وزیر خارجه هلند پس از ناکامی در جلب حمایت کابینه برای اعمال تحریم علیه اسرائیل استعفا کرد
در پی ناکامی در جلب حمایت کابینه برای اعمال تحریمهای جدید علیه اسرائیل، کاسپار فلدکامپ، وزیر امور خارجه هلند، شامگاه جمعه ۳۰ مرداد از سمت خود استعفا کرد.
در پی ناکامی در جلب حمایت کابینه برای اعمال تحریمهای جدید علیه اسرائیل، کاسپار فلدکامپ، وزیر امور خارجه هلند، شامگاه جمعه ۳۰ مرداد از سمت خود استعفا کرد.
این توافق که اوایل ماه جاری میلادی میان ایروان و باکو نهایی شد، به آمریکا اجاره ۹۹ ساله کریدور زنگزور را اعطا میکند؛ گذرگاهی باریک و استراتژیک که به مسیر حیاتی تجارت و انرژی از حوزه دریای خزر به اروپا بدل خواهد شد و عملا ایران را دور میزند. نیویورکپست نوشت این تحولات برای تهران یک «سیلی دیپلماتیک» و برای واشنگتن «دستاوردی کمسابقه» محسوب میشود.
کریدور زنگزور سالها یکی از محورهای اصلی مناقشه قرهباغ بود که دهها هزار نفر را آواره کرد و سه دهه بیثباتی در منطقه به جا گذاشت. به گفته تحلیلگران، ورود مستقیم ترامپ و میانجیگری شخصی او باعث شد دو طرف پای میز مذاکره بیایند و برای نخستین بار مسیری جایگزین برای اتصال شرق و غرب بدون عبور از خاک ایران فراهم شود.
این توافق که با نام «مسیر ترامپ برای صلح و شکوفایی» یا TRIPP معرفی شده، عملا جایگاه آمریکا را در مدیریت جریان انرژی و تجارت در منطقه تثبیت میکند. طبق گزارش نیویورکپست، واشینگتن مدیریت خطوط ریلی، جادهای، شبکههای مخابراتی و لولههای انرژی این کریدور را در دست میگیرد و به این ترتیب، موقعیتی مسلط برای شرکتهای آمریکایی ایجاد میشود.
کارشناسان میگویند این مسیر میلیاردها دلار سود آتی برای آمریکا تضمین میکند و همزمان اروپا را به مسیرهای جایگزین نفت و گاز وابسته میسازد؛ مسیری که دیگر نه از روسیه میگذرد و نه از ایران. برای متحدان غربی، این توافق به معنای دسترسی ارزانتر و امنتر به انرژی خزر است و برای تهران، از دست رفتن درآمد و نفوذ راهبردی.
نیویورکپست به نقل از بنفشه زند، روزنامهنگار ایرانیـآمریکایی و مخالف جمهوری اسلامی نوشت: «این توافق نهتنها بردی تاریخی، بلکه پیروزی مستقیم واشینگتن است. پیمانکاران آمریکایی نفت و گاز خزر را از طریق زنگزور و ترکیه به اروپا مدیریت میکنند. سود سرشار است و همه اینها زیر چتر ناتو صورت میگیرد.»
او حتی احتمال ایجاد پایگاههای نظامی آمریکا در منطقه را مطرح کرد و گفت: «اگر چنین شود، جمهوری اسلامی و روسیه کیش و مات خواهند شد.» زند تاکید کرد این کریدور «کابوسی واقعی» برای تهران است؛ چراکه ایران سالها از موقعیت جغرافیایی خود برای کنترل مسیرهای انرژی استفاده کرده و اکنون این ابزار را از دست میدهد.
بهنام بنطالبلو، کارشناس بنیاد دفاع از دموکراسیها، نیز به نیویورکپست گفت: «این توافق نشان میدهد ایران در قفقاز تا چه اندازه آسیبپذیر شده است. شکست ارمنستان در جنگ اخیر با آذربایجان و اختلافهای ایروان با مسکو، رژیم را از منافع سنتیاش محروم کرده است. حالا جمهوری اسلامی از یکی از مهمترین مسیرهای تجاری منطقه کنار گذاشته شده است.»
به نوشته نیویورکپست، زمانبندی توافق اهمیت ویژهای دارد. پس از حمله هفتم اکتبر و جنگ ۱۲ روزه اسرائیل و ایران، جمهوری اسلامی نتوانست به یاری حماس یا حزبالله بیاید. نفوذ تهران در عراق، سوریه و لبنان کاهش یافت، فرماندهان سپاه هدف قرار گرفتند و رهبر جمهوری اسلامی بار دیگر به مخفیگاه رفت.
زند تاکید کرده است: «برای کسانی که سالها این رژیم را دنبال کردهاند، روشن بود که جمهوری اسلامی یک ببر کاغذی است. اما جنگ اخیر این واقعیت را بر همگان آشکار کرد. امروز حاکمان ایران با ترس و نگرانی به آینده مینگرند.»
به گزارش نیویورکپست، واشینگتن از این موقعیت استفاده میکند تا ضعف تهران را به فرصت بدل کند. ایالات متحده پس از حملات اسرائیل به مواضع حکومت ایران، خود نیز تاسیسات هستهای را هدف قرار داد و اکنون با توافق قفقاز، پیروزی سیاسی و اقتصادی به دست آورده است.
زند در این گزارش تاکید کرده: «چون ترامپ این توافق را پیش برده، همهچیز متفاوت است. او اهمیتی به دلخوریها نمیدهد و براساس عمل واکنش نشان میدهد. حالا مثل کرکسی بالای سر ایران نشسته و مراقب است.»
به نوشته نیویورکپست، مخالفان جمهوری اسلامی این کریدور را فقط یک مسیر تجاری نمیدانند بلکه آن را نشانهای از محاصره منطقهای ایران و پایان قریبالوقوع رژیم ارزیابی میکنند. زند در پایان گفت: «ما برای چنین روزی دعا کردهایم. این توافق نشان میدهد رژیم محاصره شده و روزهایش به شماره افتاده است.»
این توافق با حمایت ناتو به امضا رسید و برخی ناظران آن را با پیمانهای تاریخی صلح مقایسه کردهاند. نیویورکپست نوشت اهمیت اصلی توافق، نهتنها پایان دادن به مناقشه سیساله قفقاز، بلکه تثبیت حضور پایدار آمریکا در مرزهای شمالی ایران است؛ حضوری که به گفته این روزنامه «رژیم تهران بهخوبی میداند دیگر راه گریزی از آن ندارد».
ارتش اسرائیل تاکید کرده که این هدف نظامی نقض آتشبس میان دو کشور بوده است. همچنین، ساعاتی پیش از این حمله، یک عضو حزبالله نیز در حمله پهپادی ارتش اسرائیل در منطقه عیتا الشعب کشته شد.
این تحولات در حالی رخ میدهد که طبق گزارش پایگاه خبری اکسیوس، ایالات متحده از اسرائیل خواسته است تا از شدت حملات هوایی خود به لبنان، بهویژه حملات «غیرضروری»، بکاهد. به گفته مقامهای آمریکایی، کاهش تنش از سوی اسرائیل میتواند فضای بیشتری برای دولت لبنان جهت اجرای طرح خلع سلاح حزبالله فراهم کند. آمریکا همچنین از اسرائیل خواسته طی هفتههای آینده امکان خروج تدریجی از یکی از پنج پایگاه نظامیاش در جنوب لبنان را بررسی کند.
در هفتههای اخیر، خلع سلاح گروههای مسلح در لبنان، بهویژه حزبالله، به موضوعی محوری در صحنه سیاسی این کشور تبدیل شده است. دولت لبنان در ۱۶ مرداد کلیات طرح ایالات متحده برای خلع سلاح حزبالله را به تصویب رساند؛ طرحی که طبق خواسته واشینگتن باید تا پایان سال ۲۰۲۵ اجرایی شود. با این حال، حزبالله با این روند مخالفت کرده است. نعیم قاسم، دبیرکل این گروه، هشدار داده که تلاش برای خلع سلاح حزبالله ممکن است لبنان را به سمت یک جنگ داخلی سوق دهد.
آتشبس کنونی میان اسرائیل و لبنان بر اساس قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل از ۷ آذر ۱۴۰۳ اجرایی شده است. این قطعنامه مقرر میدارد که تنها ارتش لبنان و نیروهای حافظ صلح سازمان ملل (یونیفل) حق استقرار در جنوب رودخانه لیتانی را دارند. در حالی که ارتش اسرائیل نیز موظف است از این منطقه عقبنشینی کند، اما همچنان در پنج نقطه راهبردی حضور دارد و اعلام کرده تا زمانی که حزبالله تهدیدی امنیتی محسوب شود، از این پایگاهها خارج نخواهد شد.
حملات اخیر اسرائیل، از جمله هدف قرار دادن انبار تسلیحات و زیرساختهای موشکی حزبالله، بخشی از همین فضای پرتنش امنیتی در جنوب لبنان است. در مقابل، مقامهای لبنانی این اقدامات را نقض آتشبس و تعرض به حاکمیت کشور خود میدانند.
در حالی که فشارهای بینالمللی بر دولت لبنان برای خلع سلاح حزبالله افزایش یافته، این پرسش مطرح است که آیا اقدامات هماهنگ دیپلماتیک از سوی آمریکا و اسرائیل میتواند مسیر اجرای این هدف دشوار را هموار کند، یا اینکه واکنش احتمالی حزبالله، وضعیت را بیش از پیش بحرانی خواهد کرد.
طبق این گزارش، ۵۱۴ هزار نفر – حدود یکچهارم جمعیت غزه – در شرایط قحطی قرار دارند و این رقم تا پایان سپتامبر به بیش از ۶۴۰ هزار نفر خواهد رسید. حدود ۲۸۰ هزار نفر از این افراد در شهر غزه و اردوگاههای اطراف آن زندگی میکنند؛ مناطقی که پس از ۲۲ ماه جنگ اسرائیل و حماس عملاً به کانون بحران انسانی تبدیل شدهاند.
این نخستین بار است که آیپیسی قحطی را خارج از قاره آفریقا ثبت میکند. این سازمان هشدار داد که شرایط قحطی احتمالاً تا پایان ماه آینده به دیرالبلح و خانیونس نیز گسترش خواهد یافت. در بخشهایی از شمال غزه، اوضاع حتی وخیمتر از شهر غزه گزارش شده اما نبود داده کافی مانع از اعلام رسمی قحطی در آن مناطق شده است.
قحطی چیست و چه معیارهایی دارد؟
طبق استانداردهای سازمان ملل، قحطی زمانی اعلام میشود که دستکم ۲۰ درصد خانوارها با کمبود شدید غذا مواجه باشند، یکسوم کودکان دچار سوءتغذیه حاد شوند و روزانه دو نفر از هر ۱۰ هزار نفر به دلیل گرسنگی یا بیماری مرتبط جان خود را از دست بدهند. نهادهای بینالمللی تاکید میکنند قحطی در غزه نه یک فاجعه طبیعی، بلکه نتیجه مستقیم جنگ، محاصره و جلوگیری از ورود کمکهاست.
واکنشها در سازمان ملل و نهادهای امدادی
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، قحطی در غزه را «فاجعهای ساخت بشر، محکومیت اخلاقی و شکست بشریت» خواند و خواستار آتشبس فوری، آزادی گروگانها و دسترسی بدون مانع کمکهای بشردوستانه شد.
فولکر ترک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، هشدار داد که مرگ ناشی از گرسنگی میتواند مصداق «جنایت جنگی» باشد. تام فلتچر، رییس امور بشردوستانه سازمان ملل، نیز گفت: «این قحطی قابل پیشگیری بود اگر اجازه میدادند کمکها وارد شود.»
سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد «بیش از نیم میلیون نفر در غزه در قحطی گرفتارند» و این بحران نیازمند آتشبس فوری برای رساندن کمکها است. صلیب سرخ نیز تاکید کرد اسرائیل بهعنوان «قدرت اشغالگر مسئول تامین نیازهای اولیه غیرنظامیان» است.
سازمانهای امدادی مانند آکسفام و امداد اسلامی، اسرائیل را متهم کردند که با استفاده از گرسنگی بهعنوان «ابزار جنگ»، مانع ورود مواد غذایی و دارویی میشود. آکسفام اعلام کرد بیش از ۳.۳ میلیون دلار کمک غذایی حیاتی در انبارها مانده و اسرائیل مانع ورود آن شده است. مدیرعامل «حفاظت از کودکان» در بریتانیا هم پایان «محاصره و سلاحسازی کمکها» را خواستار شد.
موضع اسرائیل
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، گزارش آیپیسی را «دروغ محض» توصیف کرد و گفت: «اسرائیل سیاست گرسنگی ندارد بلکه مانع آن میشود.» وزارت خارجه اسرائیل نیز مدعی شد این گزارش بر اساس «اطلاعات حماس» تهیه شده است. تزیپی هوتوولی، سفیر اسرائیل در بریتانیا، این گزارش را «مثال دیگری از تبلیغات» خواند. ارتش اسرائیل نیز اعلام کرد یافتههای این گزارش دادههای مربوط به ورود کمکهای انسانی را نادیده گرفته است.
واکنش حماس و تشکیلات خودگردان فلسطین
حماس در بیانیهای خواستار پایان فوری جنگ و باز شدن گذرگاهها برای ورود بیقیدوشرط کمکها شد و اسرائیل را به استفاده از گرسنگی بهعنوان «ابزار جنگ» متهم کرد. وزارت خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین نیز تاکید کرد گزارش آیپیسی «تردیدها را پایان داده» و زمان بسیج فشارهای بینالمللی فرارسیده است.
واکنش کشورهای عربی و منطقهای
عربستان سعودی اعلام کرد وضعیت غزه «ننگی برای جامعه جهانی» است و خواستار مداخله فوری شورای امنیت شد. کویت نیز سیاستهای اسرائیل را «نقض آشکار حقوق بینالملل» دانست و شورای همکاری خلیج فارس تاکید کرد باید گذرگاهها بدون محدودیت برای ورود کمکها باز شود.
اروپا و آمریکا
دیوید لَمی، وزیر خارجه بریتانیا، شرایط غزه را «رسوایی اخلاقی و فاجعهای ساخت بشر» خواند و گفت: «امتناع اسرائیل از ورود کافی کمکها، این فاجعه را رقم زده است.» جان سوینی، وزیر اول اسکاتلند، نیز وضعیت غزه را «نسلکشی آشکار» توصیف کرد. ایرلند با لحنی شدیدتر، ممانعت از ورود غذا و آب برای غیرنظامیان را «جنایت جنگی» خواند و خواستار بازنگری روابط تجاری با اسرائیل شد. وزیر خارجه بلژیک نیز تاکید کرد قحطی نتیجه «انتخابهای سیاسی» است، نه یک فاجعه طبیعی.
در آمریکا، شورای روابط اسلامی-آمریکایی قحطی در غزه را نتیجه مستقیم محاصره دانست و از دولت ترامپ خواست حمایت بیقیدوشرط از اسرائیل را پایان دهد. در همین حال، یک نظرسنجی رویترز/ایپسوس نشان داد ۶۵ درصد آمریکاییها معتقدند کشورشان باید به مردم گرسنه غزه کمک کند.
دونالد ترامپ، رییسجمهوری ایالات متحده، ماه گذشته تایید کرد بسیاری از مردم غزه با گرسنگی دست و پنجه نرم میکنند.
پیامدهای دیپلماتیک
گزارش آیپیسی شکاف میان اسرائیل و متحدان غربیاش را عمیقتر کرده است. بریتانیا به همراه اتحادیه اروپا و استرالیا طرح جدید اسرائیل برای ساخت شهرک در شرق اورشلیم را محکوم کرد و آن را نقض آشکار حقوق بینالملل دانست. بسیاری از ناظران میگویند اعلام رسمی قحطی، فشارها برای آتشبس و ورود کمکهای گستردهتر را بیش از پیش افزایش خواهد داد.
اعلام رسمی قحطی در غزه توسط نهاد وابسته به سازمان ملل، نقطه عطفی در بحران انسانی این منطقه است. در حالی که سازمانهای بینالمللی و رهبران جهان این شرایط را «مرحله تازهای از جهنم» توصیف میکنند، اسرائیل همچنان یافتهها را رد میکند.
اما آنچه روشن است اینکه بیش از نیممیلیون نفر در غزه با گرسنگی شدید مواجهاند و هر روز بر شمار قربانیان افزوده میشود.
ترامپ جمعه ۳۱ مرداد در مصاحبه با خبرنگاران در کاخ سفید به خبرنگاران تاکید کرد طی دو هفته آینده باید روشن شود آیا تلاشهای او برای پایان دادن به تهاجم روسیه به اوکراین به پیشرفتی ملموس منجر خواهد شد یا خیر.
او گفت: «تصمیم درباره روسیه مهم خواهد بود، چه تحریمها باشد، چه تعرفهها، یا هیچچیز. طی دو هفته آینده خواهیم فهمید مسیر چگونه خواهد بود.»
رییسجمهوری آمریکا افزود «از هیچ جنبهای» از تلاشها برای برقراری صلح میان اوکراین و روسیه راضی نیست.
این اظهارات در شرایطی مطرح میشوند که ترامپ هفته گذشته با ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه، در آلاسکا دیدار و گفتوگو کرد. با این حال، ترامپ تاکنون نتوانسته پوتین را برای دیدار با ولودیمیر زلنسکی، رییسجمهوری اوکراین، متقاعد کند.
ترامپ درباره احتمال برگزاری نشست سهجانبه با زلنسکی و پوتین گفت: «بسیاری گمان میکنند از آن جلسه نتیجهای حاصل نخواهد شد، مگر آنکه خودم آنجا باشم.»
ساعاتی پیش از سخنان ترامپ، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، اعلام کرد آمادگی پوتین برای دیدار با زلنسکی منوط به وجود دستور کار مشخص است، «اما این دستور کار در حال حاضر اصلا آماده نیست».
نارضایتی ترامپ از هدف قرار گرفتن یک کارخانه آمریکایی در اوکراین
رییسجمهوری آمریکا در ادامه اظهارات خود، از تداوم حملات روسیه به اوکراین و هدف قرار گرفتن یک کارخانه آمریکایی ابراز نارضایتی کرد.
ترامپ گفت: «از هیچ چیز درباره این جنگ خشنود نیستم. من هفت جنگ را پایان دادهام و اگر پیشزمینههای جنگ را هم حساب کنید، در مجموع ۱۰ جنگ میشود.»
ترامپ با اشاره به ادامه جنگ اوکراین اذعان کرد «مقدار عظیمی نفرت» میان مسکو و کییف وجود دارد.
روسیه عملیات نظامی خود را علیه اوکراین اسفند ۱۴۰۰ کلید زد و از آن زمان تاکنون، درگیریهای مرگبار میان دو کشور ادامه داشته است. از زمان آغاز جنگ کنونی، روسیه حدود یک پنجم از خاک اوکراین را به تصرف خود درآورده است.
حضور احتمالی پوتین در جام جهانی ۲۰۲۶
ترامپ درباره احتمال حضور پوتین در آمریکا برای مسابقات جام جهانی ۲۰۲۶ گفت: «او نسبت به من و کشورمان بسیار محترمانه رفتار کرده، اما نسبت به دیگران چندان محترم نبوده است.»
رییسجمهوری آمریکا افزود: «فکر میکنم بسته به شرایط ممکن است پوتین [به آمریکا] بیاید یا نیاید. طی هفتههای آینده اتفاقات زیادی در پیش داریم.»
ایالات متحده یکی از میزبانان جام جهانی فوتبال در سال ۲۰۲۶ است و لسآنجلس نیز میزبان بازیهای المپیک تابستانی در سال ۲۰۲۸ خواهد بود.
پس از حمله روسیه به اوکراین، بسیاری از فدراسیونهای بینالمللی ورزشی حضور ورزشکاران روسیه تحت پرچم این کشور در رقابتهای جهانی را ممنوع کردند.
پایگاه خبری بلومبرگ جمعه ۳۱ مرداد به نقل از منابع آگاه نوشت دولت کانادا سیاست تعرفهای خود را تغییر داده و آن را بیش از پیش با اقدامات دولت دونالد ترامپ هماهنگ خواهد کرد.
این تغییر بدان معناست که طیف وسیعی از کالاهای تولید آمریکا، در صورت واردات مطابق با مفاد «توافق ایالات متحده-مکزیک-کانادا» موسوم به (USMCA)، دیگر مشمول تعرفه ۲۵ درصدی در کانادا نخواهند شد.
کارنی در عین حال گفت کانادا تعرفهها بر واردات فولاد، آلومینیوم و خودروهای آمریکایی را حفظ خواهد کرد؛ بخشهایی که ترامپ نیز بر آنها عوارض وضع کرده است.
او یادآور شد که دولت ترامپ اخیرا بهروشنی اعلام کرده بر کالاهای کانادایی که با مفاد توافق سهجانبه تجارت آزاد آمریکا، مکزیک و کانادا مطابقت داشته باشند، تعرفه اعمال نخواهد کرد.
کارنی این موضوع را «تحولی مثبت» خواند و افزود: «کانادا و ایالات متحده اکنون بار دیگر برای بخش عمدهای از کالاهای خود تجارت آزاد را برقرار کردهاند.»
در سوی مقابل، ترامپ از تصمیم کانادا برای لغو بخش گستردهای از تعرفهها استقبال کرد و گفت واشینگتن میخواهد روابط خوبی با اتاوا داشته باشد.
اقدام کانادا زمینه را برای بازنگری در توافق سهجانبه USMCA که انتظار میرود در ماههای آینده آغاز شود، فراهم میکند. به گفته منابع آگاه، سیاست ضدتعرفهای کانادا اکنون بر اهمیت این توافق تاکید خواهد داشت.
تصمیم جدید دولت کارنی تغییری اساسی در سیاست اتاوا محسوب میشود، زیرا کانادا پیشتر یکی از معدود کشورهایی بود که بهسرعت علیه سیاستهای حمایتگرایانه تجاری واشینگتن واکنش نشان داد؛ موضوعی که خشم ترامپ و هاوارد لوتنیک، وزیر بازرگانی آمریکا، را برانگیخته بود.
تصمیم تعرفهای جدید دولت کانادا یک روز پس از تماس تلفنی کارنی و ترامپ اتخاذ شده است.
دور نخست تعرفههای تلافیجویانه کانادا در اوایل ماه مارس و دور دوم پس از تصمیم ترامپ برای اعمال تعرفه بر فولاد و آلومینیوم خارجی اجرا شد.
کارنی در جریان مبارزات انتخاباتی خود با وعده اتخاذ رویکردی تهاجمی برای وارد آوردن «بیشترین فشار» به آمریکا پیروز شد و در همان دوره با تعرفههای مشابه بر خودروهای ساخت آمریکا به اقدامات ترامپ پاسخ داد.
با این حال، او پس از تصدی مسئولیت دولت، دیدگاه محتاطانهتری نسبت به جاستین ترودو، نخستوزیر پیشین کانادا، در قبال تعرفههای تلافیجویانه اتخاذ کرده است.
در ماه آوریل، وزیر دارایی او مجموعهای از معافیتها را اعلام کرد که به شرکتها اجازه میداد برخی کالاها را بدون تعرفه از آمریکا وارد کنند.
همچنین خودروسازانی مانند جنرال موتورز و استلانتیس میتوانستند در صورت حفظ تولید و سرمایهگذاری در کانادا، برای معافیت تعرفهای درخواست دهند.
فلدکامپ که پیشتر سفیر هلند در اسرائیل بوده، اعلام کرده بود در واکنش به عملیات نظامی برنامهریزیشده اسرائیل در شهر غزه و سایر مناطق پرجمعیت این منطقه، قصد دارد واردات کالا از شهرکهای اسرائیلی را ممنوع کرده و تحریمهایی را اعمال کند. با این حال، او نتوانست پشتیبانی شرکای ائتلافی خود در دولت را برای اجرای این طرح به دست آورد.
فلدکامپ در توضیح استعفای خود به خبرنگاران گفت: «احساس میکنم قادر نیستم سیاستی را که ضروری میدانم، شخصاً اجرا کنم و مسیر مورد نظر خود را پیش ببرم.» در پی این استعفا، دیگر اعضای کابینه از حزب میانهرو «پیمان اجتماعی نوین» نیز دولت را ترک کردند. ادی فان هایوم، رهبر این حزب، با اعلام خروج از دولت، اقدامات دولت اسرائیل را «در تضاد کامل با معاهدات بینالمللی» خواند.
دولت ائتلافی هلند پیشتر در ماه ژوئن و پس از خروج حزب راست افراطی ضداسلام «آزادی» به رهبری خیرت ویلدرز بر سر موضوع مهاجرت، فروپاشیده بود و تنها سه حزب باقیمانده به عنوان دولت موقت تا زمان برگزاری انتخابات اداره کشور را در دست داشتند.
نخستوزیر موقت، دیک سخوف، شامگاه جمعه در پارلمان گفت از استعفای فلدکامپ و خروج حزبش ابراز تاسف کرده است و افزود: «اوضاع در غزه وخیم و فاجعهبار است و همه از این مسئله آگاهند.»
سازمان ملل پیشتر در روز جمعه هشدار داده بود که شهر غزه دچار قحطی است و در صورت ادامه محاصره و نبود آتشبس، این بحران به دیگر مناطق نوار غزه گسترش خواهد یافت. این در حالی است که اسرائیل این گزارشها را «دروغ» و «اتهامی مدرن از نوع خوننوشی» خوانده است. ایالات متحده نیز بهطور ضمنی این ادعاها را بخشی از «روایت نادرست گرسنگی عامدانه» از سوی حماس توصیف کرد؛ گروهی که جنگ جاری را با حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به جنوب اسرائیل آغاز کرد.
پیشنهاد اعمال تحریم علیه اسرائیل در هلند باعث ایجاد اختلافهای سیاسی گسترده شد. برخی از نمایندگان احزاب چپ، از جمله کاتی پیری از حزبهای متحد چپ سبز و کارگر، گفتند: «در غزه قحطی، پاکسازی قومی و نسلکشی در جریان است و کابینه ما ساعتها درباره اینکه آیا باید اقدامی انجام دهد یا نه، بحث میکند. این مایه شرمساری است.»
فلدکامپ در طرح پیشنهادی خود خواهان توقف واردات کالا از شهرکهای اسرائیلی شده بود، اما نهتنها با مخالفت درونکابینهای مواجه شد، بلکه برخی احزاب مخالف نیز او را متهم به تعلل در اقدام علیه اسرائیل کردند و خواستار رای عدم اعتماد به او شدند.
ماه گذشته، هلند دو وزیر راستگرای اسرائیلی، ایتمار بنگویر و بزالل اسموتریچ را «عنصر نامطلوب» اعلام کرد. همچنین، هلند یکی از ۲۱ کشوری بود که روز پنجشنبه با امضای بیانیهای مشترک، ساخت شهرکهای جدید در کرانه باختری را «غیرقانونی و برخلاف قوانین بینالمللی» خواند.
