر دستگیری این روزنامهنگار در ایران، سازمان گزارشگران بدون مرز و کمیته حمایت از روزنامهنگاران، در بیانیههایی بازداشت او را محکوم کردند.
وزارت امور خارجه آمریکا نیز بازداشت ولیزاده را به عنوان یک شهروند آمریکایی «ظالمانه و مغایر با قوانین بینالمللی» دانست و آن را محکوم کرد.
سازمان دفاع از جریان آزاد اطلاعات، ۱۸ آبان در گزارشی نوشت که در ۱۰۰ روز نخست دولت پزشکیان با ۷۸ رسانه و روزنامهنگار برخورد قضایی و امنیتی شده است.
بر اساس گزارشهای منتشر شده در منابع حقوق بشری، از شنبه اول دی تا پنجشنبه ششم دی، دستکم ۳۲ زندانی محکوم به اعدام، در زندانهای ایران به دار آویخته شدند. یک زندانی محکوم به اعدام نیز در زندان قزلحصار کرج خودکشی کرد و به زندگی خود خاتمه داد.
این شهروندان در زندانهای مختلف ایران از جمله در شهرهای ارومیه، اصفهان، بیرجند، جیرفت، خرمآباد، زاهدان، ساری، شیراز، قم، کرج، کرمانشاه، مشهد، میاندوآب و نهاوند، به دار آویخته شدند.
شش دی ماه دستکم چهار زندانی در زندان گناباد و سه زندانی در زندان جیرفت به دار آویخته شدند.
پنجم دی نیز حداقل سه زندانی در زندان عادلآباد شیراز و سه زندانی در زندان قزلحصار کرج اعدام شدند.
از میان افراد اعدام شده در چهارم دی، دستکم دو زندانی در اصفهان، دو زندانی در شیراز و دو زندانی در بیرجند به دار آویخته شدند و در هر کدام از زندانهای نهاوند، قم، خرمآباد و وکیلآباد مشهد نیز دستکم یک زندانی اعدام شدند.
در این روز یک زندانی بهنام محمد کوشکی که با «اتهامات مربوط به مواد مخدر» به اعدام محکوم شده بود، در زندان قزلحصار کرج اقدام به خودکشی کرد و به زندگی خود خاتمه داد.
سازمان حقوق بشر ایران به نقل از یک منبع مطلع نوشت: «محمد کوشکی میدانست نوبت اجرای حکمش فرا رسیده. او شامگاه سهشنبه خودکشی کرد و صبح چهارشنبه به علت دیر رسانده شدن به بیمارستان جان خود را از دست داد.»
در سوم دی ماه حداقل یک زندانی در ارومیه و در دوم دی، دستکم سه تن در زندان ساری به دار آویخته شدند.
شنبه اول دی، دو زندانی در اصفهان، یک زندانی در زاهدان، یک زندانی در کرمانشاه و یک زندانی در میاندوآب اعدام شدند.
به این ترتیب تعداد شهروندان اعدام شده از روز شنبه اول دی ماه تا زمان تنظیم این گزارش، به دستکم ۳۲ نفر رسید.
اعدام این افراد از سوی منابع مختلف حقوق بشری از جمله سازمان حقوق بشر ایران، هرانا، حالوش و کردپا اطلاعرسانی شده است.
بنا بر این گزارشها، اعدام این زندانیان با اتهامات مختلف از جمله «قتل شهروندان، نگهداری یا حمل مواد مخدر و محاربه از طریق سرقت مسلحانه» صورت گرفته است.
افزایش اعدامها
در هفتههای گذشته، افزایش میزان اجرای احکام اعدام و صدور حکم اعدام برای زندانیان سیاسی در ایران، اعتراضات فراوانی را در داخل و خارج کشور به دنبال داشت.
در یکی از این اعتراضات، کارزار اعتصاب غذای زندانیان سیاسی با نام کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» که از بهمن ۱۴۰۲ برای توقف اعدامها آغاز شد، سهشنبه سوم دی در ۲۸ زندان کشور وارد چهلوهشتمین هفته خود شد.
طبق گزارش سایت حقوق بشری هرانا، جمهوری اسلامی در آذر امسال دستکم ۱۳۲ نفر و در آبان امسال دستکم ۱۳۳ نفر را در زندانهای سراسر ایران به دار آویخت.
سازمان دیدهبان حقوق بشر ۳۰ آبان در بیانیهای هشدار داد مقامهای جمهوری اسلامی در هفتههای اخیر «انبوهی حکم جدید اعدام» صادر و زندانیان سیاسی، اقلیتهای قومی و اتباع خارجی را به مجازات مرگ محکوم کردهاند.
هرانا پیشتر در گزارشی به مناسبت روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام نوشت که در بازه زمانی ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ تا هشت اکتبر ۲۰۲۴، دستکم ۸۱۱ نفر در ایران اعدام شدند.
سازمان حقوق بشر ایران نیز در گزارشی نوشت اعدام زندانیانی با اتهامات مربوط به «مواد مخدر» به دار آویخته شدهاند، در چهار سال گذشته بهطور مستمر و هر ساله، افزایش شدیدی داشته است.
طبق این گزارش، سال ۲۰۲۳ در مقایسه با سال ۲۰۲۲ که ۲۵۶ نفر با اتهامهای مرتبط با مواد مخدر اعدام شده بودند، ۸۴ درصد افزایش را شاهد بوده و ۴۷۱ اعدام با این اتهام به ثبت رسیده است.
بر اساس اطلاعات رسیده به ایراناینترشنال، حدود ۱۵۰ کارگر جوشکار در پالایشگاه تهران به دلیل اعتراض به پرداخت نشدن دستمزد از کار اخراج شدند. ۱۵ نفر از نمایندگان کارگران ارکان ثالث صنعت نفت نیز به دلیل پیگیری مطالبات و حقوق صنفی و قانونی همکارانشان با خطر اخراج مواجه شدهاند.
به دلیل اعتراض به پرداخت نشدن حقوق از مهر ماه و اعتصاب در هفته گذشته، حدود ۱۵۰ کارگر که به عنوان جوشکار در پالایشگاه تهران مشغول به کار بودهاند، از سوی «علیزاده»، پیمانکار این شرکت، از کار اخراج شدهاند.
یک منبع مطلع از وضعیت این کارگران پنجشنبه ششم دی ماه به ایراناینترنشنال گفت این کارگران پس از اخراج از کار با مشکلات بسیاری مواجه شدهاند: «حراست شرکت به آنها گفته است نام آنها در لیست سیاه پالایشگاه تهران قرار گرفته و دیگر حق کار کردن در این شرکت را ندارند.»
اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال حکایت از آن دارد که وزارت اطلاعات، جوشکاران پالایشگاه تهران را تحت فشارهای امنیتی و تهدید قرار داده و به آنها گفته است باید ارسالکنندگان ویدیوی اعتصابشان به رسانهها را معرفی کنند.
جوشکاران پالایشگاه تهران، دوشنبه ۲۶ آذر در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق خود در چهار ماه پیش از آن، دست از کار کشیدند و اعتصاب کردند.
خطر اخراج ۱۵ کارگر صنعت نفت
روزنامه اعتماد در گزارشی نوشت ۱۵ تن از نمایندگان کارگران ارکان ثالث صنعت نفت به دلیل مطالبه حقوق صنفی و قانونی همکارانشان با خطر اخراج مواجه شدهاند.
این کارگران که نماینده غیررسمی ۱۲۰ هزار کارگر ارکان ثالث شرکت ملی حفاری ایران و صنعت نفت هستند، گفتند از طریق شرکت ملی حفاری ایران و از خرداد امسال به «هسته گزینش جنوب» معرفی شدند و پس از احضار از سوی این نهاد، درباره مطالبات صنفی همکارانشان و دلایل مطالبهگری هم توضیحاتی دادهاند.
اعتماد پنجشنبه ششم دی ماه نوشت طی هفت ماه اخیر، دو نفر از این کارگران حکم اخراج قطعی دریافت کردهاند و پنج نفر دیگر در انتظار دریافت حکم اخراجاند. هشت نفر دیگر نیز در نوبت احضار به هسته گزینشاند تا تکلیف ادامه اشتغال یا اخراجشان معلوم شود.
این کارگران به نمایندگی از کارگران ارکان ثالث صنعت نفت، از سال ۱۴۰۱ خواستار یکسانسازی مزد و بهرهمندی از مزایایی همچون بنکارت، نفتکارت، وام و تسهیلات بانکی و امکان استفاده از اماکن تفریحی و ورزشی اختصاص یافته به کارگران قراردادی شرکت ملی حفاری و صنعت نفت بودهاند.
هزاران کارگر این شرکت طی سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ و در چند مرحله تجمع اعتراضی نیز برپا کردند که به احضار کارگران معترض و نمایندگان آنها منجر شد و در نهایت تغییری در وضعیت کارگران حاصل نشد.
آنها آبان امسال نامهای به مدیریت شرکت ملی حفاری ایران و مسئولان استانی نوشتند و گفتند به دلیل اعتراضات قانونی خود با احضار مکرر و «برخوردهای توهینآمیز، پروندهسازی و [درخواست] تعهدات بلاوجه» از سوی حراست مواجه شدهاند.
نمایندگان این کارگران به اعتماد گفتند هنوز هیچ یک از مسئولان وزارت نفت به این سوال پاسخ ندادهاند که طبق کدام قانون، مطالبهگری و اعلام خواستههای صنفی، جرم و مشمول اخراج است.
آنها تاکید کردند اخراج معترضان از دولت ابراهیم رئیسی آغاز شد اما جدیدترین حکم اخراج برای نماینده کارگران با رای هسته گزینش در دولت مسعود پزشکیان و حدود دو هفته بعد از انتصاب دبیر جدید هیات عالی گزینش انجام گرفت.
اعتماد یادآور شد برخورد با کارگران مطالبهگر در برخی کارگاههای بخش خصوصی و پیمانکاری، روالی بوده که از دهه ۱۳۹۰ آغاز شد و در دو سال ابتدایی دهه ۱۴۰۰ شدت گرفت.
در سالهای گذشته بسیاری از کارگران معترض با مجازاتهایی مانند تعدیل، اخراج موقت یا دائم، کسر مزد، ممنوعیت مرخصی، ممنوعیت اضافهکار، پروندهسازی، معرفی به دستگاه قضایی به اتهام تشویش و تحریک کارگران به شورش و اعتراض، کاهش رتبه و تنزل کارگر از موقعیت و رده شغلی که پیش از آن داشته و جلوگیری از ورود به محوطه کارگاه مواجه شدهاند.
یکی از خبرسازترین برخوردها در این زمینه، دستور اخراج علی خدایی، سخنگوی جامعه کارگری، از شورای عالی کار در اسفند سال گذشته بود.
او به دلیل اعتراض به قانونگریزی وزیر وقت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و در آستانه مذاکرات مزدی شورای عالی کار اخراج شد.
طی یک سال گذشته چندین کارگر به دلایلی مانند اخراج، شرایط سخت کار، تاخیر در پرداخت یا عدم پرداخت دستمزد و مشکلات اقتصادی دست به خودکشی زدهاند.
در ماههای اخیر دهها کارگر پیمانکاری از بخش مخابرات، واگن پارس اراک، شهرداری تبریز، شرکت پارس طبیعت سلولز شوش، شرکت شیشه لرستان، گروه ملی فولاد اهواز، مهمانداران و عوامل فنی برخی قطارهای مسافربری و کمباینسازی تبریز خبر دادهاند که به دلیل اعتراض صنفی و مطالبه حق معوق خود یا همکارانشان، با اخراج و برخوردهای تنبیهی از سوی پیمانکاران مواجه شدهاند.
صداوسیمای جمهوری اسلامی اعلام کرد که کاروانسرای تاریخی دیر گچین قم در پی برگزاری کنسرت مجازی و بدون حجاب اجباری پرستو احمدی، خواننده، پلمب شده و مدیر این کاروانسرا نیز به دادگاه معرفی شده است. دو مقام میراث فرهنگی قم نیز برکنار شدند.
بر اساس این گزارش، رضا صالحی امیری وزیر میراث فرهنگی و گردشگری گفت: «مدیر کل میراث فرهنگی و گردشگری و مدیر صندوق احیای بناهای تاریخی استان قم را به علت سهلانگاری برکنار کردیم. کاروانسرای دیرگچین پلمب و مدیر کاروانسرا به علت تخلف از ضوابط بهره برداری به دادگاه استان قم معرفی شد.»
احمدی به همراه گروهی از هنرمندان از جمله احسان بیرقدار، سهیل فقیهنصیری، امین طاهری و امیرعلی پیرنیا، ۲۱ آذر کنسرتی را در این کاروانسرا اجرا کرد.
این خواننده زن، این کنسرت را با نام «کنسرت فرضی» یا «کنسرت کاروانسرا» در یوتیوب به اشتراک گذاشت و در آن بدون حجاب اجباری ظاهر شد.
پرستو احمدی و نوازندگان این رویداد، دوشنبه سوم دی، در دادسرای ناحیه ۳۸ امنیت اخلاقی تهران تفهیم اتهام و پس از تودیع قرار وثیقه به صورت موقت آزاد شدند.
طبق اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، احمدی سوم دی ماه به همرای وکلای خود به دادسرای ناحیه ۳۸ امنیت اخلاقی تهران مراجعه کرد و در آنجا از سوی بازپرس تفهیم اتهام شد. او پس از تفهیم اتهام با وثیقه سه میلیارد تومانی تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد.
کانال خبری «امتداد» نیز در گزارشی از تفهیم اتهام نوازندگان «کنسرت فرضی» خبر داد و نوشت که آنها پس از تودیع قرارهای وثیقه دو میلیارد تومانی آزاد شدند.
در این گزارش به هویت نوازندگان گروه اشارهای نشده است.
با وجود واکنشهای دو طیف اصولگرا و اصلاحطلب در جمهوری اسلامی، شهروندان ایرانی، بهویژه در فضای مجازی، از اقدام احمدی ستایش کردند و این کنسرت را صدای «زن، زندگی، آزادی» خواندند.
پرستو احمدی در جریان خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی»، در مهر ماه ۱۴۰۱ و در خرداد ۱۴۰۲ قطعههایی در ادای دین به خیزش شهروندان علیه جمهوری اسلامی منتشر کرد و پس از آن با تشکیل پرونده قضایی مواجه شد.
مسعود پزشکیان که در مناظرهها و سخنرانیهای انتخابات ریاست جمهوری گفته بود با اجبار حجاب مخالف است و طرح «نور» نیروی انتظامی را «سیاهی» خوانده بود، پیشتر در سال ۱۳۹۳ گفته بود زمانی که پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ مسئولیت داشته، حجاب را با تصمیم خود در بیمارستان و دانشگاهها اجباری کرده بود.
او به تازگی گفته است که «زمانی که ما دانشجو بودیم بحث حجاب و بیحجاب مطرح نبود تمام دعوا سر نحوه حل مشکلات مردم بود.»
هرزی هالوی، رییس ستاد کل ارتش اسرائیل، هشدار داد که هرگونه حمله دیگری از سوی جمهوری اسلامی یا نیروهای نیابتیاش با پاسخ قاطع اسرائیل مواجه خواهد شد و اسرائیل آماده است در هر زمان و مکانی به تهران و گروههای وابسته به آن ضربه بزند.
هالوی چهارشنبه پنجم دیماه در مراسم فارغالتحصیلی خلبانان گفت: «ایران، نیروهای نیابتی آن و هر کسی که در خاورمیانه بخواهد ثبات و امنیت کشور اسرائیل را تضعیف کند، باید بدانند که ارتش اسرائیل محکم در برابر آنها خواهد ایستاد و آماده حمله در هر زمان و هر مکان است.»
این مواضع فرمانده ارتش اسرائیل دو روز پس از آن مطرح میشود که بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، در اظهاراتی قول داد که به هدف قرار دادن هر کسی که سعی در صدمه زدن به اسرائیل داشته باشد، ادامه دهد.
این اظهارات در میانه درخواستهای روزافزون مقامات اسرائیلی برای حملات مستقیم بیشتر به ایران در پاسخ به حملات مستمر حوثیهای مورد حمایت تهران به تلآویو مطرح شده است.
نتانیاهو در پارلمان اسرائیل گفت: «اسرائیل در حال تحکیم قدرت بازدارندگی خود است، به کسانی که به دنبال آسیب رساندن به این کشور هستند ضربه میزند و شاخههای ترور جمهوری اسلامی را یکی پس از دیگری متلاشی میکند.»
نتانیاهو گفت که تهران همچنان مشغول مداوای «زخمهای ضرباتی است که ما به آنها وارد کردیم».
او افزود که در روزهای اخیر به ارتش اسرائیل دستور داده تا در پاسخ به شلیک موشکهای حوثیها به اسرائیل، به اهداف استراتژیک این نیروهای تحت حمایت جمهوری اسلامی در یمن حمله کند.
با وجود حملات هوایی متعدد آمریکا و اسرائیل علیه مواضع حوثیها در یمن، آنان سهشنبه چهارم دیماه موشک دیگری را به سمت اسرائیل شلیک کردند.
هاکان فیدان، وزیر امور خارجه ترکیه، شنبه اول دیماه وقوع جنگ میان جمهوری اسلامی و اسرائیل را محتمل دانست.
فیدان در مصاحبه با شبکه خبری فرانس۲۴ گفت از احتمال رویارویی نظامی ایران و اسرائیل «بسیار نگران است».
او در پاسخ به پرسشی درباره احتمال حمله اسرائیل به جمهوری اسلامی در پی تحولات منطقهای اخیر و تضعیف حکومت ایران افزود: «به هر دلیلی ممکن است چنین چیزی رخ دهد و این احتمال وجود دارد.»
پس از حمله مرگبار هفتم اکتبر حماس، تنشها میان جمهوری اسلامی و اسرائیل بهشدت افزایش یافته است.
اسرائیل در ماههای اخیر به دنبال نابودی گروههای نیابتی حکومت ایران بوده و کوشیده است از این طریق، تهدیدات منطقهای تهران را خنثی کند.
در پی تضعیف چشمگیر حماس و حزبالله لبنان، سقوط حکومت بشار اسد در سوریه و در نتیجه کاهش نفوذ منطقهای تهران، اسرائیل اکنون حمله به مواضع حوثیهای یمن را در دستور کار قرار داده است.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، ۲۵ آذر ضمن تاکید بر ضرورت «تغییر چهره خاورمیانه» اعلام کرد تحولات یک سال اخیر، قدرت اسرائیل را به رخ جمهوری اسلامی و گروههای نیابتی آن در خاورمیانه کشیده است.
او افزود: «سوریه دیگر آن سوریه سابق نیست، لبنان دیگر آن لبنان سابق نیست، غزه دیگر آن غزه سابق نیست و تهران، رهبر این محور هم دیگر آن تهران سابق نیست و قدرت بازوی ما را احساس کرده است.»
حکومت ایران شامگاه ۱۰ مهر با حدود ۲۰۰ موشک بالستیک خاک اسرائیل را هدف قرار داد. این دومین حمله مستقیم جمهوری اسلامی به اسرائیل بود.
در سوی مقابل، جنگندههای ارتش اسرائیل بامداد شنبه پنجم آبان در عملیاتی تلافیجویانه به دهها هدف نظامی در ایران حمله کردند.
