ایراناینترنشنال در آستانه نوروز و همچون آخرین روزهای اسفند ۱۴۰۱ از مخاطبان خود پرسید چه آرزویی برای سال آینده دارند؟
پاسخها طیف متنوعی از آرزوها را در برمیگیرد اما شرط برآورده شدن همه آنها به قول آرزوکنندگان، سرنگونی و حذف جمهوری اسلامی است.
رسیدن به شادی، آرامش و دلِ خوش
شهروندی در پاسخ به این سوال گفت: «آرزوی از بین رفتن جمهوری اسلامی را دارم تا مردم به آرامش برسند و بتوانند در نهایت کمی زندگی کنند.»
شمار دیگری از شهروندان در پیامهایی با آرزوی «شادی، آرامش و دل خوش» برای ایرانیان، تحقق این امیدها را در گروی سرنگونی جمهوری اسلامی دانستند.
یکی از مخاطبان ایراناینترنشنال گفت: «چند سالی است که ما آنچنان که باید، شاد نیستیم. مردم ایران خیلی خوبند و مستحق این همه عذاب و رنج نیستند. امیدوارم با رفتن آخوندها و به خصوص علی خامنهای، در نهایت به زندگی آرام و ساکت و سالمی برسند.»
محتوای بسیاری از پیامهای شهروندان، اشاره به اشغالگری، ظلم، ستم، دزدی و استبداد جمهوری اسلامی بود.
همدلی با دادخواهان و پایان کشتار معترضان
تعداد زیادی از شهروندان به کشتار معترضان ایرانی در سالهای گذشته و به ویژه در جریان خیزش انقلابی ایرانیان اشاره کردند و گفتند تنها در صورتی داغ دل خانوادهها و مادران دادخواه کمی سبک میشود که «دست آخوندها، سپاه پاسداران و سردمداران کنونی حکومت» از اداره ایران کوتاه شود.
در روزهای گذشته تعدادی از خانوادههای دادخواه با حضور بر مزار کشتهشدگان خیزش انقلابی و دیگر قربانیان جمهوری اسلامی، یاد آنان را گرامی داشته و آرزوی «آزادی مردم ایران در سال پیش رو» را مطرح کردند.
این خانوادهها با انتشار مطالب، تصاویر و ویدیوهایی از مزار کشتهشدگان در رسانههای اجتماعی مختلف، تاکید کردند تنها با نابودی قاتلان، بهار واقعی از راه میرسد.
سال ۹۹ و یک سال پس از کشتار آبان خونین سال ۹۸ هم جمعی از خانوادههای کشتهشدگان اعتراضات، قربانیان هواپیمای سرنگونشده اوکراینی با موشکهای سپاه پاسداران و نیز زندانیان سیاسی، خود خواستار پایان یافتن «ظلم و بیعدالتی» در ایران و برقراری «آزادی و صلح» برای همه شده بودند.