پنتاگون بر پایان ماموریت نیروهای ائتلاف در عراق تا دو روز دیگر تاکید کرد
وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد طبق جدول زمانی تعیین‌شده، روند پایان ماموریت نیروهای ائتلاف بین‌المللی در عراق تا اول سپتامبر (۱۰ شهریور) به سرانجام خواهد رسید.
وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد طبق جدول زمانی تعیین‌شده، روند پایان ماموریت نیروهای ائتلاف بین‌المللی در عراق تا اول سپتامبر (۱۰ شهریور) به سرانجام خواهد رسید.
یک مقام امنیتی عراقی شنبه هشتم شهریور تایید کرد آخرین نیروهای آمریکایی امروز از منطقه سبز بغداد، پایگاه ویکتوریا و مقر فرماندهی عملیات مشترک خارج می‌شوند.
به گفته منابع امنیتی در اقلیم کردستان، بخشی از نیروها و تجهیزات ائتلاف پس از خروج از بغداد، به‌طور موقت به پایگاه‌های اربیل منتقل می‌شوند و سپس عراق را ترک خواهند کرد.
این در حالی است که نمایندگان جریان‌های شیعی در پارلمان عراق هشدار داده‌اند که خروج این نیروها از پایگاه عین‌الاسد و انتقال به اقلیم کردستان همچنان حضور آنان در خاک عراق محسوب می‌شود.
همزمان برخی گروه‌های مسلح شیعه عراقی واشینگتن را به ارائه «اخبار غیردقیق» در مورد خروج نیروهای ائتلاف متهم می‌کنند.
پنتاگون با وجود خروج نیروهای ائتلاف تاکید دارد روابط امنیتی دوجانبه با بغداد ادامه خواهد یافت.
مقام‌های سفارت آمریکا در عراق هفته گذشته اعلام کردند این تغییر به‌معنای گذار ماموریت ائتلاف به چارچوبی «سنتی‌تر» از «شراکت امنیتی» با بغداد است و نباید آن را پایان کامل ائتلاف بین‌المللی علیه داعش دانست.
حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه؛ «مزیتی راهبردی» یا «نقطه ضعف»؟
دو کارشناس امنیتی آمریکایی هفتم شهریور در مقاله‌ای در روزنامه واشینگتن‌پست هشدار دادند چگونگی انجام عملیات اخیر علیه تاسیسات هسته‌ای ایران مشخص کرد حضور نظامی گسترده ایالات متحده در خاورمیانه بیش از آنکه «مزیتی راهبردی» باشد، به «نقطه ضعفی پرهزینه و آسیب‌پذیر» بدل شده است.
دان کالدول، مشاور پیشین پنتاگون و کهنه‌سرباز جنگ عراق و جنیفر کاواناگ، مدیر تحلیل نظامی در اندیشکده «اولویت‌های دفاعی»، با اشاره به عملیات اخیر آمریکا نوشتند: «بمب‌افکن‌های بی-۲ از پایگاهی در ایالت میسوری به‌مدت ۳۷ ساعت پرواز کردند تا تاسیسات هسته‌ای فردو و نطنز را بمباران کنند.»
آن‌ها افزودند: «همزمان، ۳۰ موشک کروز تاماهاوک نیز از یک زیردریایی در خلیج فارس به‌سوی نطنز و اصفهان شلیک شد. این عملیات با همراهی ده‌ها هواپیمای شناسایی، جنگنده و سوخت‌رسان انجام گرفت.»
به گفته این دو تحلیلگر، نکته کلیدی این است که بسیاری از این هواپیماها از پایگاه‌های آمریکا در خاورمیانه به پرواز درنیامده بودند؛ موضوعی که می‌تواند ناشی از ملاحظات سیاسی کشورهای میزبان یا امتناع آن‌ها از همکاری مستقیم با واشینگتن باشد.
این واقعیت، به باور آن‌ها، «اعتبار عملیاتی» ۴۰ هزار نیروی مستقر آمریکا و میلیاردها دلار تجهیزات نظامی در منطقه را زیر سوال می‌برد.
