در ۱۰ سال گذشته دستکم ۴۸ کودک در هوتکهای دشتیاری جان باختند
طی ۱۰ سال گذشته دستکم ۴۸ کودک به دنبال افتادن در هوتکهای شهرستان دشتیاری در استان سیستان و بلوچستان جان خود را از دست دادهاند. هوتک برای ذخیره آب به منظور استفاده احشام است اما با بحران کمبود آب، مردم منطقه از این آب برای شرب استفاده میکنند.
سایت خبری رکنا روز شنبه ۱۶ تیر در گزارشی با اشاره به اینکه هوتکها همچنان در سیستان و بلوچستان جان میگیرند و سلامت و بهداشت منطقه را درگیر خود کردهاند، مرگ ۴۸ کودک در هوتکهای دشتیاری طی ۱۰ سال گذشته را آماری تلخ خواند.
نویسنده این گزارش، «عقبماندگی شدید در حصارکشی هوتکها» را نشانهای از کمتوجهی به مطالبه رسانهها، فعالان اجتماعی و مردم منطقه دانست و از عدم آبرسانی به چهار هزار و ۷۴۰ روستا در این استان خبر داد.
«هوتَک یا هوتَگ» گودال حفر شده برای ذخیره آب است که بیشتر برای مصرف احشام به کار میرود.
در سالهای گذشته و با بالا گرفتن بحران کمبود آب در جنوب استان سیستان و بلوچستان، اهالی این مناطق به دلیل فقدان آب لولهکشی و عدم مدیریت صحیح بارشهای حداقلی، از آب هوتکها برای شرب و مصارف خانگی استفاده میکنند.
نویسنده گزارش رکنا با بیان اینکه وزارت نیرو از سالها پیش طرحهایی برای آبرسانی به روستاهای سیستان و بلوچستان دارد، از پایین بودن سرعت به سرانجام رسیدن این طرحها انتقاد کرد.
علی علیجانی، مدیر سابق ایمنسازی هوتکها و نقاط پرخطر جنوب سیستان و بلوچستان، بهمن ماه ۱۴۰۲ با اشاره به اینکه در چهار شهرستان دشتیاری، چابهار، کنارک و قصرقند بیشترین تعداد هوتکها وجود دارد، گفت که تنها در چابهار، هزار و ۷۰ هوتک و گودال هست که برای کشاورزی و آبدهی به احشام استفاده میشوند.
ساجد جوهر، عضو شورای شهر دشتیاری نیز همان زمان گفت تنها ۱۰ هوتک از ۳۰۰ هوتک این شهرستان حصارکشی شدهاند.
محمدرضا علیمرادی، سرپرست اداره کل محیط زیست سیستان و بلوچستان، مرداد ماه ۱۴۰۲ در پی طغیان رودخانههای این استان گفت: «بارشهای فصلی و جریانهای آبی در جنوب استان موجب جابهجایی تمساح پوزهکوتاه یا همان گاندوها بین آبگیرها و هوتکها میشود.»
با اعلام نتایج رسمی دور دوم انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۳، مسعود پزشکیان به عنوان نهمین رییس دولت جمهوری اسلامی انتخاب شد. نامزد مورد حمایت اصلاحطلبان در رقابتهای انتخاباتی خود مثل سایر نامزدها با دغدغههای شهروندان در حوزههای اقتصاد، معیشت و مسائل فرهنگی و اجتماعی روبهرو بود.
حالا حامیان پزشکیان هستند و وعدههایی که او داده؛ از افزایش قیمت بنزین، تا کاهش سقف معافیت مالیاتی. گرچه پزشکیان در مناظرات و تبلیغات خود، مثل حسن روحانی یا ابراهیم رئیسی، وعده ویژهای نداد و بیشتر توان تبلیغیاش را روی انتقاد از وضعیت فعلی و دولتهای گذشته متمرکز کرد.
این گزارش، برخی از مهمترین وعدههای او را بررسی کرده است.
پزشکیان، سیاست و معیشت
در حوزه اقتصادی، ترجیعبند وعدههای پزشکیان در برنامههای تبلیغاتی دوری از اقتصاد دستوری بود.
او گفت با کمک کارشناسان اقتصادی رابطه مالی بینالمللی جمهوری اسلامی را برقرار خواهد کرد؛ با این حال درباره راه برقراری مجدد این رابطه توضیح بیشتری نداد.
برجام-نامزد اصلاحطلبان وعده داد راجع به برجام با کمیسیون امنیت مجلس شورای اسلامی و شورای امنیت (احتمالا منظورش شورای عالی امنیت ملی بوده است) تا رسیدن به زبان مشترک صحبت خواهد کرد.
تحریم-پزشکیان در جریان تبلیغات انتخاباتی خود بارها اهمیت تحریمهای خارجی را تایید کرد.
با این حال او در دومین مناظره انتخاباتی دور دوم گفت: «هیچ وقت قرار نیست تمام تحریمها را لغو کنیم بلکه باید ببینیم ما چه میدهیم و آنها چه میدهند.»
افایتیاف-گره اصلی در رابطه مالی عادی جمهوری اسلامی با جهان، قرار گرفتن نام ایران در لیست سیاه گروه ویژه اقدام مالی پولشویی موسوم به «افایتیاف» است.
یکی از وعدههای اصلی پزشکیان، تلاش برای خروج از این لیست است. او راهکار خاصی برای خروج از این لیست ارائه نداد اما گفت: «افایتیاف مثل فیفا است. اگر قبولش نکنیم، نمیتوانیم وارد بازیهای بین المللی بشویم. بانکها به خاطر آن ما را بازی نمیدهند.»
مسعود پزشکیان در کنار اکبر هاشمی رفسنجانی
رشد اقتصادی- پزشکیان رشد اقتصادی هشت درصدی طبق برنامه توسعه را منوط به جذب سالانه ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی دانست. به گفته او این ۲۰۰ میلیارد دلار سالانه از طریق باز کرد مرزها و ایجاد ارتباط با دولتهای منطقه محقق خواهد شد.
آزادسازی نرخ ارز- به گفته نامزد جریان اصلاحات، دولت باید تنها به بخش دارو و کالاهای اساسی ارز دولتی پرداخت کند. به اعتقاد او، در سایر بخشها باید قیمت ارز بدون دخالت دولت و از سوی بازار کشف شود.
یارانه نقدی- پزشکیان که سال ۱۳۹۶ در دانشگاه علوم پزشکی قم گفته بود «یارانه ۴۵ هزار تومانی کمر کشور را خرد کرده»، در جریان مناظرات انتخاباتی گفتههای پیشین خود را تکذیب کرد.
او در جریان رقابتهای انتخاباتی درباره پرداخت یارانه نقدی به اینکه یارانهها باید با عدالت پرداخت شوند، بسنده کرد.
سیاست رابینهودی-پزشکیان درباره یارانههای نقدی موضع گیری صریحی نداشت و عدد مشخصی اعلام نکرد.
او گفتههای کلی و غیرقابل سنجشی درباره یارانه ها داشت؛ از جمله اینکه: «از پولدارها یارانه را خواهم گرفت و به کسانی که ندارند میدهم.»
بنزین-در دور دوم انتخابات، علی عبدالعلیزاده، رییس ستاد پزشکیان، رسما از افزایش قیمت بنزین حرف زد.
عبدالعلیزاده حتی به قیمت احتمالی هم اشاره کرد و گفت: «کارشناسان میگویند قیمت بنزین باید ۵۰ هزار تومان باشد؛ درست است؟»
خود پزشکیان هم افزایش قیمت را رد نکرد اما در مناظره ۱۱ تیر ۱۴۰۳ تاکید کرد «بدون رضایت مردم» این کار را نخواهد کرد.
خودرو-پزشکیان در دومین مناظره دور دوم انتخابات صراحتا گفت: «من واردات خودرو را آزاد میکنم.»
حقوق و دستمزد- نامزد مورد حمایت اصلاحطلبان با اشاره به عدم افزایش حقوق و دستمزد در دولتهای روحانی و رئیسی با نرخ تورم، تلویحا وعده افزایش حقوق و دستمزد با نرخ تورم را ارائه کرد.
کاهش مالیاتها-شخص پزشکیان در بازار شوش تهران وعده داد از اقشاری که تحت فشار هستند مالیات دریافت نکند.
علی طیبنیا، مشاور اقتصادی او هم وعده داد در دولت پزشکیان، سقف معافیت مالیاتی افزایش خواهد یافت.
استخدام-پزشکیان در تبلیغات انتخاباتی خود بارها به استخدام نیروهای همسو از نظر سیاسی انتقاد کرد. او تلویحا وعده داد در دولت او استخدامها «بر اساس شایستگی» خواهد بود «نه نزدیکی سیاسی» به او.
شفافیت-پزشکیان در دور اول انتخابات و در جمع اصلاحطلبان نسبت به رانت اطلاعاتی که بیشتر در بازار بورس موضوعیت دارد انتقاد کرد.
او ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ گفت: «اینکه یکی رانت اطلاعاتی دارد و دیگری فاقد چنین رانتی است به معنای بیعدالتی است. اطلاعات باید شفاف و آزاد باشد تا همه بتوانند از آن استفاده کنند.»
بورس-در تبلیغات انتخاباتی، پزشکیان وعده داد جلوی دخالت دولت در بورس را خواهد گرفت. او گفت ثبات را به بورس تهران باز میگرداند و کسری دولت را از بورس جبران نخواهد کرد.
مسکن-پزشکیان و رییس ستادش هر دو منتقد طرحهایی مثل ساخت مسکن مهر یا مسکن هستند. آنها هیچ طرح خاصی برای مسکن حمایتی ندارند و به جای آن معتقدند دولت نباید در این بازار ورود کند.
تورم-نهمین رییس دولت جمهوری اسلامی، در تبلیغات انتخاباتی مثل همه نامزدهای دیگر تاکید کرد که تورم باید کنترل شود.
او راهکار مشخصی برای کنترل تورم ارائه نکرد اما دلایل تورم فعلی را چاپ پول، کسری بودجه و ناترازی مالی دانست.
با این حساب او برای کنترل تورم باید سیاست جدیدی درباره این سه مورد در پیش بگیرد.
پزشکیان، سیاست و جامعه
یکی از مسائل محوری تبلیغات انتخاباتی، «حجاب اجباری» بود؛ موضوعی که به خصوص پس از وقایع سال ۱۴۰۱، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.
حجاب اجباری- در رقابتهای انتخاباتی، پزشکیان وعده صریحی درباره گشتهای ارشاد نداد اما اشارات و انتقادات غیرمستقیمی مطرح کرد.
او در شبکه ایکس، در پاسخ به هواداری که از او خواسته بود برای مقابله با «گشت ارشاد» تضمین دهد، نوشت تضمین میدهم تمام دولت در برابر «گشتهای اجباری» بایستد.
او «طرح نور» - طرح فراجا برای تشدید گشتهای ارشاد - را طرح سیاهی نامید و در یک برنامه تبلیغاتی گفت: «همه خانواده من با حجاب هستند. عروسها و خواهرهایم باحجاب و چادری هستند.»
با این حال او گفت که «با زور نمیتوان زنان را باحجاب کرد».
پزشکیان در یکی از مناظرات هم گفت: «اگر اشکالی هست، دختران و زنان ایران را ما تربیت کردیم. بهجای نقد خودمان به آنها میتازیم.»
سانسور- پزشکیان در حوزه فرهنگ، با اصل سانسور که در ادبیات جمهوری اسلامی آن را «ممیزی» مینامند مشکلی ندارد. او در سومین مناظره دور اول انتخابات گفت: «ممیزیها نباید سلیقهای باشد و باید شفاف و طبق قانون ممیزی انجام شود.»
هنر-در این بخش پزشکیان وعده داد موانعی که هنرمندان را به تولید آثار زیرزمینی کشانده، حذف کند.
او همچنین گفت اختیار را به خانه سینما و خانه تئاتر - دو تشکل غیر دولتی و صنفی این حوزهها - باز خواهد گرداند.
تصویری از گذشته مسعود پزشکیان
زنان-نامزد مورد حمایت اصلاحطلبان وعده داد نگاه برابر به زن و مرد را از دوره کودکی آموزش خواهد داد.
پزشکیان همچنین وعده داد لایحه تامین امنیت زنان را پیگیری خواهد کرد.
او گفت نگاه درجه دو به زنان - در اختصاص پست و مناصب دولتی - را حذف خواهد کرد.
پزشکیان آذر ماه سال ۱۳۹۳، در جریان یک برنامه تلویزیونی گفت پیش از اینکه حجاب اجباری در قوانین جمهوری اسلامی بیاید، او حجاب اجباری را در دانشگاههایی که حضور داشت، اجباری کرده بود.
این موضوع را شاهدان عینی که با او در دانشگاه تبریز همدوره بودند تایید کردهاند.
فیلترینگ- پزشکیان ضمن وعده توسعه زیرساختهای اینترنت در کشور گفت در برابر فیلترینگ و فیلترشکن خواهد ایستاد.
او در یک مناظره انتخاباتی با انتقاد از فروش فیلترشکن در ایران گفت که با رواج فیلترشکن، امکان رصد و تشخیص کاربران اینترنت و به تبع آن کنترل آنها از بین خواهد رفت.
نامزد اصلاحطلبان گفت در همه کشورهای دنیا در مواقع خاصی اینترنت بسته یا کنترل میشود اما به اعتقاد او در شرایط عادی، فیلترینگ باید کاهش یابد.
تبعیض آموزشی-پزشکیان در تبلیغات انتخاباتی خود منتقد پایین بودن کیفیت آموزشی در مدارس دولتی بود. او معتقد است ۷۰ درصد دانشآموزانی که در مدارس عادی درس میخوانند پایشان به دانشگاه نمیرسد زیرا این مدارس فاقد امکانات هستند.
اخراج دانشجویان و اساتید- او در یک تجمع انتخاباتی در ورزشگاه تختی تبریز گفت: «من از حقوق دختران، زنان، اساتید و دانشآموزان و دانشجویان دفاع میکنم و اجازه نمیدهم دانشجو و استاد را از دانشگاه اخراج کنند.»
پزشکیان در دهه ۸۰ در یکی از گفتوگوهای خود به سابقهاش در اجرای «انقلاب فرهنگی» نیز اشاره کرد و گفت انقلاب فرهنگی از دانشکده پزشکی دانشگاه تبریز و پس از اینکه «چپها را از دانشگاه بیرون انداختند» شروع شد.
او گفت: «انقلاب فرهنگی از دانشکده ما شروع شد ... چپیها جلسه ما را به هم زدند. ما دانشگاه را بستیم و آنها را بیرون ریختیم ....»
دریاچه ارومیه- پزشکیان هفتم تیر ماه صراحتا وعده داد که دریاچه ارومیه را نجات خواهد داد.
به نظر نمیرسد نهمین رییس دولت در جمهوری اسلامی راه سختی در پیش رو داشته باشد.
او مثل روسای جمهوری گذشته وعده خاصی نداده است که منتقدان بتوانند با استناد به آن، او را در آینده نقد کنند.
پزشکیان در تبلیغات، برای جذب آرا روی انتقاد از سه سال دولت رئیسی تمرکز کرد و مشخصا برنامه و وعدهای ارائه نداد.
وقتی که علی خامنهای، صبح جمعه ۱۵ تیرماه، از «افزایش شوق و علاقه مردم به رای دادن» گفت، برای بسیاری از کسانی که با شخصیت و روش و منش او آشنا هستند، مسجل شد که ولی فقیه و حلقه قدرت پیرامونش تصمیم قطعی خود را گرفتهاند تا شکست تحقیرآمیز هفته گذشته را به هر شکل ممکن جبران کنند.
خامنهای پس از انداختن رای خود، با لحنی یکسره متفاوت با زمان رای دادن در دور اول، گفت: «شنیدم که شوق و علاقه مردم بیشتر از قبل است؛ خدا کند اینجور باشد و اگر اینجور باشد خرسندکننده است.»
در طول سه دهه رهبری او، بسیاری از دستورات، مثل دستور توقیف فلهای مطبوعات در اردیبهشت ۱۳۷۹، به همین شکل داده شده است.
او که ناخرسندی خود از رای ندادن اکثریت مردم ایران را با سکوتی چهار روزه نشان داده بود، روز چهارشنبه اگرچه ناگزیر شد میزان مشارکت پایین مردم در انتخابات را بپذیرد، اما در کوششی آشکار برای روحیه دادن به هواداران خود که به روشنی دیده بودند اقلیت کوچکی از جامعه متنوع و متکثر ایران را تشکیل میدهند، گفت رای ندادن مردم ایران به معنای این نیست که آنها با نظام جمهوری اسلامی مخالف هستند.
جمهوری اسلامی در قلب و جعل واقعیت و دروغگویی، که در فقه شیعی تقیه و خدعه خوانده میشود، و بهویژه تقلب و سازماندهی انتخابات سابقهای طولانی دارد.
با این همه، بهکارگیری روشهایی مانند عددسازی و زیاد و کم کردن آرا در مجموع یا به سود یک نامزد، نیازمند زمینههایی است و انجام آن روز به روز، بهویژه بهدلیل سهولت ضبط و ثبت مستقل واقعیت، یعنی فیلمبرداری و عکاسی و بیان روایت شاهدان عینی از حوزههای رایگیری، دشوارتر میشود.
مردم ایران در روندی پیگیر، همزمان با گسترش اعتراضات سیاسی و مدنی در سالهای اخیر، در دو دوره انتخابات ریاست جمهوری و دو دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، حتی براساس آمار رسمی اما تایید نشده از سوی منابع مستقل، در شیبی نزولی از شرکت در انتخابات خودداری کردهاند تا آنجا که در دور اول انتخابات ۱۴۰۳ حتی براساس همین آمار، بیش از ۶۰ درصد واجدان حق رای، انتخابات در جمهوری اسلامی را نمایشی و فرمایشی خواندند و آن را تحریم کردند.
افزایش انسداد سیاسی، تشدید سرکوب گسترده مخالفان و معترضان با افزایش اعدامها و بازداشتها و محدودتر کردن آزادی بیان شهروندان در کنار ناکارآمدی همهجانبه و فساد فراگیری که به فروپاشیدن بنیانهای اقتصادی کشور، تورم و گرانی و بیکاری و در نتیجه روزانه شدن اعتراضات صنفی و معیشتی، بحران مشروعیت نظام را پررنگتر از هر زمان دیگر کرده است.
در چنین شرایطی بود که هسته مرکزی قدرت، با هدف افزایش میزان مشارکت مردم در انتخابات به اصلاحطلبان حکومتی، مجوز حضور در انتخابات را داد و نامزد آنها را برخلاف دوره قبل از صافی شورای نگهبان گذراند. تحقق هدف اعلام برگزاری انتخاباتی با مشارکتی بیش از سه دوره انتخابات قبلی، با کشیده شدن انتخاب جانشین ابراهیم رئیسی به دور دوم، بهویژه برای جبران شکست روز هشتم تیر بیش از پیش ضرورت یافت.
اصلاحطلبان حکومتی که دوری از قدرت و مواهب آن را بهسختی تحمل میکردند، در مقابل بی هیچ مشکلی، شروط هسته مرکزی قدرت را پذیرفتند و نماینده آنها، مسعود پزشکیان، در جریان مناظرههای تلویزیونی بارها و بارها بر این نکته تاکید کرد که خود سیاستی ندارد و هدفش صرفا اجرای دستورات و سیاستهای ابلاغشده از سوی علی خامنهای است.
پزشکیان در تبلیغات انتخاباتی خود بارها تاکید کرد که علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، خط قرمز اوست و حتی تا آنجا پیش رفت که در دانشگاه تهران خطاب به دانشجویان گفت: «اصلا من ذوب در او هستم و نباید به کسی که من به او اعتقاد دارم توهین کنید.»
همزمان، شماری از حامیان و مشاوران مسعود پزشکیان، مانند عباس عبدی، نیز بیپرده گفتند که هدف اصلی آنان نه پیروزی پزشکیان بلکه افزایش مشارکت مردم در پای صندوقهای رای است.
اصلاحطلبان با همان اسلحه همیشگی یعنی ترساندن مردم از رقیب به میدان آمدند و به جای آنکه بگویند نامزد مورد حمایت آنها با تعریفی که از خطوط قرمز و وظایف خود کرده، چه چیزی را و چگونه اصلاح خواهد کرد، صرفا مردم را از رقبای اصولگرا ترساندند، حال آنکه در عمل پس از اعتراف علنی و داوطلبانه آنها به سرسپردگی کامل به رهبر جمهوری اسلامی، مرز متمایزکنندهای باقی نمانده است که آنها را از جناح دیگر در جمهوری اسلامی جدا و قابل شناسایی کند.
به سخن دیگر، همانطور که اصلاحطلبان حکومتی درباره رقبای اصولگرای خود میگویند که با استفاده از راهبرد النصر بالرعب یا پیروزی از راه دهشتافکنی و ترسآفرینی به دنبال کسب و حفظ قدرت هستند، خود نیز دقیقا از همین راهبرد استفاده کردهاند تا با ترساندن مردم از رقیب، رای آنان را به دست آورند.
با وجود این، بهنظر نمیرسد که این اقدامات تاثیری قابل توجه بر نظر کسانی گذاشته باشد که دور اول انتخابات را تحریم کرده بودند. شواهد و اسناد، از عکسها، ویدیوها و روایت شاهدان عینی و شهروندان از حوزههای رایگیری گرفته تا نحوه شمارش و اعلام خبر میزان مشارکت و آرای سعید جلیلی و مسعود پزشکیان، آمارهای اعلامشده در این زمینه را بهطور جدی زیر سوال میبرد.
مردم ایران، در دهههای گذشته خود شاهدان بیواسطه انتخاباتی با نرخ مشارکتهای متفاوت بودهاند و معیارهایی عینی در اختیار دارند که به این پرسشها، به رغم تبلیغات منسجم و یکپارچه هر دو جناح درباره میزان مشارکت ۵۰ درصدی، پاسخ دهند.
اگر گذشته و تاریخ جمهوری اسلامی، مبنایی برای پیشبینی آینده آن باشد باید گفت شادمانی شمار وسیعی از کسانی که به پزشکیان رای دادهاند چندان طول نخواهد کشید و با تداوم رویکردها و سیاستهای اصلی جمهوری اسلامی، موج اظهار پشیمانی از دادن این رای بهزودی آغاز خواهد شد.
کمک همهجانبه اصلاحطلبان برای حفظ وضع موجودی که اکثریت شهروندان از آن ناراضی هستند، و تلاش آنها برای دوگانهسازی جعلی بین دو جناح یا نامزدهای آنان از همین امروز به پایان میرسد و بار دیگر، دوگانه حقیقی ملت ایران- جمهوری اسلامی مبنا و محور مرزبندیها، تحولات و رخدادهای آینده خواهد بود.
زینب جلالیان، قدیمیترین زندانی سیاسی زن در ایران، در هفدهمین سال از حکم حبس ابد خود بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در زندان یزد بهسر میبرد.
سایت حقوق بشری هرانا با اعلام این خبر نوشت که او با وجود مشکلات جسمانی متعدد از رسیدگی پزشکی مناسب و حق اعزام به بیمارستان محروم مانده است.
هرانا در گزارشی که جمعه ۱۵ تیرماه منتشر کرد نوشت که جلالیان به بیماری ناخنک چشم و بیماریهای کلیوی و گوارشی مبتلاست و چندی پیش به دلیل درد در ناحیه پهلوی سمت راست به بهداری زندان منتقل شد و پس از معاینه از سوی پزشک زندان درمان تخصصی نگرفت و به بند بازگردانده شد.
بنابر این گزارش، این زندانی سیاسی کُرد با وجود نیاز به اعزام به بیمارستان و دریافت رسیدگی تخصصی پزشکی، با ممانعت مسئولان زندان مواجه شد و از اعزام برای درمان محروم مانده است.
زینب جلالیان هفتم اسفند سال ۱۳۸۶ بازداشت و در سال ۱۳۸۸ به اتهام «محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک» از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد که در سال ۱۳۹۰ با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد.
جلالیان در این سالها بارها با رد اتهام مطرح شده علیه خود اعلام کرده که در زمان بازداشت به شیوههایی چون شلاق زدن به کف پا، مشت به شکم، کوبیدن سر به دیوار و تهدید به تجاوز، مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.
پیش از این برخی نهادهای مدافع حقوق بشر، شرح شکنجههای او برای اعتراف را منتشر کردهاند.
جلالیان در نزدیک به ۱۷ سال گذشته بدون مرخصی در زندان به سر میبرد و با وجود مشکلات جسمی از جمله بیماری چشم، ناراحتی کلیه و بیماری آسم، بارها بین زندانهای خوی، قرچک ورامین، اوین، کرمان، دیزلآباد کرمانشاه و یزد جابهجا و تبعید شده است.
او در اسفندماه ۱۴۰۲ در متنی از زندان یزد خطاب به مردم درباره انتخابات مجلس شورای اسلامی نوشت: «من به خاطر شما پشت میلههای زندان میمانم و شما هم به خاطر من فقط یک روز در خانههای خود بمانید و در این انتخابات فرمایشی شرکت نکنید.»
در سالهای گذشته گزارشهای متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی در ایران و زیر پا گذاشته شدن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسئولان زندانها منتشر شده است.
در این سالها زندانیان سیاسی زیادی از جمله ساسان نیکنفس، بهنام محجوبی، بکتاش آبتین و جواد روحی، جان خود را در زندان از دست دادند.
جمهوری اسلامی هیچ مسئولیتی در قبال مرگ این افراد که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی بوده، نپذیرفته است.
برخی تولیدکنندگان گوشی موبایل در ایران از احتمال ممنوعیت کامل واردات تلفن همراه به کشور طی سالهای آینده، با هدف حمایت از تولیدات داخلی خبر دادند.
جواد شریفی، مدیر یکی از شرکتهای تولیدکننده تلفن همراه در گفتوگو با وبسایت زومیت گفت در حال حاضر تولید گوشی در ایران با وجود معافیتهای دولتی صرفه چندانی نسبت به واردات ندارد.
شریفی دلیل ورود شرکتهای مختلف را به عرصه تولید با وجود عدم صرفه اقتصادی، محدودیتهای اعمال شده برای تخصیص ارز و احتمال ممنوعیت کامل واردات تلفن همراه به کشور عنوان کرد.
به گفته او، در حال حاضر واردات گوشی به ایران محدود شده و دولت به مرور اجازه واردات گوشیهای خارجی را نداده یا این گوشیها را ثبت نخواهد کرد.
این تولیدکننده پیشبینی کرد ممنوعیت کامل واردات تلفن همراه به ایران ممکن است در سه تا چهار سال آینده روی دهد.
همزمان حسین جلیلیان، مدیر تولید یکی دیگر از برندهای موبایل داخلی تاکید کرد برنامه دولت برای بومیسازی گوشیهای تلفن همراه و ممنوعیت واردات گوشیهای دارای صفحه کلید، بسیاری از شرکتها را وارد عرصه تولید کرده است.
وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) در دی ماه ۱۴۰۲ با اعمال محدودیتی، واردات تلفن هوشمند از سوی واردکنندگان کشور را به دریافت نامه نمایندگی رسمی از شرکتهای اصلی تولید کننده موبایل مشروط کرد.
فعالان حوزه موبایل کشور این طرح را نوعی انحصار برای برخی واردکنندگان خاص و رونق اجباری بازار گوشیهای ساخت ایران به واسطه عدم تامین نیاز بازار توصیف کردند.
در ادامه طرحهای محدودیتزا، ستاد تسهیل و رفع موانع تولید وزارت صمت نیز در فروردین ۱۴۰۳ با ابلاغ مصوبهای از دفتر صنایع لوازم خانگی و اداری خواست تا در زمینه جلوگیری از واردات گوشیهای دکمهدار به ایران برنامهریزی کند.
این ممنوعیت مانند بسیاری از محدودیتهای وارداتی، به بهانه «حمایت از واحدهای تولیدکننده تلفن همراه» در کشور تصویب شد.
در سال ۱۴۰۱ یکی از شرکتهای تولیدکننده موبایل داخلی به دستور محمدامین آقامیری، معاون وقت فنآوری و نوآوری وزارت ارتباطات و فنآوری اطلاعات و رییس فعلی مرکز ملی فضای مجازی، ۱۵۰ میلیارد تومان وام کمبهره دریافت کرد.
آقامیری در متن نامه دستور خود با اشاره به سند معماری شبکه ملی اطلاعات، هدف از پرداخت این وام را «کسب حداقل ۲۰ درصد از سهم بازار گوشی تلفن همراه هوشمند با سیستمعامل داخلی توسط تولیدکنندگان داخلی» عنوان کرده بود.
پیش از این عیسی زارعپور، وزیر ارتباطات دولت ابراهیم رئیسی هم از برنامه دولت برای تولید یک میلیون گوشی اقتصادی زیر ۱۰۰ دلار در ایران خبر داده بود.
دولت جمهوری اسلامی پس از انتقاد علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، نسبت به واردات «گوشی لوکس آمریکایی» آیفون، تلفنهای هوشمند با برند اپل را در فهرست کالاهای غیرضروری قرار داد و واردات آن را ممنوع کرد.
در حال حاضر امکان ثبت شدن و استفاده عادی از هیچ یک از مدلهای جدید آیفون در ایران وجود ندارد.
همزمان با برگزاری دور دوم انتخابات زودهنگام ریاستجمهوری در روز جمعه ۱۵ تیر، شماری از فعالان مدنی و سیاسی و خانوادههای دادخواه، بر نمایشی بودن انتخابات در جمهوری اسلامی پافشاری و بر تحریم آن تاکید کردند. بیش از ۱۰۰ زندانی سیاسی در زندان اوین حاضر به شرکت در انتخابات نشدند.
مهدی محمودیان، زندانی سابق سیاسی، در حساب ایکس خود نوشت که صندوقهای رای به زندان اوین برده شد و مجددا بیش از ۱۰۰ زندانی سیاسی حاضر به شرکت در این «مناسک غیر آزاد و غیر عادلانه» نشدند و بر آرمانهای آزادیخواهانه خود ایستاند.
مصطفی تاجزاده، عبدالله مومنی، محمد نجفی، علیرضا بهشتی شیرازی، رضا شهابی، رسول بداقی، قربان بهزادیاننژاد، روحالله نخعی، امیرسالار داودی، نرگس محمدی، فائزه هاشمی، ویدا ربانی، سپیده قلیان، گلرخ ایرایی و مریم یحیوی، از جمله زندانیان سیاسی هستند که انتخابات را تحریم کردند.
بر اساس اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، زندانیان سیاسی زندان قزلحصار کرج هم دور دوم انتخابات ریاست جمهوری را تحریم کرده و حاضر به رای دادن نشدند.
زندانیان سیاسی محبوس در زندانهای اوین و قزلحصار در دور اول انتخابات نیز حاضر به رای دادن نشدند و انتخابات را تحریم کردند.
دور نخست انتخابات چهاردهمین دوره ریاستجمهوری طبق آمارهای اعلام شده از سوی حکومت با مشارکت نکردن ۶۰ درصد ایرانیان واجد شرایط رای دادن، روز هشتم تیر برگزار شد و این رقابت میان مسعود پزشکیان و سعید جلیلی، به دور دوم کشیده شد.
با آغاز رایگیری برای تعیین جانشین ابراهیم رئیسی، علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، هنگام رای دادن گفت: «شنیدم که شوق و علاقه مردم بیشتر از قبل است؛ خدا کند اینجور باشد و اگر اینجور باشد خرسند کننده است.»
تاکید خانوادههای دادخواه بر تحریم انتخابات
شماری از خانوادههای دادخواه از رای دادن در انتخابات با عنوان «انگشت زدن در خون کشتهشدگان» یاد کردند.
فاطمه خواهر جواد حیدری، مهدی برادر آمنه شهبازیفرد، علیرضا برادر عباس شفیعی، هستی و یزدان، خواهر و برادر عرفان خزایی، مرضیه خواهر ابوالفضل آدینهزاده، فرهاد برادر فریدون محمودی، محمد پسرخاله مجید کاظمی، صبا عمه پویا بختیاری و سعید برادر نوید افکاری، شماری از خانوادههای دادخواه هستند که تصویر و متنی مشترک منتشر کردند.
الهام اسعدزاده، خواهر امیرجواد اسعدزاده، معترض کشتهشده خیزش انقلابی در مشهد، با انتشار تصویری از برادرش و «مسجد امیرالمومنین مشهد»، محل کشته شدن او، نوشت: «این مسجد امیرالمومنین است. جایی که توی زیرزمینش اینقدر برادرم ضرب و شتم شد که استخونهای بدنش تکهتکه شد و جلوی چشم روحانیاش، بدن بیجان برادرم را از آن خارج کردند.»
این خواهر دادخواه در ادامه نوشت: «این مسجد که قدم به قدمش آلوده به خون است، امروز شعبه اخذ رای شده. ننگ بر ما اگر لحظهای منافعمان بر فکر جوانهایی که ظالمانه برای آزادی از دست دادیم، غالب شود. ننگ بر پایی که قدم به این مسجد بگذارد.»
میلاد محمدی، برادر شهریار محمدی نیز که در جریان خیزش مهسا با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی جان خود را از دست داد، با انتشار ویدیویی در حساب ایکس خود نوشت: «روز آزادی نزدیک است. هیچ دیکتاتوری تا "سر" نمانده و نمیماند.»
قدرت و مقاومت خود را به هیچ جریانی تنفیذ نکنید
صدرا عبدالهی، فعال مدنی و نویسنده نیز در یادداشتی در حساب اینستاگرام خود نوشت: «شاید این انتخابات آخرین انتخابات جمهوری اسلامی و آخرین "نه" مردم معترض نباشد اما قطعا تداوم تاکتیک "نه" در انتخاباتها به عنوان مبارزه و اعتراض مدنی نخواهد توانست این مبارزه را در برابر جمهوری اسلامی به پیروزی برساند.»
این فعال مدنی تاکید کرد که پیروزی واقعی مردم و نیروهای مترقی «با اتحادی استراتژیک و اتخاذ تاکتیکهای جدید و پویا» محقق خواهد شد.
عبدالهی با طرح این پرسش که چرا بخش اپوزسیون و منتقد حاضر در انتخابات ۴۰ درصدی جمهوری اسلامی، با وجود استراتژی مسلط و مشخص رهبری جمهوری اسلامی در اداره کشور، همواره با یک تاکتیک مشخص (مشارکت) پروژه مطالبهگری را دنبال میکنند، نوشت: «آیا آنها نمیدانند توان و امکانات لازم برای پیگیری محصول ناشی از حضور مطالبهگرانه خود را از حکومت ندارند؟»
زینب رحیمی، خبرنگار، با اشاره به تهدیدهای امنیتی علیه خود در رسانه اجتماعی ایکس نوشت: «اجازه بدهید انتخاباتتان تمام بشود بعد تماسهای "پرایوت نامبر"تان را شروع کنید. پس حالا فرصت را مغتنم شمرده و میگویم رای بی رای.»
آرش صادقی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق هم با انتشار متنی در حساب ایکس خود خطاب به مردم نوشت: «قدرت و مقاومت شما برای تحقق حقوق و اهداف انسانیتان کافیست. این قدرت را به هیچ جریانی تنفیذ نکنید.»
روز پنجشنبه ۱۴ تیر ماه نیز شماری از چهرههای مدنی، دادخواهان، زندانیان سیاسی کنونی و سابق، معلمان و وکلای دادگستری، بر ضرورت تحریم انتخابات نمایشی پافشاری کردند.
در هفتههای گذشته دهها تن از اعضای خانوادههای شهروندانی که در طی بیش از چهار دهه اخیر به دست جمهوری اسلامی کشته شدند با انتشار مطالبی، انتخابات ریاستجمهوری را سیرک و نمایش خواندند و گفتند در آن مشارکت نخواهند کرد.
از سوی دیگر تصویر رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهد یکی از شهروندان همزمان با برگزاری دور دوم انتخابات ریاستجمهوری در ایران، پارچهنوشتهای را که بر آن نوشته شده «رای ما سرنگونی»، از روی پلی در یکی از اتوبانهای تهران آویزان کرده است.
تاکید شهروندان بر تحریم انتخابات
شماری از شهروندان با ارسال پیامهایی به ایراناینترنشنال و نیز در رسانههای اجتماعی، بر تحریم انتخابات ریاستجمهوری در دور دوم مانند دور نخست آن تاکید کردند.
یکی از مخاطبان با ارسال پیامی صوتی درباره انتخابات ریاستجمهوری گفت: «کدام آدم عاقلی به رژیمی رای میدهد که پس از پایان انتخابات به چشم مردم گلوله ساچمهای میزند و فرزندان مردم را ناپدیدسازی قهری میکند؟»
مخاطب دیگری با ارسال پیامی صوتی به ایراناینترنشنال در مورد ابراز مخالفت با جمهوری اسلامی گفت: «من رای ندادم. رای هم نمیدهم و ۱۰۰ درصد هم مخالف نظام هستم. اگر روش دیگری هم برای اعلام مخالفت است، بگویید من همان روش را هم انجام میدهم. رای ندادن یعنی مخالفت با نظام.»
هشدار درباره موج جدید اعدامها پس از انتخابات
سازمان حقوق بشر ایران، روز پنجشنبه ۱۴ تیر با انتشار گزارشی جدید از وضعیت حقوق بشر در ایران از ۲۴۹ مورد اعدام طی شش ماه گذشته خبر داد و در مورد تشدید اجرای احکام اعدام در روزهای پس از انتخابات ریاست جمهوری هشدار داد.
محمود امیری مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، به مخاطبان و جامعه جهانی در خصوص موج اعدامهای پیش رو هشدار داد و از آنها خواست که «از حالا برای مقابله و واکنش مناسب به موج احتمالی اعدامها آماده شوند».