مطالب بیشتر
هممیهن شنبه ۲۶ مهر در گزارشی به نقل از محمد نظری، پرستار بخش دیالیز یکی از بیمارستانهای تهران، از بیمارانی نوشت که سالهاست هر هفته چند بار برای دیالیز مراجعه میکنند اما بسیاری از آنها مجبورند این روند رفت و آمد برای درمان را به تنهایی انجام دهند.
به گفته نظری، این بیماران در طول چهار ساعت دیالیز، با ضعف عمومی، خطر خونریزی و احتمال شکستگی روبهرو هستند و نبود همراه، شرایطشان را بحرانیتر میکند.
با اینحال بحران «نداشتن همراه» فقط شامل بیماران دیالیزی نیست.
کریم عابدینی، پرستار بخش شیمیدرمانی، از بیماران مبتلا به سرطانی گفت که از شهرهای دیگر به تهران میآیند و به دلیل نداشتن توان مالی، تنها برای درمان مراجعه میکنند.
به گفته او بدون حضور همراه، مریض به سختی میتواند دارو تهیه کند، چون همه داروخانهها داروی شیمیدرمانی ندارند.
پرستاران معتقدند استاندارد درست و بینالمللی این است که مریض در بیمارستان بستری شود و خانواده تنها در زمان ملاقات به او سر بزنند، اما کمبود نیرو باعث شده همراه داشتن بیمار در ایران به ضرورتی غیرقابل اجتناب تبدیل شود.
در بخشهایی با نزدیک به ۳۰ بیمار، تنها دو پرستار و یک کمکپرستار حضور دارند.
از سوی دیگر، فشارهای اقتصادی و گران بودن پروسه درمان بیماریهای مزمن، باعثشده تعدادی از بیماران درگیر بیماریهای مزمن، رها شوند و مراقبی نداشته باشند.
محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار، نیز هشدار داد موج سالمندی در راه است و نبود برنامه حمایتی میتواند وضعیت را بحرانیتر کند.
شریفیمقدم تاکید کرد: «موج سالمندی شروع شده، هزینه درمان افزایش یافته و دولت باید برای این گروه جمعیتی برنامه داشته باشد، اما تا امروز هیچ برنامهای وجود ندارد.»
در میان همه بیماران، وضعیت بیماران اعصاب و روان پیچیدهتر است.
بیماران اعصاب و روان در شرایط اورژانسی از خدمات پزشکی محرومند
طیبه دهباشی، مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران اسکیزوفرنیا، در همین زمینه گفت: «اورژانس روانپزشکی در کشور راه نیفتاده و مراکز درمانی هم بیماران روان را بدون همراه پذیرش نمیکنند... حتی اورژانس نیز بدون حضور پلیس ۱۱۰ از ارائه خدمات به این بیماران خودداری میکند.»
بر اساس این گزارش، پلیس هم تنها در صورتی در محل بیمار حاضر میشود که حکمی برای این تردد دریافت کرده باشد. در نتیجه این شرایط، بیماران اعصاب و روان در شرایط اورژانسی، تنها میتوانند از اورژانسهای خصوصی استفاده کنند که هزینه بسیار زیادی به آنها تحمیل میکند.
هممیهن یادآوری کرد مراکز شبانهروزی روانپزشکی به طور عمده خصوصی هستند و هزینه ماهانه آنها حدود ۴۰ میلیون تومان است که بهزیستی تقریبا شش میلیونش را قبول میکند.
به همین دلیل بسیاری از خانوادهها از عهده هزینهها برنمیآیند و بیمار رها میشود.
دهباشی نیز از بیماران رها شدهای گفت که پس از مرگ خانواده، ناپدید شدهاند و حتی شهرداریها نیز در گرمخانهها از پذیرش آنها خودداری میکنند.
بر اساس این گزارش که شنبه منتشر شد، هنوز هیچگونه تدارکات لجستیکی یا ارتباط مستقیم میان واشینگتن و پیونگیانگ در این زمینه آغاز نشده است.
بر اساس این گزارش، تلاشهای پیشین ترامپ برای برقراری تماس با پیونگیانگ در اوایل سال جاری میلادی، از سوی کره شمالی رد شده بود.
خبرگزاری رویترز نوشت که نتوانست این گزارش را به طور مستقل تایید کند و کاخ سفید نیز در پاسخ به درخواست برای اظهارنظر، هنوز واکنشی نشان نداد.
۴ شهریور، ترامپ در دفتر کارش در کاخ سفید و در حضور خبرنگاران، هنگام استقبال از لی جائهمیونگ، رییسجمهوری کرهجنوبی، گفت: «مایلم امسال با کیم جونگاون دیدار کنم. امیدوارم در آیندهای مناسب با او ملاقات داشته باشم.»
رسانههای دولتی کره شمالی در آن زمان، رزمایشهای مشترک آمریکا و کرهجنوبی را نشانه قصد واشینگتن برای «اشغال شبهجزیره کره» و هدفگیری کشورهای منطقه دانستند.
از زمان بازگشت ترامپ به کاخ سفید در ژانویه، کیم جونگاون درخواستهای مکرر او برای ازسرگیری دیپلماسی مستقیم را نادیده گرفته است.
ترامپ این سیاست را از ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ دنبال کرد اما به توافقی برای توقف برنامه هستهای پیونگیانگ دست نیافت.
احتمال دیدار رهبران آمریکا و چین
احتمال دیدار رهبران آمریکا و کره شمالی در شرایطی است که ترامپ اعلام کرده که دو هفته دیگر با همتای چینی خود، شی جینپینگ، دیدار خواهد کرد.
پیشتر نیز احتمال دیدار میان ترامپ و رییسجمهوری چین نیز مطرح شده بود.
بر اساس گزارشها، قرار بود در نشست اپک (APEC) در کره جنوبی، ترامپ با شی جینپینگ دیدار کند اما ترامپ ۱۸ مهر در شبکه اجتماعی تروث سوشال نوشت که «به نظر میرسد دلیلی برای انجام این دیدار وجود ندارد.»
این اظهارات پس از آن مطرح شد که پکن ۱۷ مهر کنترل صادرات عناصر کمیاب خود را بهطور چشمگیری گسترش داد.
چین تاکنون برنامه دیدار دو رهبر را بهطور رسمی تایید نکرده است.
رویترز اشاره کرد که تنشزدایی در سخنان ترامپ و تاکیدش بر قصد ملاقات با شی جیپینگ به کاهش بعضی از زیانهای اولیه بازار بورس والاستریت کمک کرد.
آسوشیتدپرس شنبه ۲۶ مهر گزارش داد اعتراضات به جهتگیری کشور در دوران ریاستجمهوری ترامپ، در سراسر ایالات متحده از جمله در واشینگتن، پایتخت، و شهرهایی مانند نیویورک، بوستون و شیکاگو در قالب تظاهرات «نه به پادشاه» انجام شد.
به نوشته این خبرگزاری، در این اعتراضات، پلاکاردهایی مانند «هیچ چیز از اعتراض میهنپرستانهتر نیست» یا «در برابر فاشیسم مقاومت کنید»، دیده شدند.
بر اساس این گزارش، تظاهرکنندگان در میدان تایمز نیویورک شعار دادند: «ترامپ باید همین حالا برود!»
در شیکاگو، جیبی پریتزکر ، فرماندار ایالت ایلینوی، در سخنرانی خود گفت: «نسلهای آینده خواهند پرسید وقتی همنوعان ما مورد آزار و تحقیر قرار میگرفتند، چه کردیم؟ وقتی حقوق ما محدود میشد، چه کردیم؟ وقتی قانون اساسی ما مورد حمله قرار میگرفت، چه کردیم؟ آنان خواهند خواست که بدانند آیا ایستادیم یا سکوت کردیم.»
او افزود: «مقاومت با امتناع از عادیسازی ظلم آغاز میشود. مقاومت به معنای انتخاب همبستگی علیه ترس است و به معنای رسیدن به این شناخت است که حمله به آزادی بیان، حقوق مهاجران و روندهای قانونی، حمله به حقوق همه است.»
پیش از آغاز این تظاهرات، خبرگزاری رویترز نوشت که انتظار میرود میلیونها تن در آن شرکت کنند.
سناتور دموکرات، کریس مورفی، در مصاحبه با آسوشیتدپرس گفت: «چنین تجمعهای بزرگی باعث میشود افرادی که تاکنون در حاشیه اما آماده بودهاند تا صدای خود را بلند کنند، احساس اعتماد به نفس کنند.»
راهپیمایی در اروپا در همراهی با آمریکا
همزمان، راهپیماییهایی در چند شهر بزرگ اروپایی مانند برلین، پاریس، رم، دوبلین و مالمو، با شرکت چند صد تن از شهروندان آمریکا برگزار شد.
سازماندهندگان این اعتراضات هشدار دادند شرایط کنونی منجر به «گرایش آمریکا به اقتدارگرایی» میشود.
ازرا لوین، از موسسان یکی از گروههای مدنی به نام «ایندیویزبل» و از سازماندهندگان اعتراضها به سیاستهای ترامپ، به آسوشیتدپرس گفت: «برای یک رژیم استبدادی هیچ تهدید بزرگتری جز قدرت مردم میهنپرست وجود ندارد.»
موضع جمهوریخواهان
در مقابل، حزب جمهوریخواه آمریکا، این اعتراضات را «راهپیمایی نفرت از آمریکا» نامید.
بر اساس گزارشهای منتشر شده، رهبران حزب جمهوریخواه، شرکتکنندگان در تجمعها را «کمونیست» و «مارکسیست» خطاب کردند.
به نوشته «انپیآر»، ابیگیل جکسون، سخنگوی کاخ سفید، در پاسخ به پرسشهای این شبکه خبری درباره اعتراضات، گفت: «چه کسی اهمیت میدهد؟»
همچنین به گزارش انپیآر، برخی فرمانداران جمهوریخواه همچون گلن یانکین از ویرجینیا و گرگ ابت از تگزاس، در آمادگی برای مقابله با خشونت احتمالی از سوی تظاهرکنندگان، گارد ملی این ایالات را بسیج کردند.
این در شرایطی است که سازماندهندگان تظاهرات شنبه تاکید کردهاند اعتراضات مسالمتآمیز خواهد بود.
با این حال، به نوشته نشریه پولیتیکو، مایک جانسون، رییس جمهوریخواه مجلس نمایندگان ایالات متحده، جمعه ۲۵ مهر گفت که «راهپیمایی نفرت از آمریکا»، «جناح هوادار حماس» و «آنتیفا» را به خود جذب خواهد کرد.
جمهوریخواهان معتقدند رهبران حزب دموکرات، تحت تاثیر «جناح چپ افراطی» هستند و میخواهند دولت را بسته و تعطیل نگه دارند.
اشاره رهبران حزب جمهوریخواه به سناتور برنی سندرز و نمایندگان هوادار او در کنگره ایالات متحده و نیز سازمانها و اتحادیههای مدنی و صنفی حامی آنهاست.
از سوی دیگر شبکه خبری فاکس نوشت: «رادیکالهای ضد اسرائیلی از "جنبش انتفاضه جهانی" به اعتراضات "نه به پادشاه" میپیوندند.»
فاکس، جورج سوروس، میلیاردر آمریکایی را متهم کرد که به تاسیس سازمانهای برگزار کننده اعتراضات، کمک مالی کرده است.
همزمان، سناتور سندرز در شبکههای اجتماعی نوشت: «این تجمع میلیونها تن در سراسر کشور است که به قانون اساسی ما و به آزادی آمریکایی ایمان دارند.»
او با اشاره به رهبری حزب جمهوریخواه نوشت: «مردم نمیگذارند شما و ترامپ این کشور را به جامعهای اقتدارگرا تبدیل کنید.»
به نوشته آسوشیتدپرس، این سومین حضور گسترده مخالفان و منتقدان ترامپ از زمان بازگشت او به کاخ سفید است.
تظاهرات «نه به پادشاه» در شرایطی است که تعطیلی دولت، اجرای برنامهها و خدماترسانی فدرال را متوقف کرده است.
بر اساس گزارشها، ترامپ در واشینگتن نیست و در خانهاش در «مارا لاگو» در ایالت فلوریدا به سر میبرد.
او در مصاحبهای با شبکه خبری فاکس که اوایل جمعه پخش شد، گفت: «میگویند که من را به عنوان شاه میبینند. من شاه نیستم.»
از زمان آغاز ریاستجمهوری ترامپ در ژانویه سال ۲۰۲۴ که او برای دومین بار ناپیوسته وارد کاخ سفید شد، سیاستهای او و دولتش در زمینههای گوناگون با انتقادهای زیادی مواجه بوده است.
ترامپ از عملکرد خود دفاع میکند.
شریفیمقدم شنبه ۲۶ مهر با اشاره به دهها هزار نیروی بیکار پرستار، به هممیهن گفت: «حقوق زیر ۲۰ میلیونی برای زنی که دو فرزند دارد، فقط هزینه مهدکودک است و مادر باید متحمل هزینه دوری از فرزندش هم بشود و بههمیندلیل اگر سر کار نرود برای او هزینه کمتری دارد.»
او با تاکید بر این موضوع که پرستاران انگیزه کار کردن ندارند، افزود مسئولان وزارت بهداشت درکی از این حقوقها ندارند، چون حقوقهای خودشان چندصد میلیونی است.
او پیشتر نیز تاکید کرده بود شرایط دشوار کاری، فشارهای روانی و نابرابری مزدی باعث شده است بسیاری از پرستاران از این شغل دلزده شوند و به دنبال راهی برای خروج از بیمارستانها باشند.
به گفته شریفیمقدم، شماری از پرستاران به سمت کارهای بیمهای و تجهیزات پزشکی رفتهاند و حتی در حوزههایی مثل کاشت ناخن یا رانندگی تاکسی اینترنتی مشغول به کار شدهاند.
دانشآموختگان پرستاری وارد چرخه خدمت نمیشوند
منصوره خاوری، مدیر پرستاری بیمارستان مهدیه، نیز ۲۶ مهر اعلام کرد میزان دریافتی پرستاران با شرایط و سختی کار آنها منطبق نیست و همین باعث شده دانشآموختگان این رشته برای ورود به چرخه خدمت تمایل چندانی نداشته باشند.
به گفته او، شرایط به نحوی است که تعداد داوطلبان آزمون استخدامی از سهیمه تخصیصیافته برای دانشگاههای علومپزشکی کمتر است.
خاوری افزود: «اگر شرایط کاری، اضافهکار و دریافتی پرستاران منطبق با سختی کار آنها باشد، شرایط تغییر میکند و دانشآموختگان بیشتری خواهان ورود به چرخه خدمت میشوند.»
روزنامه هممیهن در خبری دیگر به نقل از کریم عابدینی، پرستار بخش شیمیدرمانی بزرگسالان در یکی از بیمارستانهای تهران، نوشت در بخشهایی از بیمارستانها با ۳۰ بیمار، دو پرستار و یک کمکپرستار وجود دارد.
بر اساس شاخصهای نظام سلامت، یا باید به ازای هر هزار شهروند سه نیروی پرستار در کادر درمانی کشور وجود داشته باشد، یا برای هر تخت بیمارستانی دو پرستار فعال جذب شوند.
تعداد واقعی نسبت پرستار به تخت در حالت بهینه باید حدود دو نفر به ازای هر تخت باشد اما میانگین این نسبت در ایران حدود ۱.۱ نفر است و در برخی استانها حتی به ۰.۸ نفر میرسد.
عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، هشتم شهریور اعلام کرده بود ۵۷۰ پرستار در سال ۱۴۰۴ از ایران مهاجرت کردهاند.
او گفته بود اکنون کشور به ۱۰۰ هزار پرستار نیاز دارد.
شریفیمقدم نیز ۱۹ مهر تاکید کرده بود آمار رسمی از مهاجرت پرستاران واقعی نیست زیرا بسیاری بدون گواهی رسمی مهاجرت میکنند.
