کانون حقوق بشر ایرانچهارشنبه ۳۰ مهرماه ۱۴۰۴ گزارش داد که طی دو روز گذشته، دستکم ۲۸ زندانی در زندانهای بیرجند، شیراز، اصفهان، تهران، کرمانشاه، تایباد، یزد، زنجان، قزوین، قزلحصار کرج، گرگان و قم اعدام شدند.
این نهاد از مهرماه امسال بهعنوان «خونینترین ماه برای زندانیان پس از اعدامهای جمعی سال ۱۳۶۷» یاد کرده است.
در میان اعدامشدگان، نامهایی چون ابراهیم عزیزی در زندان بیرجند، نادر عبدی و علیرضا کشاورز در زندان عادلآباد شیراز، سامان طالبی و حبیب حقشناس در زندان دستگرد اصفهان، ساسان لرستانی و شهرام میرزایی در زندان دیزلآباد کرمانشاه، خسرو وفادار در زندان قم، و منصور ایروانی در زندان قزلحصار کرج دیده میشود.
اعدامها عمدتا با اتهامهای مرتبط با مواد مخدر و در مواردی به اتهام قتل انجام شدهاند. در میان آنان چند تبعه افغانستان نیز حضور دارند، از جمله سراجالدین ابیطالبی، محمد شمس و محمد ابراهیمی که همگی به اتهام مواد مخدر یا قتل محکوم شده بودند.
در گزارش کانون حقوق بشر ایران آمده است که برخی از اعدامها بدون اطلاع خانوادهها و بدون ملاقات آخر اجرا شدهاند.
اعدام ارشاد یارخدا در زندان تایباد و محمود شفیعی در زندان گرگان نیز در میان موارد ثبتشده این هفته قرار دارد.
اعدامها در زندانهای مختلف کشور از جمله قزوین، یزد، زنجان و گرگان نیز ادامه داشته و افرادی مانند ابوالفضل طارمی، سعدی مینایی و عظیم دستاور در میان قربانیان هستند.
با افزایش شمار اعدامها به ۲۸۰ نفر در یک ماه، نهادهای حقوق بشری نسبت به شدت گرفتن سرکوب قضایی در ایران هشدار دادهاند و از جامعه جهانی خواستهاند به موج اعدامها در ایران واکنش نشان دهد.
دبیرکل سازمان ملل سهشنبه ۲۹ مهر در تازهترین گزارش خود به مجمع عمومی، تصویر تیرهای از وضعیت حقوق بشر در ایران ارائه داده و نسبت به افزایش اعدامها، شکنجه بازداشتشدگان، سرکوب اقلیتها و محدودیتهای فزاینده بر آزادیهای مدنی هشدار داده است.
بر اساس این گزارش در نیمه نخست سال ۲۰۲۵ دستکم ۶۱۲ نفر در ایران اعدام شدهاند؛ افزایشی ۱۱۹ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل. گوترش از بیتوجهی جمهوری اسلامی به توصیههای بینالمللی درباره توقف مجازات اعدام و محدود کردن جرایم مستوجب مرگ ابراز تاسف کرده و اعدام در ملا عام را «مغایر با منع شکنجه و رفتار غیرانسانی» دانسته است.