یک تشکل کارگری به تعلیق از کار شماری از کارگران ذوب‌آهن اصفهان اعتراض کرد
مجمع کارگران ذوب‌آهن اصفهان در نامه‌ای به استاندار اصفهان به «برخوردهای غیرقانونی و سرکوب‌گرانه مدیریت و حراست» این شرکت با کارگران معترض اعتراض کرد.
مجمع کارگران ذوب‌آهن اصفهان در نامه‌ای به استاندار اصفهان به «برخوردهای غیرقانونی و سرکوب‌گرانه مدیریت و حراست» این شرکت با کارگران معترض اعتراض کرد.
در این نامه که پنج‌شنبه ۲۲ آبان منتشر شد، از استاندار اصفهان خواسته شد تا به موضوع تعلیق از کار شماری از کارگران ذوب‌آهن از سوی مدیریت و حراست وارد شود و آنها را به سر کار بازگردند.
مجمع کارگران ذوب‌آهن اصفهان در نامه خود به تعداد این کارگران اشاره نکرده است.
شماری از کارگران این شرکت، دهم آبان در بیانیه‌ای گفته بودند که مدیر جدید ذوب‌آهن «همانند مدیران پیشین، به‌جای پاسخ‌گویی و شفاف‌سازی، با بهره‌گیری از نیروهای حراستی و امنیتی، فشارها بر کارگران معترض را افزایش» داده است.
در بیانیه خواسته شده بود که «تمامی همکارانی که در پی اعتراضات از سمت کارفرما دچار مشکل شدند، بدون هیچ قید و شرط تبرئه شوند.»
کارگران ذوب‌آهن اصفهان خواستار پرداخت معوقات مزدی، اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و بهبود شرایط کاری هستند.
به گزارش کانال تلگرامی «پژواک کار ایران»، متعلق به کنفدراسیون کار ایران – خارج از کشور، در نامه مجمع کارگران ذوب‌آهن اصفهان اشاره شد که در پی تجمع‌های صنفی و کاملا مسالمت‌آمیز برای پیگیری معوقه‌ها و حقوق قانونی کارگران، مدیر شرکت به‌جای پاسخ‌گویی و اصلاح رویه‌ها، با صدور احکام تعلیق و تهدید، تلاش کرده است صدای کارگران را خاموش کند.
بر اساس گزارش‌ها، یکی از این تجمع‌ها هشتم آبان برگزار شد ولی نیروهای حراست شرکت مانع برگزاری تجمع دیگر آنان در ۱۳ آبان شدند.
مجمع اقدامات مدیریت ذوب‌آهن اصفهان را «فاقد هرگونه وجاهت قانونی» دانست و نوشت که این اقدامات «نقض آشکار اصل ۲۷قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.»
اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی، آزادی تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها را با دو شرط اساسی که «بدون حمل سلاح» باشند و «مخل مبانی اسلام» نشوند، مجاز می‌داند. با این همه، به تاکید فعالان حقوق بشری و صنفی در ایران، این اصل از سوی مقامات جمهوری اسلامی نقض شده است.
مجمع کارگران ذوب‌آهن اصفهان تاکید کرد «برخورد امنیتی با کارگر، آن‌هم در شرکتی که با تلاش همین نیروها پابرجاست، نه‌تنها شرم‌آور بلکه نشانه‌ای از سقوط اخلاقی و مدیریتی است.»
