عبدالله النعمی، عضو هیات سیاسی حوثیها با حضور در استودیوی شبکه سه صداوسیمای جمهوری اسلامی در یمن، کشورهای عربی همسایه ایران را تهدید کرد: «ما میتوانیم به نفتکشهای عربستان سعودی و امارات متحده عربی آسیب بزنیم.»
او گفت نفتکشهای عربستانی و اماراتی که برای آمریکا نفت میبرند در تیررس حوثیها خواهند بود.
تایانی دوشنبه ۲۵ فروردین گفت: «درخواستی از طرفهای ذینفع و عمان که نقش میانجی [میان ایران و آمریکا] را ایفا میکند، دریافت کردیم و پاسخ مثبت دادیم.»
دور نخست مذاکرات ایران و آمریکا ۲۳ فروردین در مسقط، پایتخت عمان، برگزار شد. مذاکراتی که به گزارش اکسیوس، در نهایت به گفتوگوی ۴۵ دقیقهای و مستقیم عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی و استیو ویتکاف، فرستاده ویژه دونالد ترامپ، انجامید.
عمان از دیرباز و بهطور سنتی، شریک راهبردی ایالات متحده و متحد نزدیک جمهوری اسلامی بوده و نقشی کلیدی در تسهیل مذاکرات و کاهش تنشها میان دو طرف، از جمله در موضوع تبادل زندانیان ایفا کرده است.
هرچند واشینگتن امارات متحده عربی را برای تحویل نامه ترامپ به تهران برگزید اما پاسخ علی خامنهای به آن، از طریق عمان در اختیار طرف آمریکایی قرار گرفت.
جمهوری اسلامی همچنین مصرانه خواستار برگزاری دور نخست گفتوگوها با آمریکا در عمان بود. موضوعی که از اعتماد بالای تهران به مسقط حکایت دارد.
اکنون مذاکرات آمریکا و جمهوری اسلامی از خاورمیانه به اروپا منتقل شده است اما دیگر خبری از نقشآفرینی ژنو و وین شنیده نمیشود و این رم است که برای نخستین بار میزبانی از این گفتوگوها را عهدهدار خواهد بود.
انتخاب پایتخت ایتالیا بهعنوان محل برگزاری دور دوم مذاکرات میان جمهوری اسلامی و آمریکا برای بسیاری غیرمنتظره بود. حتی لارنس نورمن، خبرنگار والاستریت ژورنال، ۲۴ فروردین گزارش داده بود که بر اساس شنیدهها، احتمال میرود وین بار دیگر میزبان این گفتوگوها باشد.
شگفتی افکار عمومی و رسانهها از انتخاب رم بهعنوان میزبان مذاکرات تهران و واشینگتن، چندان عجیب و دور از ذهن نیست.
در سالهای اخیر، نقش ایتالیا در معادلات سیاسی میان اروپا و جمهوری اسلامی نسبت به رقبای پرنفوذی چون فرانسه، بریتانیا و آلمان کمرنگتر بوده است.
در مذاکرات برجام نیز ایتالیا در حاشیه قرار داشت، نه طرف گفتوگوها بود و نه میزبان آن.
با این حال، در شرایطی که آمریکا متحدان اروپاییاش را از روند مذاکرات با جمهوری اسلامی کنار گذاشته، رم بهعنوان میزبان دور بعدی گفتوگوها معرفی شده است.
ایتالیا در ماههای اخیر در کانون تنشی عظیم میان تهران و واشینگتن قرار داشت و شاید همین رویداد به نقشآفرینی فزاینده رم در تحولات مرتبط با ایران انجامیده است: بازداشت و آزادی چچیلیا سالا.
این روزنامهنگار ایتالیایی که برای پوشش اخبار ایران راهی تهران شده بود، ۲۹ آذر ۱۴۰۳ به دست ماموران امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شد.
بیشتر بخوانید: چچیلیا سالا؛ تازهترین قربانی ۴۶ سال گروگانگیری جمهوری اسلامی
ایراناینترنشنال ۱۵ دی سال گذشته گزارش داد جمهوری اسلامی آزادی سالا را به آزادی محمد عابدینی نجفآبادی، ایرانی بازداشتشده در ایتالیا به اتهام همکاری نظامی با سپاه پاسداران، منوط کرده است.
عابدینی ۲۶ آذر ۱۴۰۳ به درخواست ایالات متحده در فرودگاه میلان بازداشت شد. او به دست داشتن در انتقال یک فنآوری پهپادی به جمهوری اسلامی متهم است که در جریان حمله مرگبار نیروهای نیابتی حکومت ایران به نظامیان آمریکایی مستقر در مرز اردن و سوریه در بهمنماه ۱۴۰۲ مورد استفاده گرفت.
اوضاع آنچنان پیچیده و درهمتنیده بود که در نهایت جورجیا ملونی، نخستوزیر ایتالیا، برای یافتن راهحلی به منظور حل و فصل این بحران، تصمیم گرفت به ایالات متحده سفر کند.
ملونی ۱۵ دی ۱۴۰۳ با ترامپ در اقامتگاه شخصی او در مارالاگو فلوریدا دیدار کرد، آن هم زمانی که او هنوز بهصورت رسمی کار خود را در کاخ سفید آغاز نکرده بود.
روزنامه الجورناله، رسانه نزدیک به دولت ایتالیا، ۱۷ دی خبر داد ملونی در این ملاقات، موافقت ترامپ را برای «تعلیق» روند استرداد عابدینی به آمریکا به دست آورده است.
سالا در نهایت ۱۹ دی ۱۴۰۳ و پس از گذراندن ۲۰ روز در زندان جمهوری اسلامی آزاد شد و چهار روز پس از آن، وزیر دادگستری ایتالیا دستور آزادی عابدینی را صادر کرد.
بیشتر بخوانید: چچیلیا سالا: صداهایی که از راهرو بند میآمد، اغلب دلخراش بود
روزنامه نیویورک تایمز در آن زمان از نقش برجسته ایلان ماسک، مالک شبکه اجتماعی ایکس و متحد نزدیک ترامپ، در آزادی سالا خبر داد. موضوعی که مقامهای ایتالیایی آن را تکذیب کردند.
سایت «اکو ایران» دی ماه سال گذشته مطلبی با عنوان «سیگنال رم و ظهور مثلث دیپلماتیک غیرمنتظره؛ ملونی واسطه توافق تهران و ترامپ میشود؟» منتشر کرد.
اکو ایران در این مطلب نوشت: «تهران ممکن است امیدوار باشد که با آزادی چچلیا سالا بتواند حسننیتی نزد جورجیا ملونی به دست آورد. با توجه به پیشینه ملونی و روابط نسبتا پایدار ایتالیا با ایران، نخستوزیر ایتالیا ممکن است در جایگاهی منحصر بهفرد برای میانجیگری میان ایران و دولت جدید ترامپ باشد.»
به نظر میرسد چند ماه پس از این رویداد و آزادی سالا و عابدینی، رم نقشی تعیینکننده در تسهیل روابط میان تهران و واشینگتن یافته است.
در جزیره ایتالیایی ساردینیا، سرزمینی با چشماندازهای طبیعی و تاریخی، اخیرا کشفی علمی و استثنایی صورت گرفته است که این کشف، نخستین شواهد روشن از وجود دایناسورها در دوران مزوزوئیک در ساردینیاست.
دوران مزوزوئیک
دوران مزوزوئیک که به «عصر دایناسورها» نیز معروف است، یکی از سه دوران اصلی زمینشناسی است و بین حدود ۲۵۲ تا ۶۶ میلیون سال پیش ادامه داشته است.
این دوران شامل سه دوره تریاس، ژوراسیک و کرتاسه است و با ظهور، شکوفایی و در نهایت انقراض دایناسورها شناخته میشود.
در این دوران، زمین شاهد تغییرات گستردهای در اقلیم، جغرافیا و تنوع زیستی بود و بسیاری از گونههای خزندگان، پرندگان اولیه و گیاهان گلدار در همین دوره پدید آمدند.
رد پای دایناسور در صخرههای دوران ژوراسیک
پروفسور آنتونیو آسورجیا، سرجیو جینسو و استفانیا سیاس، از اساتید پیشین دانشگاههای ساساری و کالیاری اعضای یک تیم علمی بودند که موفق به کشف فسیلهای دایناسورها در منطقه ساردینیا شدند.
آنها در صخرههایی مربوط به دوره ژوراسیک میانی (حدود ۱۶۵ میلیون سال پیش)، ردپای یک دایناسور دوپای متعلق به گروه «تروپودها» را کشف کردند. گونهای که تاکنون در ساردینیا گزارش نشده بود.
به گفته کارشناسان، این دایناسور در مناطق ساحلی و مردابی با رسوبات شنی و گِلی زندگی میکرده است.
سیاس که نخستین بار این ردپاها را شناسایی کرد، اعلام کرد که این دایناسور به صورت موقت «بیبی» نامگذاری شده و به احتمال زیاد ماده بوده؛ گرچه برای تایید علمی آن باید منتظر ماند.
دایناسوری بدون چنگال و با ردپای سخنگو
مارکو زدا، دیرینهشناس و استاد دانشگاه ساساری، در یک نشست خبری گفت: «ردپاها با ما حرف میزنند و میگویند که ۱۶۵ میلیون سال پیش اینجا چه گذشته است.»
به گفته زدا، دایناسوری که در باونئی شناسایی شده، احتمالا گیاهخوار بوده چون در ردپاهایش اثری از چنگال دیده نمیشود.
طول چنگال این دایناسور نیز حدود ۱۲۰ تا ۱۶۰ سانتیمتر بوده است.
کشفی که تاریخ را بازنویسی میکند
فرانچسکو جینسو، مدیر شرکت تولید مستند امجیبی، این کشف را «اتفاقی بزرگ» و «تقریبا تصادفی» در جریان تولید یک مستند توصیف کرد.
او گفت: «همانطور که اغلب در علم رخ میدهد، چنین یافتههایی قدرت آن را دارند که آنچه تاکنون میدانستیم را به کلی تغییر دهند.»
به گفته جینسو، این فقط یک داده دیگر نیست بلکه: «شواهد مستقیمی از حضور دایناسورها در منطقهای است که پیش از این هیچ مدرک واضحی از آن نداشتیم.»
بر اساس این گزارش که دوشنبه ۲۵ فروردین منتشر شد، تابستان گذشته سه تبعه لبنانی در اسپانیا بازداشت شدند که مظنون به خرید قطعات پهپاد از طریق شرکتهایی در کاتالونیا بودند.
تجهیزات خریداریشده شامل سیستمهای هدایت الکترونیکی، ملخهای پیشران و صدها موتور الکتریکی بودهاند که قابلیت ساخت پهپادهایی با توان حمل چند کیلوگرم مواد منفجره را داشتهاند.
مقامات اسپانیایی اعلام کردند فیراس اچ.ای، یکی از ساکنان کاتالونیا، به خرید تجهیزاتی متهم است که میتوانند به سلاح جنگی تبدیل شوند و علیه اهداف غیرنظامی و نظامی در اسرائیل و اروپا مورد استفاده قرار گیرند.
با این حال، یک منبع فرانسوی به فیگارو گفته است شواهدی دال بر «برنامهریزی برای حملات تروریستی در خاک اروپا» یافت نشده است.
مقامات اسپانیایی هشدار دادهاند که این شبکه آماده بود تا «بهزودی محموله بزرگی از قطعات ضروری ساخت پهپاد را از طریق دریا به لبنان ارسال کند». اقدامی که میتوانست امنیت جمعی، بهویژه امنیت شهروندان اسرائیلی را تهدید کند.
۱۴ خرداد ۱۴۰۳ و تنها چند هفته پیش از این دستگیری، حزبالله اعلام کرد یک اسکادران از پهپادهای خود را به سمت مقر تشکیلات ارتش اسرائیل در شمال این کشور پرتاب و همزمان دهها موشک کاتیوشا به بلندیهای جولان شلیک کرده است.
ارتش اسرائیل مهر ماه گذشته خبر داد در حمله پهپادی حزبالله به پایگاه نظامی در نزدیکی منطقه بنیامینا، چهار سرباز کشته و هفت نفر به شدت مجروح شدند.
تایمز اسرائیل گزارش کرد پهپادهای شلیکشده مدل «مرصاد» بودند که در ایران به نام «ابابیل» شناخته میشوند و پهپاد اصلی انتحاری حزبالله محسوب میشود.
دستگیریها در دیگر کشورهای غربی
همزمان با اسپانیا، عملیات امنیتی در فرانسه، بریتانیا و آلمان نیز علیه این شبکه انجام شده است.
دادستانی آلمان تابستان ۱۴۰۳ اعلام کرد یک مرد لبنانی متهم به عضویت در گروه مسلح حزبالله لبنان و تهیه قطعات پهپاد برای این گروه، در آلمان دستگیر شده است.
دادستان فدرال آلمان در بیانیهای اعلام کرد این مظنون به نام «فاضل ز.» (.Fadel Z)، در شهر زالتسگیتر در شمال آلمان و در چارچوب قوانین حفظ حریم خصوصی این کشور بازداشت شده است.
در فرانسه، سازمان امنیت داخلی، یک مظنون را به اتهام «توطئه تروریستی برای انجام عملیات» بازداشت کرده است.
در بریتانیا نیز پلیس متروپولیتن لندن دو نفر را به ظن «عضویت در حزبالله و مشارکت در آمادهسازی حمله تروریستی» بازداشت کرده است.
این گزارشها نشان میدهند زنجیره تامین تجهیزات حزبالله در اروپا فراتر از مرزهای ملی عمل کرده و تهدید بالقوهای برای امنیت منطقهای و فراتر از آن به شمار میرود.
حزبالله لبنان که از سوی جمهوری اسلامی پشتیبانی میشود، از اکتبر ۲۰۲۳ تا زمان برقرار شدن آتشبس میان این گروه و اسرائیل، صدها حمله پهپادی به این کشور انجام داد.
منابع اسرائیلی تخمین میزنند که این گروه حدود دو هزار پهپاد در اختیار دارد.
