فریبا بلوچ: خانوادهام را برای فعالیتم گروگان گرفتند و میگویند «حذف» تو در لندن راحت است
فریبا بلوچ، فعال حقوق بشر، به ایراناینترنشنال گفت وزارت اطلاعات بیش از پنج روز است برادر و فرزندش را «گروگان» گرفته و اعلام کرده تا این کنشگر در لندن از فعالیتش دست برندارد، به بازداشت آنها ادامه میدهد. وزارت اطلاعات همچنین گفته «حذف» این کنشگر در لندن برایش راحت است.
فریبا بلوچ به ایراناینترنشنال گفت: «ماموران وزارت اطلاعات به خانوادهام گفتهاند برای آنها حذف کردن من در لندن کاری ندارد، همانگونه که پیشتر نیز در مورد بقیه این کار را کردهایم، با او نیز همین کار را میکنیم.»
این فعال حقوق بشر گفت ماموران امنیتی علاوه بر بازداشت بدون اتهام دو عضو خانوادهاش، سایر اعضای خانواده او را نیز طی پنج روز گذشته به صورت مداوم تحت فشار گذاشتهاند. او گفت خانواده او پیشتر نیز تحت فشار و بازجویی قرار گرفته بودند و برادرش نیز از کار اخراج شده بود.
او خاطرنشان کرد: ماموران امنیتی برای بازداشت این دو نوجوان ورودی ایرانشهر را از ساعت شش عصر به وقت محلی بسته بودند، گویی که میخواهند یک گروه تروریستی را بگیرند.
فریبا بلوچ گفت: «وزارت اطلاعات تاکید کرده تا برای پایان فعالیتهایم تعهد کتبی ندهم و خود را پشیمان و ناقصالعقل نخوانم، برادر و فرزندم در زندان خواهند ماند، اما من اعلام میکنم که اصلا از راه خود پشیمان نیستم و از آن برنمیگردم زیرا میدانم اکنون هزاران دختر بلوچ دیگر نیز سربرآوردهاند.»
او تاکید کرد: «صدای دختران بلوچ دیگر خاموش نخواهد شد. مطمئنم که جمهوری اسلامی میداند که زنان مبارز برایش بسیار هزینهآورتر هستند و میداند که نابودیش به دست زنان ایرانی خواهد بود.»
ندا الناشف، معاون کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، در گزارشی به شورای حقوق بشر این سازمان نوشت از زمان آغاز اعتراضات کنونی در ایران، احترام به حقوق بشر در این کشور به شدت افول کرده و از گزارشها درباره شکنجه زندانیان و افزایش چشمگیر موارد اعدام ابراز نگرانی جدی کرد.
این گزارش با اشاره به اینکه دستکم ۴۴ کودک، از جمله ۱۰ دختر، در میان کشتهشدگان اعتراضات ایران بودند، گفت بیشترین آمار معترضان کشتهشده در سیستان و بلوچستان بود که ۱۰ نفر آنها کودک بودند. حدود ۲۰ هزار نفر نیز در این اعتراضات بازداشت شدند.
معاون کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل گفت: اتهامهای متعددی درباره اقدام نیروهای امنیتی در شکنجه و بدرفتاری افراد بازداشت شده با هدف گرفتن اعترافهای اجباری و نیز اعمال خشونت جنسی علیه زنان، مردان و کودکان به ویژه در بازداشت مطرح شده است.
این گزارش همچنین از شرایط بد زندانهای ایران به ویژه خودداری زندانها از ارائه خدمات درمانی، اوضاع وخیم بهداشتی، آلودگی آب شرب و جمعیت بیش از حد زندانیان ابراز نگرانی کرد.
الناشف با ابراز نگرانی جدی از افزایش چشمگیر اعدام در ایران گفت: در سال ۲۰۲۲ در ایران ۵۸۲ نفر اعدام شدند که این میزان نسبت به سال پیش از آن، افزایشی ۷۵ درصدی را نشان میدهد. سه کودک در میان اعدامشدگان سال گذشته در ایران بودند و ۲۵۶ نفر نیز با اتهامهای مربوط به مواد مخدر اعدام شدند.
این گزارش با اشاره به حملههای شیمیایی به مدرسههای دخترانه خاطرنشان کرد: از ۱۱ اسفند ماه گذشته بیش از هزار دانشآموز که بیشتر آنها دختر بودند، در نتیجه مسمومسازی مشکوک در ۹۱ مدرسه در ۲۰ استان، دچار مسمویت شدند، اما مقامهای ایران درباره این حوادث توضیحهای ضد و نقیضی ارائه کردهاند.
با این حال، علی بحرینی، نماینده دائم جمهوری اسلامی در مقر سازمان ملل در ژنو، گزارش معاون کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر در ایران را رد کرد و آن را کاملا غیردقیق خواند.
جمهوری اسلامی تاکنون هفت معترض خیزش انقلابی را اعدام کرده و به تازگی شعبه یک دیوان عالی کشور، حکم اعدام محمد قبادلو یک معترض دیگر را تایید کرده است.
عفو بینالملل اعلام کرده که علاوه بر معترضان اعدامشده، دستکم هفت معترض دیگر محکوم به اعدام شدهاند و دهها نفر دیگر در معرض خطر صدور چنین حکمی هستند.
در حالی که اعدام تعدادی از معترضان خیزش سراسری، موجی از محکومیتهای داخلی و بینالمللی را برانگیخته و همچنین سازمانهای بینالمللی خواستار توقف روند اعدامها شدهاند، غلامحسین محسنی اژهای، رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی، روز چهارشنبه دهم خرداد بر تداوم این اعدامها تاکید کرد.
اژهای گفت: «آنها که به واسطه اعمال و جنایتهایشان طبق قانون باید اعدام میشدند یا باید اعدام شوند، بدون مجامله و البته در عین رعایت کامل موازین قانونی و عدل و انصاف، حکمشان اجرا شده یا خواهد شد.»
به گزارش مهسا مرتضوی، خبرنگار ایراناینترنشنال، شورای شهر اتاوا، پایتخت کانادا، با همکاری جامعه ایرانی و یهودی این شهر، در خیابانی که سفارت پیشین جمهوری اسلامی در آن قرار دارد، تابلویی نمادین با نام «مهسا ژینا امینی» را برای مدت یک سال در کنار تابلوی نام اصلی این خیابان نصب کرد.
در مراسم نصب تابلوی نام مهسا ژینا امینی در این خیابان، برخی مقامهای کانادایی، از جمله علی احساسی نماینده پارلمان فدرال، و گلدی قمری، عضو پارلمان استان انتاریو، حضور داشتند.
حمایتها از دانشجویان دانشگاه هنر ادامه دارد. علاوه بر فارغالتحصیلان این دانشگاه و چند مرکز آموزش عالی، هنرمندان و شمار زیادی از کاربران شبکههای اجتماعی هم با هشتگ «نه» و تصویرسازی این کلمه که برگرفته از بیانیه اعتراضی دانشجویان دانشگاه هنر است، با آنان اعلام همبستگی کردند.
تحصن شماری از دانشجویان دانشگاه هنر تهران در اعتراض به اعلام اجباری بودن پوشش مقنعه از روز ۲۴ خرداد آغاز شد و با وجود حضور مقامهای امنیتی و ماموران یگان ویژه در پردیس باغ ملی و بازداشت دستکم ۱۰دانشجو در روز شنبه ۲۷ خرداد، این مقاومت و اعتراض دانشجویی ادامه پیدا کرد.
فردای آن روز، دانشجویان معترض بیانیهای با جملهای اثرگذار منتشر کرده و خطاب به حکومت گفتند: «ما با شما هیچ حرفی نداریم الا یک کلمه: نه!»
شماری از هنرمندان با کلمه کلیدی این بیانیه یعنی «نه»، تصویرسازی و بارها این جمله از دانشجویان معترض دانشگاه هنر را بازنشر کردند.
هنچنین در روزهای گذشته بیانیههایی از سوی دانشجویان دانشگاههای فردوسی مشهد، فارابی، سهند تبریز، اصفهان، هنر اصفهان، علامه، علم و صنعت، الزهرا، تهران، بهشتی، فنی حرفهای انقلاب اسلامی، هنر و معماری پارس، سوره، زنجان، علوم پزشکی و آزاد زنجان، آزاد شهر قدس، علوم توانبخشی و خواجه نصیر در حمایت از دانشجویان معترض دانشگاه هنر تهران منتشر شد.
دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی زنجان، دانشگاه آزاد و دانشگاه زنجان از جمله معترضانی بودند که در بیانیههای تاکید کردند: «در کنار دانشجویان شجاع دانشگاه هنر تهران میایستیم و دست در دست شما به مبارزه خود برای ایرانی آزاد ادامه میدهیم.»
علی رفیعی، کارگردان تئاتر و سینما نیز در یک استوری اینستاگرامی با حمایت از این دانشجویان نوشت: «در جوامع آزاد و دموکرات نه تنها هنرمندان و هنرجویان تکفیر و وادار به سکوت نمیشوند بلکه تکریم [میشوند] و صدایشان غنیمت شمرده میشود. اما انگار امروز در این سرزمین باید قرون وسطی باز تجربه شود»
این هنرمند ۸۵ ساله تاکید کرد: «پر واضح است که دانشجویان و جوانان، کنشگران پیشروی جامعه هستند و من همیشه خود را با افتخار نزدیک به آنها میدانم بدون اینکه انتظار داشته باشم آنها هم مرا به خود نزدیک بدانند .... من، علی رفیعی، در کنار دانشجویان ایستادهام و با تمام وجود از خیزش و اعتراضشان حمایت میکنم.»
خانه فرهنگیان ایران نیز با انتشار بیانیهای در حمایت از دانشجویان دانشگاه هنر تهران اعلام کرد: «نزدیک به یک سالگی جنبش مترقی "زن زندگی آزادی"، فریاد نه بزرگ شما ما را بر آن داشت تا بار دیگر شاهد یک رفراندوم مردمی باشیم که جزماندیشان و دهانهای بدون گوش از آن هراس دارند.»
جمعی از فارغالتحصیلان دانشگاه هنر هم در همبستگی با دانشجویان بیانیهای صادر کرده و نوشتند: «تمام قد پشت شما میایستیم و دوشادوشتان نه میگوییم.»
آنها در بیانیه خود نوشتند: «مایی که هسته اولیه آن را شکل دادید و تحت تهدید و ضرب و شتم حاضر به شکستنش نشدید، بزرگتر از آن است که در مخیله مستبدان کوچک و بزرگ بگنجد.»
اشاره فارغالتحصیلان به واژههای «ما» و «نه» به بیانیه دانشجویان که در پی سرکوبشان به دست ماموران امنیتی منتشر شده بود، برمیگردد.
در بیانیهای که دانشجویان دانشگاه هنر روز ۲۸ خرداد خطاب به مقامات حکومتی منتشر کردند، آمده است:
«مدتی پیش ورقه آهنی بزرگی به در ورودی دانشکده کاربردی جوش دادید که کاملا درون دانشگاه را از خیابان مخفی میکرد؛ فکر کردید حالا دیگر دانشگاه مُرده و از خیابانهای اطرافش جداست. میان ما و شما دریایی خون فاصله است. ما، که حالا نزدیک یک سالی میشود "ما" شدهایم، هیچ حرفی با شما نداریم الا یک کلمه: "نه"...»
این بیانیه اضافه کرده است: «ما هم دوباره تاکید میکنیم چیزی به عقب برنمیگردد. این آسمان حتی بعد از تمام ستارههایی که هر روز به زمین کشیدهاید، هنوز غرق ستاره است. از زخمی که شهریور دهان باز کرد هنوز خون میچکد و ما ایستادهایم؛ دست در دست هم، برای آزادی.»
نیوزیلند ١٨ مقام امنیتی-قضایی دیگر را به دلیل نقششان در سرکوب مردم ایران در پی قتل مهسا امینی تحریم کرد و تعداد تحریمشدگان وابسته به جمهوری اسلامی که در خشونت علیه معترضان در خیزش انقلابی ایرانیان موثر بودهاند، به ۵۵ نفر رسید.
در میان تحریمشدگان نام ابوالقاسم صلواتی، رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، محمد مقیسه، قاضی دیوان عالی و دادگاه انقلاب تهران، موسى آصفالحسينی، قاضى دادگاه انقلاب كرج و حسين نجات، جانشين فرمانده قرارگاه ثارالله سپاه، به چشم میخورد.
از دیگر مقامهایی که به فهرست تحریمی نیوزیلند اضافه شدهاند میتوان به مسلم معين، ریيس قرارگاه سايبرى بسيج، محمدصالح هاشمى گلپايگانی، دبير ستاد امر به معروف و نهى از منكر، احمد شفاهى، فرمانده سپاه سيستان و بلوچستان و عليرضا مرادی، فرمانده نيروى انتظامى سنندج، اشاره کرد.
نیوزیلند در ۱۵ فوریه امسال و ۱۲ دسامبر سال گذشته نیز تحریمهای مشابهی علیه مقامهای حکومتی و در حمایت از خیزش انقلابی مردم در ایران اعمال کرده بود.
همزمان با خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوریاسلامی، دولت نیوزیلند همچنین اعلام کرد گفتوگوهای رسمی دوجانبه حقوقبشری با حکومت ایران را به حالت تعلیق درآورده و افزود با توجه به محرومیت مردم از حقوق اولیه بشر در این کشور، رویکردهای دوجانبه «دیگر قابل تحمل نیست.»
در ادامه موج گسترده حمایت از اعتراض دانشجویان دانشگاه هنر، جمعی از فارغالتحصیلان این دانشگاه نیز در همبستگی با دانشجویان بیانیهای صادر کرده و نوشتند: «تمام قد پشت شما میایستیم و دوشادوشتان نه میگوییم.»
شامگاه چهارشنبه ۲۴ خردادماه شماری از دانشجویان دانشگاه هنر در اعتراض به پوشش تحمیلی حاکمیت در پردیس باغ ملی این دانشگاه تحصن کردند و بر اساس گزارشها، نیروهای حراست این دانشگاه بیمحابا به دانشجویان معترض حمله کردند و در نتیجه تنی چند از آنان آسیب دیدند.
در این تحصن که در اعتراض به اجباری شدن مقنعه در پردیس باغ ملی این دانشگاه برگزار شد حراست دانشگاه جلوی رسیدن آب و مواد خوراکی به دانشجویان و استفاده آنان از سرویس بهداشتی را گرفت و در نهایت صبح شنبه ۲۷ خرداد، نیروهای لباس شخصی تعداد زیادی از دانشجویان دانشگاه هنر را مقابل پردیس باغ ملی این دانشگاه بازداشت و به محلی نامعلوم منتقل کردند.
این اتفاقات موجی گسترده از حمایت دانشجویان از دانشگاههای سراسر کشور و همچنین نهادها و فعالان مدنی و صنفی را به همراه داشته است.
فارغالتحصیلان دانشگاه هنر نیز روز دوشنبه در بیانیهای در واکنش به این اعتراضات نوشتند: «مایی که هستهی اولیهی آن را شکل دادید و تحت تهدید و ضرب و شتم حاضر به شکستنش نشدید، بزرگتر از آن است که در مخیلهی مستبدان کوچک و بزرگ بگنجد.»
اشاره فارغالتحصیلان به واژههای «ما» و «نه» به بیانیه دانشجویان که در پی سرکوبشان به دست ماموران امنیتی منتشر شده بود، برمیگردد.
در بیانیه دانشجویان آمده بود: «میان ما و شما دریایی خون فاصله است. ما که حالا یک سالی میشود که ما شدهایم، هیچ حرفی با شما نداریم، الا یک کلمه:نه!»
فارغالتحصیلان در بیانیه خود گفتند در صورت ادامه سرکوب حاضرند در دفاع از دانشجویان، که آنان را «ستارههای درخشان» توصیف کردند، به «مقابل درهای این سنگر قدیمی» زنجیر شوند و افزودند: «ثابت خواهیم کرد که هیچ چیز به عقب برنمیگردد. ارادهی این «ما» بزرگتر از توان دشمنانش شده و ما ایستادهایم دست در دست هم برای آزادی.»