بهاره هدایت، زندانی سیاسی، در نهمین روز اعتصاب غذای خود در زندان اوین، در نامه‌ای از مردم خواست به جای او، نگران «ایران» باشند. این فعال دانشجویی سابق در این نامه بار دیگر بر خواسته خود مبنی بر سرنگونی جمهوری اسلامی تاکید کرد.
هدایت عصر روز ۹ شهریور اعتصاب غذای خود را در اعتراض به مرگ مشکوک جواد روحی در زندان، درخواست برای آزادی الهه محمدی و نیلوفر حامدی -دو خبرنگار زندانی- و نیز حمایت از یک سال «مقاومت بی‌امان زنان آزادی‌خواه» ایران آغاز کرد.
در روزهای گذشته ۷۰ فعال دانشجویی سابق و فعلی و نیز خانواده روحی با انتشار متنی خطاب به هدایت، از او خواستند به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
هدایت در واکنش به این درخواست‌ها نامه‌ای از اوین منتشر کرده که نسخه‌ای از آن به دست ایران اینترنشنال رسیده و در آن گفته: «نگران من نباشید؛ نگران ایران باشید.»
او اعتصاب غذای خود را به مثابه «تجدید عهدی» با وجدان عمومی ایرانیان برای آزادی، خیزش انقلابی ایرانیان در پی کشته شدن مهسا ژینا امینی و نیز احترام به خانواده‌های دادخواه و رنجوری‌شان از سرکوب روزهای اخیر خواند.
اشاره هدایت به موج بازداشت دست‌کم ۲۱ تن از اعضای خانواده‌های کشته‌شدگان از سوی حکومت طی یک ماه گذشته و در آستانه نخستین سالگرد قتل حکومتی مهسا ژینا امینی است.
این فعال سیاسی زندانی تاکید کرد که اعتصاب غذای او در برابر «ناحقیقت‌هایی» که حکومت قصد دارد با زور و زنجیر به جای حقیقت قالب کند، «ناچیز» است و در عین‌حال خطاب به کسانی که خواهان شکستن اعتصاب غذایش شدند، افزود جان و آزادی‌اش وقتی مهم است که بتواند ذیل «وجدان عمومی جامعه» به تحقق اراده براندازی جمهوری اسلامی اضافه کند.
روز ۱۷ شهریور خانواده جواد روحی با انتشار متنی خطاب به بهاره هدایت نوشتند وجودش برای ملت ایران ضروری است و از او خواستند تا به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
جواد روحی از معترضان بازداشتی خیزش انقلابی بود که سال گذشته در دادگاه انقلاب مازندران به سه بار اعدام محکوم شد اما حکم او بعدتر از سوی دیوان عالی کشور لغو شد.
روحی درحالی‌که در زندان منتظر برپایی دادگاه تجدیدنظر خود بود، به شکلی مشکوک جان باخت.
علاوه بر خانواده او، روز جمعه همچنین بیش از ۷۰ فعال دانشجویی سابق و فعلی دانشگاه‌های ایران هم با انتشار نامه‌ای درباره اعتصاب غذای هدایت ابراز نگرانی کرده و گفتند هیچ مبارزه اصیلی بدون اهمیت دادن به جان شهروندان، نمی‌تواند پایدار باشد.
با این‌حال هدایت از آنان خواست به‌جای نگرانی برای او «نگران ایران» باشند و تاکید کرد که جمهوری اسلامی رفتنی است، اما رفتنش به «کنش سیاسی اندیشیده و مبتنی بر وجدان» وابسته است.
او درحالی بر «وجدان جمعی» تاکید کرده که در نامه پیشین خود مبنی بر آغاز اعتصاب غذا نیز این عبارت را کلیدواژه اصلی اقدام خود معرفی کرده بود.
بهاره هدایت، کنشگر ۴۲ ساله که فعالیت سیاسی خود را با خط فکری اصلاح‌طلبی از اوایل دهه ۸۰ شمسی شروع کرد و تاکنون سال‌ها زندان از جمله هفت سال حبس بعد از اعتراض‌ها به نتایج انتخابات سال ۱۳۸۸ را تحمل کرده، جزو معدود فعالان سیاسی در داخل ایران است که حالا به شکل علنی از براندازی جمهوری اسلامی صحبت می‌کند و خواستار آن است.
او در جریان خیزش انقلابی ایرانیان، در ۱۱ مهرماه در تهران بازداشت شد و بیم آن می‌رود که نوشتن و انتشار این نامه‌ها در مخالفت علنی با جمهوری اسلامی به اتهامات و مدت حبس او اضافه کند.
هدایت پیشتر و در اواخر خرداد جاری هم درباره اختلاف اپوزیسیون به ویژه در خارج از کشور و ضربه آن به جریان خیزش انقلابی هشدار داده و گفته بود این نزاع به سرخوردگی در مردم دامن خواهد زد.
او در پایان نامه جدید خود وفاداری به وجدان جمعی را نه «اندرزی اخلاقی» یا راه‌حل مشکلات پیچیده اپوزیسیون، بلکه از جمله نیازهای سیاسی برای تحقق براندازی و نجات ایران از منجلاب حکومت تمامیت‌خواه دینی دانست.
هدایت اکنون برای تحمل چهار سال حکم حبس به‌دلیل اعتراض به سرنگونی هواپیمای اوکراینی از سوی سپاه پاسداران، در زندان اوین محبوس است.
