اعتراضات گسترده علیه پلیس اندونزی پس از مرگ یک پیک موتوری اوج گرفت
اعتراضات سراسری در اندونزی پس از کشته‌شدن یک پیک موتوری در جریان برخورد با خودروی زرهی پلیس شدت گرفت و چندین شهر این کشور صحنه درگیری‌های خشونت‌بار میان معترضان و نیروهای امنیتی شد.
اعتراضات سراسری در اندونزی پس از کشته‌شدن یک پیک موتوری در جریان برخورد با خودروی زرهی پلیس شدت گرفت و چندین شهر این کشور صحنه درگیری‌های خشونت‌بار میان معترضان و نیروهای امنیتی شد.
به‌گزارش سی‌ان‌ان، روز جمعه هزاران نفر در جاکارتا به مقر یگان متحرک پلیس یورش بردند و تلاش کردند وارد ساختمان شوند. پلیس برای متفرق‌کردن جمعیت از ماشین آب‌پاش و گاز اشک‌آور استفاده کرد.
معترضان در پاسخ بطری، سنگ و مشعل پرتاب کردند و در محله کویتان ساختمانی پنج‌طبقه به آتش کشیده شد که چند نفر در آن گرفتار شدند. گروهی از دانشجویان با کمک ساکنان و سربازان افراد گرفتار را نجات دادند.
درگیری‌های مشابه در شهرهای دیگر از جمله سورابایا، سولو، یوگیاکارتا، مدان، ماکاسار، مانادو، باندونگ و مانوکواری در پاپوای شرقی گزارش شده است. معترضان بخشی از زیرساخت‌ها را تخریب کردند و رفت‌وآمد در مناطق مختلف متوقف شد.
این ناآرامی‌ها پس از آن آغاز شد که ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد و نشان داد عفان کورنیاوان، پیک ۲۱ ساله، روز پنج‌شنبه هنگام تحویل غذا با خودروی زرهی پلیس برخورد کرده و کشته شد. شاهدان گفتند خودرو با سرعت وارد جمعیت شد و بدون توقف از روی او عبور کرد.
به‌نوشته سی‌ان‌ان، هزاران موتورسوار، فعالان حقوق بشری و سیاستمداران روز جمعه در مراسم خاکسپاری کورنیاوان شرکت کردند. میدان اصلی شهر و خیابان‌های اطراف مملو از جمعیت بود.
پراوو سوبيانتو، رئیس‌جمهوری اندونزی، در سخنانی تلویزیونی با ابراز همدردی گفت از «خشونت افراطی ماموران شوکه و ناامید» شده است. او وعده داد تحقیقات کامل انجام خواهد شد و از شهروندان خواست آرامش خود را حفظ کنند و به دولت اعتماد داشته باشند.
مقام‌ها اعلام کردند هفت مامور پلیس مرتبط با حادثه بازداشت و بازجویی شده‌اند، اما راننده خودروی زرهی هنوز شناسایی نشده است.
به گزارش سی‌ان‌ان، اعتراض‌ها از اوایل هفته آغاز شد، زمانی که افشا شد ۵۸۰ نماینده مجلس علاوه بر حقوق، ماهانه ۵۰ میلیون روپیه (بیش از سه هزار دلار) به‌عنوان حق مسکن دریافت می‌کنند؛ مبلغی تقریباً ۱۰ برابر حداقل دستمزد در جاکارتا.
منتقدان این مزایا را «افراطی و بی‌توجه به فشار اقتصادی» توصیف کرده‌اند، در حالی‌که بسیاری از مردم اندونزی با افزایش هزینه‌های زندگی، مالیات و بیکاری دست‌به‌گریبان هستند.
