در پی اعتراض‌های مدنی، جشن حکومتی از بستر زاینده‌رود به حاشیه پل خواجو منتقل شد
به‌دنبال اعتراض فعالان محیط زیست به برگزاری جشن در بستر خشک رودخانه زاینده‌رود، شهردار اصفهان اعلام کرد مکان برگزاری این برنامه به حاشیه پل خواجو تغییر یافته است.
به‌دنبال اعتراض فعالان محیط زیست به برگزاری جشن در بستر خشک رودخانه زاینده‌رود، شهردار اصفهان اعلام کرد مکان برگزاری این برنامه به حاشیه پل خواجو تغییر یافته است.
علی قاسم‌زاده، شنبه ۱۵ شهریور در گفت‌وگو با خبرگزاری ایرنا، خبر داد که «به احترام کنش‌گران محیط زیست و افرادی که دغدغه زاینده‌رود را دارند»، محل برگزاری برنامه جشن از بستر رودخانه به سنگ‌فرش‌های پارک مجاور منتقل خواهد شد.
شهردار اصفهان با بیان این‌که هدف از برگزاری کنسرت در محدوده زاینده‌رود، از ابتدا «مطالبه احیای آن» بوده است، گفت ابراز نگرانی دوستداران محیط زیست مبنی بر این‌که «اجرای جشن بر بستر رودخانه، خشکی زاینده‌رود را عادی‌سازی می‌کند»، قابل درک است.
در فراخوان این جشن ابتدا بستر خشک زاینده‌رود به عنوان مکان برگزاری در نظر گرفته شده بود و این تغییر مکان در پی واکنش‌های منفی فعالان محیط زیست و نگرانی‌های عمومی از آسیب به بستر رودخانه صورت گرفته است.
این جشن با عنوان «شادمانه بزرگ اصفهان»، قرار است ۱۵ شهریور با حضور داریوش فرضیایی (عموپورنگ) و حامد همایون، ۱۶ شهریور با اجرای محمد علیزاده و گروه هزار دف، ۱۷ شهریور با حضور مصطفی راغب، حسن ریوندی و گروه هزار دف و ۱۸ شهریور با اجراهای محمداصفهانی و گروه هزاردف برگزار شود.
۱۴ شهریور و پس از انتشار تصاویری در شبکه‌های اجتماعی از نصب داربست و گذاشتن صندلی در بستر خشک زاینده‌رود اصفهان، در مجاورت سی‌وسه‌پل و با هدف برگزاری کنسرت و برنامه‌های تفریحی، شورای هماهنگی تشکل‌های مردم‌نهاد منابع طبیعی و محیط زیست استان اصفهان این اقدام را محکوم کرد.
این شورا با انتشار نامه‌ای، این اقدام را «به معنای عادی‌سازی وضعیت بحرانی خشکی زاینده‌رود» دانست و نسبت به پیامدهای آن هشدار داد: «هرگونه دخل و تصرف در بستر زاینده‌رود تحت هر عنوان، غیرمنطقی و غیرقابل قبول است و می‌تواند پیامدهای زیست‌محیطی و اجتماعی جبران‌ناپذیری به دنبال داشته باشد.»
انتشار تصاویر نصب تجهیزات جشن خیابانی بر بستر زاینده‌رود با واکنش‌های گسترده‌ای از سوی کاربران شبکه‌های اجتماعی نیز روبه‌رو شد.
برخی کاربران به هم‌زمانی برگزاری این جشن‌ها با ماه شهریور و سالگرد اعتراضات ۱۴۰۱ اشاره کردند و برخی دیگر یادآور شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای به چشم معترضان و کشاورزانی شدند که آذرماه ۱۴۰۰ به بی‌آبی زاینده‌رود اعتراض کرده بودند.
حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران، در گفت‌وگو با خبرآنلاین گفت: «مگر خشکاندن زاینده‌رود کار کوچکی است؟ اصلا باید جشن بگیرند و از همه دنیا مهمان دعوت کنند.»
مقام‌های جمهوری اسلامی در روزهای اخیر بارها بر برگزاری مراسم هنری برای «افزایش نشاط» مردم و همچنین افزایش «وحدت و وفاق» تاکید کرده‌اند.
این در حالی است که جمهوری اسلامی پیش‌تر با برنامه‌های هنری خیابانی همچون فستیوال کوچه در بوشهر برخورد کرده است.
رضا صالحی‌امیری، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، ۱۴ شهریور در واکنش به اعتراض فعالان میراث فرهنگی نسبت به برگزاری کنسرت در اماکن تاریخی و آثار باستانی گفت: «این دغدغه‌ها بی‌جهت ایجاد می‌شود و تقاضا می‌کنم از اظهارنظرهای غیرکارشناسی پرهیز شود.»
او هدف از برگزاری این کنسرت‌ها را «معرفی جذابیت‌های ایران به نسل جوان» عنوان کرد و افزود: «در این رویدادها تمام نظام‌های مراقبتی و حفاظتی رعایت می‌شود.»
نادره رضایی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با انتشار ویدیویی در رابطه با لغو کنسرت خیابانی همایون شجریان، خواننده، ضمن عذر‌خواهی از مردم، ابراز امیدواری کرد که «همه نهادها در آینده همراهی کنند».
او با بیان این‌که «مهم نیست [کنسرت] با چه کسی و در کجا برگزار شود»، گفت: «متاسفانه در این مورد با هم باختیم.»
در حالی که مقام‌های جمهوری اسلامی از «نشاط اجتماعی» سخن می‌گویند، در عمل صحنه موسیقی همچنان تبعیض‌آمیز است و با وجود نبود منع صریح قانونی، تک‌خوانی زنان در ایران عملا ممنوع و هم‌خوانی‌شان محدود است؛ نتیجه این‌که «نشاط عمومی» به امتیازی مردانه فروکاسته شده است.
