بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، ۲۷ نفر از زنان زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین به مدت سه هفته از حق ملاقات محروم شده‌اند. محرومیت ۲۶ نفر از این افراد به دلیل سرودخوانی و ابراز شادمانی از شنیدن خبر کشته‌شدن علی رازینی و محمد مقیسه، دو قاضی ناقض حقوق بشر صورت گرفته است.
طبق تصمیم اتخاذ شده، آرزو آزرم‌صفت، شیوا اسمعیلی، سمانه اصغری، ریحانه انصاری‌نژاد، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، فروغ تقی‌پور، مریم حاجی‌حسینی، ناهید خداجو، اعظم خضری‌جوادی، لیان درویش، محبوبه رضایی، همراز صادقی، زهرا صفایی، مولود صفایی، مهوش (سایه) صیدال، پخشان عزیزی، معصومه عسگری، مرضیه فارسی، الهه فولادی، سپیده قلیان، وریشه مرادی، نرگس منصوری، طاهره نوری، حورا نیک‌بخت و مریم یحیوی، از ۱۳ بهمن به مدت سه هفته از حق داشتن انواع ملاقات محروم شده‌اند.
اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال حاکی است این محرومیت‌ها به اتهام «اخلال در نظم اندرزگاه» از طریق سرودخوانی، سر دادن شعار و ابراز شادمانی پس از شنیدن خبر کشته شدن رازینی و مقیسه، صادر شده است.
مریم (آنیشا) اسداللهی نیز به دلیل «ارسال فایل صوتی از طریق بستر تلفن زندان» به مدت سه هفته از حق ملاقات و به مدت یک ماه از حق تماس تلفنی محروم شده است.
یک منبع نزدیک به خانواده‌های این زندانیان سیاسی به ایران‌اینترنشنال گفت شورای انضباطی زندان اوین با استناد به «بند ف ماده ۴۰ آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها مبنی بر «فریاد زدن، آواز خواندن با صدای بلند و مشاجره»، آن‌ها را از حق ملاقات محروم کرده است.
این منبع آگاه اضافه کرد: «این محرومیت‌ها در حالی صادر شده که این افراد از حق طبیعی خود به عنوان زندانی سیاسی استفاده کرده و تنها با شنیدن خبر مرگ دو تن از صادرکنندگان و تاییدکنندگان احکام مرگ در چهار دهه اخیر، به شادی پرداخته‌اند.»
مقیسه و رازینی ۲۹ دی در محل کار خود در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور با تیر جنگی هدف قرار گرفتند و کشته شدند.
کشته شدن این دو ناقض جدی حقوق بشر واکنشهای بسیاری در میان زندانیان سیاسی پیشین برانگیخت و آنان به بیان رنجهایشان در مواجهه با این دو پرداختند.
این نخستین بار نیست که زنان زندانی سیاسی محبوس در بند زنان اوین که از آن با عنوان خط مقدم «زن، زندگی، آزادی» یاد میشود، با محرومیتهای انضباطی مواجه میشوند.
مریم اسداللهی، گلرخ ایرایی، ویدا ربانی، زهرا صفایی، پخشان عزیزی، الهه فولادی، مطهره گونهای، وریشه مرادی و مریم یحیوی، پیش از این با تصمیم مسئولان زندان اوین از حق ملاقات محروم شدند و محرومیت آن‌ها در این خصوص کماکان ادامه دارد.
این زنان که همراه با شمار دیگری از زنان زندانی سیاسی در تابستان امسال به‌دلیل اعتراض به احکام اعدام ممنوعالملاقات شدند و مدتی بعد رفع این محرومیت به آن‌ها اطلاع داده شد، بار دیگر از ۲۳ دی از ملاقات با خانوادههایشان محروم شدند.
از بین زنانی که از حق ملاقات با خانواده و وکیل محروم شده‌اند، وریشه مرادی و پخشان عزیزی حکم اعدام دارند و این موضوع میتواند به نقض بیش از پیش حق دادرسی منصفانه آن‌ها منجر شود.
ملاقات با خانواده و وکیل از جمله حقوق اولیه زندانیان است که نقض آن باعث ایجاد فشار روانی بر آنان و خانوادههایشان و نقض حق دادرسی عادلانه در مراحل صدور حکم یا بررسی دوباره پرونده میشود.
از همین رو و با استناد به اصول حقوق بشری و تعهدات بینالمللی، محرومیتهایی از این دست نقض آشکار حقوق بنیادین زندانیان است.
بند زنان اوین که حدود ۸۰ زندانی سیاسی را در خود جای داده است، در ماههای گذشته بارها شاهد حرکتهای اعتراضی از جمله تحصن و اعتصاب غذای زندانیان و انتشار بیانیههای مختلف در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام بود.
