طاهره بهرستاقی، مادر گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی، در یادداشتی با یادآوری آغاز دومین سال حبس دخترش نوشت: «اوایل تابستان ۱۴۰۱ دخترم از زندان آزاد شد. تازه قلبم آرام شده بود اما همه چیز خراب شد. در ابتدای مهر گلرخ را در خانه‌اش دستگیر کردند و رفت که رفت. سه ماه هم رنگ آرامش ندید.»