ماری لاولر، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور مدافعان حقوق بشر، بازداشت شش فعال حقوق زنان در ایران را «نگرانکننده» خواند و گفت گزارشها حاکی از آن است که این افراد در جریان بازجویی به تجاوز جنسی تهدید شدند.
جلوه جواهری، آزاده چاوشیان، نگین رضایی، فروغ سمیعنیا، شیوا شاهسیاه و متین یزدانی، فعالان حقوق زنان، روز ۲۳ تیر برای تحمل حبس به زندان لاکان رشت، مرکز استان گیلان .
از گم شدن این کشتی سه روز میگذرد و حوثیها در حال انجام عملیات شناسایی و گشتزنی برای یافتن آن هستند.
در سالهای گذشته، جمهوری اسلامی تجهیزات و دانش لازم را برای ساخت و توسعه موشکهای دوربرد و پهپادها در اختیار حوثیها قرار داده است.
این محمولهها اغلب در کشتیهای تجاری پنهان میشوند. با این حال، نیروی دریایی آمریکا و دیگر نیروهای بینالمللی مستقر در منطقه توانستهاند در مواردی این محمولهها را رهگیری و توقیف کنند.
منابع امنیتی در یمن در گفتوگو با العین فاش کردند حوثیها ارتباط خود را با یک کشتی بزرگ که در حال قاچاق تجهیزات مورد نیاز این گروه بود، از دست دادهاند.
این کشتی از یکی از کشورهای شاخ آفریقا به سوی بنادر یمن در دریای سرخ در حال حرکت بود که ناپدید شد. این مسیر یک مسیر دریایی معمول برای حرکت کشتیها به سوی یمن به شمار میرود.
العین به نقل از منابع امنیتی دولت یمن که از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته شده، افزود این کشتی قرار بود جمعه ۲۲ تیر به یمن برسد، اما از شنبه ۲۳ تیر مفقود شده است.
حوثیها که فاقد نیروی دریایی منسجم و قوی هستند، قایقهای کوچک و پهپادهای خود را برای جستوجوی این کشتی بسیج کردهاند. این قایقهای ماهیگیری اما تجهیزات و قابلیتهای لازم برای انجام عملیاتی از این دست را ندارند.
بر اساس این گزارش، هیچ تماس اضطراری از سوی این کشتی ثبت نشده است.
علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، ۱۰ آبان ۱۴۰۲ بر ضرورت توقف صدور نفت و مواد غذایی به اسرائیل تاکید کرد و از دولتهای اسلامی خواست با اسرائیل همکاری اقتصادی نکنند.
در پی اظهارات خامنهای و شدت گرفتن مناقشه حماس و اسرائیل، حوثیها حملات خود را به کشتیهای بینالمللی در دریای سرخ، تنگه بابالمندب و خلیج عدن آغاز کردند و امنیت دریانوردی را در منطقه به خطر انداختند.
دامنه این حملات حتی به اقیانوس هند نیز کشیده شده است.
ایالات متحده در دسامبر ۲۰۲۳ یک ائتلاف نظامی چندملیتی را با عنوان «عملیات نگهبان رفاه» راهاندازی کرد تا از تجارت دریایی در برابر حملات حوثیها محافظت کند. بیش از ۲۰ کشور، از جمله بریتانیا، بحرین، کانادا، هلند، استرالیا، نروژ و مجمعالجزایر سیشل به این ائتلاف پیوستهاند.
یکی از فرضیات پررنگ مطرح شده در خصوص ناپدید شدن کشتی حامل تجهیزات برای حوثیها، هدف قرار گرفتن آن از سوی نیروهای این ائتلاف است.
حوثیها همچنین نگران هستند که این کشتی از سوی نیروی دریایی آمریکا یا کشورهای اروپایی رهگیری و توقیف شده باشد.
در تحولی دیگر، ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام) ۲۴ تیر اعلام کرد نیروهای آمریکایی دو پهپاد و یک قایق انتحاری متعلق به حوثیها را دریای سرخ هدف قرار دادند و منهدم کردند.
آمریکا و بریتانیا از دیماه ۱۴۰۲ در پاسخ به عملیات حوثیها، مواضع این گروه مورد حمایت جمهوری اسلامی را در نقاط مختلف یمن در چندین نوبت هدف قرار دادهاند.
رسانه حقوق بشری هیرکانی خبر داد بازداشت آنها «بدون ابلاغیه رسمی و صرفا با اعلام تلفنی» انجام شده است.
لاولر روز دوشنبه، ۲۵ تیر، در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس به صدور احکام طولانیمدت حبس برای این فعالان اشاره کرد و نوشت بر اساس گزارشها، آنها «با خشونت دستگیر شدند، مورد شکنجه قرار گرفتند و در جریان بازجوییها، به مرگ و تجاوز جنسی تهدید شدند».
او از مقامهای جمهوری اسلامی خواست این زندانیان را فورا آزاد کنند و به سرکوب فعالان حقوق زنان پایان دهند.
این شش نفر به همراه زهره و زهرا دادرس، سارا جهانی، یاسمین حشدری و هومن طاهری در پروندهای مرتبط با فعالیتهای آنان در مرداد ۱۴۰۲، به بیش از ۶۰ سال زندان محکوم شدهاند.
بنیاد بینالمللی مدافعان حقوق بشر با اشاره به بازداشت این افراد نوشت آنها به دلیل فعالیت در حوزههای مختلف حقوق بشری، از جمله حقوق زنان، حقوق کودکان و حق دسترسی به آموزش، بهداشت و سلامت، زندانی شدهاند.
نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی روز ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ این فعالان حقوق زنان را در شهرهای رشت، فومن، انزلی و لاهیجان بازداشت کردند.
یک روز پس از دستگیری آنها، اداره کل اطلاعات استان گیلان در اطلاعیهای اعلام کرد «بازداشتشدگان در حال برنامهریزی و اقدام برای دامن زدن به آشوب و خرابکاری» در سالگرد خیزش انقلابی مهسا در گیلان و کردستان بودند.
این افراد پس از گذراندن حدود دو ماه زندان در فواصل زمانی متفاوت، با تودیع قرارهای وثیقه به صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.
بنا بر اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، آنها در ایام بازجویی علاوه بر شکنجه و تحمل حبس در سلولهای انفرادی، از سوی بازجویان با فحش، ناسزا، تحقیر و تعرض جنسی مواجه و به انتقال به بیمارستان روانی، شلاق و اعدام، تهدید شدند.
از میان این افراد برای فروغ سمیعنیا و هومن طاهری اعدام مصنوعی به اجرا درآمد.
یک منبع نزدیک به خانواده این افراد درباره شکنجههای اعمال شده بر آنان به ایراناینترنشنال گفت: «علاوه بر ماموران وزارت اطلاعات، قضات نیز در شکنجه این زندانیان نقش زیادی داشتند.»
بر اساس حکم شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی مهدی راسخی در فروردین سال جاری، زهره دادرس به ۹ سال و شش ماه و دو روز حبس، سارا جهانی، آزاده چاوشیان، یاسمین حشدری، زهرا دادرس، نگین رضایی، فروغ سمیعنیا، شیوا شاهسیاه و متین یزدانی هر کدام به شش سال و یک ماه و ۱۷ روز حبس و جلوه جواهری و هومن طاهری نیز هر کدام به یک سال زندان محکوم شدند.
اتهامات مطرح شده درباره این افراد «عضویت در گروه مخالف نظام، اجتماع و تبانی با هدف بر هم زدن امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام» عنوان شده است.
طبق اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، دادگاه برای انتساب اتهام «عضویت در گروه مخالف نظام»، به عضویت برخی از این افراد در یک گروه تلگرامی استناد کرده است.
حکم صادر شده برای این فعالان حقوق زنان در نهایت روز هشتم خرداد امسال در دادگاه تجدیدنظر تایید شد.
همزمان با بحرانهای فزاینده سیاسی و اقتصادی، جمهوری اسلامی فشار خود را بر فعالان حقوق زنان شدت بخشیده است.
