بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، دفتر بند زنان زندان اوین، ۳۷ زندانی سیاسی زن محبوس در این بند را از حق ملاقات با خانواده محروم کرد. این محرومیت به دلیل تحصن شبانه در سوم و ششم مرداد در حیاط زندان، در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی اعمال شده است.
طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، روز شنبه ۱۳ مرداد لیست اسامی خود را برای ملاقات در روز یک‌شنبه ۱۴ مرداد به مدیریت بند زنان تحویل دادند.
در پاسخ، دفتر بند زنان زندان اوین در ابلاغیه‌ای به ۳۷ تن از آن‌ها اعلام کرد به دلیل تحصن شبانه در حیاط زندان، ممنوع‌الملاقات شده‌اند.
عزیزی، زندانی سیاسی کُرد، با حکم قاضی ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شده است.
مازیار طاطایی و امیر رئیسیان، وکلای عزیزی، روز چهارشنبه سوم مرداد به «شبکه شرق» گفتند این حکم به ایشان ابلاغ شده و در حال تدارک لایحه فرجام‌خواهی و ثبت اعتراض به آن هستند.
زنان زندانی سیاسی در زندان اوین، عصر شنبه ششم مرداد تا صبح یک‌شنبه هفتم مرداد در اعتراض به صدور حکم اعدام برای عزیزی در حیاط بند زنان زندان اوین تحصن کرده و از مردم خواستند با شعارهای «نه به اعدام» و «آزادی زندانی سیاسی» با آن‌ها همراه شوند.
آنان پیش از آن هم از عصر چهارشنبه سوم مرداد تا صبح پنج‌شنبه چهارم مرداد در اعتراض به این حکم، در حیاط بند زنان زندان اوین تحصن کردند.
فایل صوتی اختصاصی رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد آن‌ها «علیه دیکتاتوری و حکم اعدام» شعار‌هایی چون «نه تهدید، نه سرکوب، نه اعدام، دیگر اثر ندارد/ جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد»، «بند زنان اوین، هم صدا و هم پیمان/ تا لغو حکم اعدام، ایستاده‌ایم تا پایان»، «سر برود، جان برود، آزادی هرگز نرود» و «صدور حکم اعدام، انتقام حاکمان/ از زنان، کردستان، تا هر کجا در ایران» سر دادند.
این زنان زندانی روز سه‌شنبه ۹ مرداد نیز در ادامه اعتراض خود به صدور حکم اعدام برای عزیزی اعتصاب غذا کردند.
صفحه‌های اینستاگرام نرگس محمدی و گلرخ ایرایی، دو تن از زندانیان سیاسی زن محبوس در اوین، با اعلام این خبر در مطلبی مشترک نوشتند که این حرکت اعتراضی در ادامه اعتراض به صدور حکم اعدام عزیزی با سه‌شنبه‌های «نه به اعدام» همراه شده است.
زنان زندانی سیاسی در اوین بار دیگر با تاکید بر خواسته خود مبنی بر توقف اعدامها، اضافه کردند: «تا لغو حکم اعدام، ایستاده‌ایم تا پایان.»
پخشان عزیزی ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در تهران بازداشت و اواخر آذر ماه همان سال با پایان بازجوییها و پس از تحمل ماهها شکنجههای روانی و جسمی و نگه داشته شدن در سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین (زیر نظر وزارت اطلاعات) به بند زنان اوین منتقل شد.
او از اوایل تیر ماه امسال به دستور مقامات زندان از ملاقات و تماس با خانوادهاش منع و محروم شده است.
این زندانی سیاسی روز ۳۱ تیر ماه امسال در نامهای از زندان اوین با اشاره به شکنجه خود به دست نهادهای امنیتی نوشت: «بارها توسط بازجویان به دار کشیده شدهام.»
به گفته یک منبع مطلع از وضعیت پرونده عزیزی، او در رشته مددکاری اجتماعی تحصیل کرده، سالها در «روژاوا» به عنوان مددکار مشغول به کار بود و در ایران در کمیتههای ژنولوژی (مطالعات زنان) هم فعالیت داشت.
طی هفتههای گذشته جریان تازهای از طرح اتهامات سنگین علیه زندانیان سیاسی و صدور احکام اعدام در ایران با اتهامات سیاسی به راه افتاده است.
شریفه محمدی، فعال کارگری روز ۱۴ تیر با اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری، دو زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین نیز با اتهامات مشابه در خطر صدور احکام سنگین نظیر اعدام هستند.
وحید بنیعامریان، پویا قبادی، بابک علیپور، ابوالحسن منتظر، سیدمحمد تقوی، اصغر دانشفر، سلیمان ادهمی، حسین خسروی، هیوا نوری و حمیدرضا سهلآبادی شمار دیگری از زندانیان سیاسی و عقیدتی هستند که با اتهاماتی از جمله «بغی» مواجهاند.
جمهوری اسلامی از آغاز روی کار آمدن خود همواره فعالان مدنی و سیاسی منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه و زندانی و بسیاری از آنان را اعدام کرده است.
از زمان آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی از شهریور ۱۴۰۱ تاکنون، سرکوب فعالان مدنی، سیاسی و معترضان از سوی حکومت شدت گرفته و همچنان ادامه دارد.
