جلوه جواهری، آزاده چاوشیان، نگین رضایی، فروغ سمیع‌نیا، شیوا شاه‌سیاه و متین یزدانی، فعالان حقوق زنان، روز شنبه ۲۳ تیر برای تحمل حبس به زندان لاکان رشت، مرکز استان گیلان منتقل شدند. زهره و زهرا دادرس نیز سه روز پیش (۲۰ تیر ماه) بابت این پرونده زندانی شدند.
این هشت نفر، همراه با سه تن دیگر مجموعا به بیش از ۶۰ سال زندان محکوم شده‌اند.
کانال بیدارزنی روز شنبه در گزارشی نوشت جواهری، چاوشیان، رضایی، سمیع‌نیا و شاه‌سیاه با همراهی جمع کثیری از فعالان و اعضای خانواده، مقابل دادسرای انقلاب رشت، برای تحمل حبس راهی زندان لاکان شدند.
به نوشته بیدارزنی، یزدانی نیز روز شنبه همراه با دیگر فعالان حقوق زنان، ذیل «پرونده مرداد ۱۴۰۲»، پس از حضور در دادسرای انقلاب رشت جهت تحمل حبس به زندان لاکان منتقل شد.
سمیع‌نیا ساعاتی پیش از اجرای حکم حبس خود با انتشار مطلبی در اینستاگرامش نوشت: «در روزهای آخر آزادیمان قلبمان از صدور حکم ناعادلانه برای شریفه محمدی دردناک است و باز هم آرزوی توقف حکم اعدام برای همه مردم سرزمینمان را در دل داریم.
پرونده ۱۱ فعال حقوق زنان در استان گیلان روز ۲۴ خرداد ماه امسال به شعبه اجرای احکام دادسرای رشت ارجاع شد.
پیش از آن و در روز دوشنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۳، ده‌ها کاربر رسانه‌های اجتماعی با راه‌اندازی طوفانی توییتری اعتراض خود را به صدور احکام سنگین برای فعالان حوزه زنان از جمله این ۱۱ نفر نشان دادند.
این طوفان توییتری با هشتگ «نه به سرکوب زنان» به راه افتاد.
نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی روز ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ این فعالان حقوق زنان را در شهرهای رشت، فومن، انزلی و لاهیجان بازداشت کردند.
طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، تمامی این افراد بدون ارائه حکم بازداشت شدند و دستگیری سه تن از آنان همراه با ضرب و شتم صورت گرفت.
یک روز پس از دستگیری این فعالان، اداره کل اطلاعات استان گیلان در اطلاعیه‌ای نوشت که «بازداشت‌شدگان در حال برنامه‌ریزی و اقدام برای دامن زدن به آشوب و خراب‌کاری» در سالگرد خیزش انقلابی در گیلان و کردستان بودند.
این افراد پس از گذراندن حدود دو ماه در فواصل زمانی متفاوت، با تودیع قرارهای وثیقه به صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.
طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، آنان در ایام بازجویی علاوه بر شکنجه و تحمل حبس در سلولهای انفرادی، از سوی بازجویان با فحش، ناسزا، تحقیر و تعرض جنسی مواجه شده و به انتقال به بیمارستان روانی، شلاق خوردن و اعدام، تهدید شدند.
از میان این افراد برای سمیع‌نیا و هومن طاهری، اعدام مصنوعی اجرا شده است.
یک منبع نزدیک به خانواده این افراد درباره شکنجههای اعمال شده بر آنان به ایران‌اینترنشنال گفت: «علاوه بر ماموران وزارت اطلاعات، قضات نیز در شکنجه این افراد نقش زیادی داشتند.»
به گفته این منبع آگاه، محسن سلطانی، بازپرس پرونده دستور اعدام مصنوعی سمیع‌نیا و طاهری را داده، مهدی راسخی، قاضی دادگاه انقلاب، محمدصادق ایرانعقیده، قاضی دادگاه تجدیدنظر و مشهدی (نام کوچک نامشخص)، قاضی اجرای احکام، در مراحل مختلف پرونده، در نقض حقوق این افراد نقش داشتهاند.
این ۱۱ فعال حقوق زنان نهایتا فروردین ماه امسال در پروندهای مشترک از سوی راسخی، رییس شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت محاکمه و مجموعا به بیش از ۶۰ سال و شش ماه حبس محکوم شدند.
بر اساس این حکم، زهره دادرس به ۹ سال و شش ماه و دو روز حبس، سارا جهانی، چاوشیان، یاسمین حشدری، زهرا دادرس، رضایی، سمیع‌نیا، شاه‌سیاه و یزدانی هر کدام به شش سال و یک ماه و ۱۷ روز حبس و جواهری و طاهری نیز هر کدام به یک سال زندان محکوم شدند.
اتهامات مطرح شده درباره این افراد «عضویت در گروه مخالف نظام، اجتماع و تبانی با هدف بر هم زدن امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام» عنوان شده است.
طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، دادگاه برای انتساب اتهام «عضویت در گروه مخالف نظام» به عضویت برخی از این افراد در یک گروه تلگرامی استناد کرده است.
حکم صادر شده برای این فعالان حقوق زنان در نهایت روز هشتم خرداد امسال در دادگاه تجدیدنظر تایید شد.
جمهوری اسلامی از آغاز روی کار آمدن خود همواره فعالان مدنی و سیاسی منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه و زندانی کرده است.
از زمان آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی از شهریور ۱۴۰۱ تاکنون، سرکوب فعالان مدنی، سیاسی و معترضان از سوی حکومت شدت گرفته و همچنان ادامه دارد.
