انتقال بهاره هدایت به بیمارستان در حالی است که درخواستها از او برای شکستن اعتصاب غذایش با وجود تاکید این فعال سیاسی زندانی بر مسیری که انتخاب کرده، ادامه دارد. از جمله این درخواستها، نامه بیش از ۲۰۰ هنرمند، روزنامهنگار و فعال مدنی به بهاره هدایت است که در آن خواستار پایان دادن به اعتصاب غذایش در زندان اوین شدهاند.
در این نامه آمده است: «ما جمعی از سینماگران، روزنامهنگاران، خانوادههای دادخواه، فعالان مدنی و مردم ایران، تجدید عهدت با وجدان عمومی و جنبش مهسا را ارج میگذاریم. جامعه ایران و خانوادههای دادخواه، به تن سالم و روح استوار و آزادیخواهت در مسیر عدالت نیاز دارند.»
ترانه علیدوستی، مانی حقیقی، رخشان بنیاعتماد، جعفر پناهی، محمد رسولاف، مجتبا میرتهماسب، حمید پورآذری، محسن امیریوسفی، صنم حقیقی، شیرین برقنورد، مهوش شیخالاسلامی، مریم پالیزبان، آتنا کامل، غنچه قوامی، صبا شعردوست، نازنین خسروانی، لیلا ارشد، محسن عبدالوهاب، هانی نیرو، مجید برزگر، مینا اکبری، نوشین جعفری، ریحانه طباطبایی و خانوادههای امیرارشد تاجمیر، سعید زینالی و مصطفی کریمبیگی از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
عبدالله مومنی، فعال سیاسی و زندانی پیشین هم با اشاره به نگرانیها درباره وضعیت جسمی هدایت، از او خواست تا به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
هدایت عصر روز ۹ شهریور اعتصاب غذای خود را در اعتراض به مرگ مشکوک جواد روحی در زندان، درخواست برای آزادی الهه محمدی و نیلوفر حامدی، دو خبرنگار زندانی و نیز حمایت از یک سال «مقاومت بیامان زنان آزادیخواه» ایران آغاز کرد.
در روزهای گذشته ۷۰ فعال دانشجویی سابق و فعلی و نیز خانواده روحی با انتشار متنی خطاب به هدایت، از او خواستند به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
هدایت در واکنش به این درخواستها نامهای از اوین منتشر کرد و در آن گفت: «نگران من نباشید. نگران ایران باشید.»
دو روز بعد از انتشار این نامه، زهرا مینویی، وکیل بهاره هدایت خبر داد که او پس از ۱۰ روز اعتصاب غذا، هشت کیلوگرم کاهش وزن داشته و اکنون دچار ضعف شدید و تپش قلب است.
پس از سخنان وکیل هدایت، درخواست چهرههای سیاسی و مدنی از او برای پایان دادن به اعتصاب غذایش ادامه پیدا کرد.
از جمله عبدالله مومنی در حسابهای کاربری خود در شبکههای اجتماعی با ابراز نگرانی درباره وضعیت هدایت، خطاب به او نوشت: «حضورت و فریاد رسایت، امیدی برای جنبش "زن زندگی آزادی"ست که در برابر تاریکاندیشان چراغ زندگی را افروخته است.»
این فعال سیاسی زندانی تاکید کرد اعتصاب غذای او در برابر «ناحقیقتهایی» که حکومت قصد دارد با زور و زنجیر به جای حقیقت قالب کند، «ناچیز» است و در عین حال خطاب به کسانی که خواهان شکستن اعتصاب غذایش شدند، افزود جان و آزادیاش وقتی مهم است که بتواند ذیل «وجدان عمومی جامعه» به تحقق اراده براندازی جمهوری اسلامی اضافه کند.
بهاره هدایت، کنشگر ۴۲ ساله که فعالیت سیاسیاش را با خط فکری اصلاحطلبی از اوایل دهه ۸۰ شمسی شروع کرد و تاکنون سالها زندان از جمله هفت سال حبس بعد از اعتراضها به نتایج انتخابات سال ۱۳۸۸ را تحمل کرده، جزو معدود فعالان سیاسی در داخل ایران است که حالا به شکلی علنی از براندازی جمهوری اسلامی صحبت میکند و خواستار آن است.