جعفر ابراهیمی، معلم زندانی، عصر روز سه‌شنبه ۲۸ شهریور به اعتصاب دارویی خود به‌صورت موقت پایان داد. او از ۲۳ شهریور در اعتراض به ضرب و جرح در زندان قزل‌حصار و اعزام نشدنش به پزشکی قانونی، ضمن پس فرستادن داروهای خود، دست به اعتصاب دارو زده بود.
در روزهای گذشته تعدادی از تشکل‌های صنفی فرهنگیان با انتشار بیانیه‌هایی خواهان معالجه فوری این معلم زندانی شدند و هزاران پست نیز در حمایت از او در شبکه اجتماعی اکس منتشر شد.
عرفان کرم‌ویسی، وکیل ابراهیمی عصر روز گذشته خبر داد که او در تماس تلفنی از زندان گفته است با توجه به اعزامش به مراکز درمانی در خارج از زندان و همچنین درخواست‌های خانواده، معلمان و سایر فعالان مدنی و صنفی «به‌طور موقت» به اعتصاب دارویی خود پایان داده است.
روز ۲۷ شهریور کانون صنفی معلمان تهران بیانیه‌ای منتشر و تاکید کرد که ابراهیمی به‌رغم تایید پزشک زندان، به جای فرستاده شدن به مرخصی استعلاجی و معالجه، به زندان قزل‌حصار تبعید و مورد ضرب و جرح واقع شده است.
این تشکل صنفی همچنین خواهان اعزام هرچه سریع‌تر جعفر ابراهیمی به بیمارستان برای معالجه فوری و ثبت آثار ضرب و جرح موجود بر بدنش و نیز رسیدگی فوری و مجازات ماموران خاطی شد.
انجمن صنفی فرهنگیان خراسان شمالی نیز با انتشار بیانیه‌ای مشابه در حمایت از ابراهیمی تاکید کرد: «ما در مقابل فرستادن جان‌های شریف و آزاده‌مان به قربانگاه سکوت نخواهیم کرد.»
پیشتر شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران گفته بود جعفر ابراهیمی یکی از ۱۳ زندانی سیاسی است که به تازگی از زندان اوین به زندان قزل‌حصار منتقل شده اما به علت وخامت شدید حال جسمی، او را به بیمارستان رجایی‌شهر منتقل کرده‌اند.
کرم‌ویسی اعلام کرد که ابراهیمی در تماسی از زندان گفته است در پی وخامت حال و بی‌هوشی، با وجود نامه اعزام به بیمارستان، او را تنها به بهداری زندان قزل‌حصار منتقل کرده‌اند.
ابراهیمی سال ۱۳۸۸ در زندان به بیماری التهاب روده مبتلا شد و در جریان بازداشت طولانی‌مدت در سلول انفرادی در زمان بازداشت‌های اردیبهشت ۱۴۰۱، بیماری‌های پیشین او تشدید و دیابت نیز به آن‌ها اضافه شد.
کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز چندی پیش با هشدار درباره قرار گرفتن ابراهیمی در معرض «خطر جدی از دست دادن بینایی» نوشت انتقال او به زندان قزل‌حصار منجر به تشدید وضعیت وخیم جسمی او خواهد شد و این یعنی «مرگ خاموش».
جعفر ابراهیمی دهم اردیبهشت سال گذشته از سوی وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
اوایل آذر سال ۱۴۰۱، دادگاه تجدیدنظر استان تهران حکم پنج سال حبس این فعال صنفی را تایید کرد.
پاییز سال گذشته و همزمان با برگزاری دادگاههای بدوی و تجدیدنظر نیز حال جسمی او وخیم و «با هزینه شخصی» برای درمان به بیمارستان منتقل شد؛ جایی که طی ۱۲ روز بستری، با پابند به تخت زنجیر شده بود.
فشار و تلاش حکومت برای سرکوب معلمان و فعالان صنفی در دو دهه گذشته سابقه داشته اما در سالهای گذشته شمار زیادی از معلمان بازداشت و با احکام سنگین حبس مواجه شدهاند.
اواخر تیر امسال جمعی از فعالان صنفی با راهاندازی کارزار «۱۰۰ هزار امضا» خواهان آزادی معلمان زندانی و پایان دادن به پروندهسازی علیه آنان شدند.
